นางบำเรอในมือมาร (จบแล้วจ้า...)

นางบำเรอในมือมาร

โดย

ชนิตร์นันท์

ผู้หญิงอย่างเธอใช้ผู้ชายเปลืองยิ่งกว่าเปลี่ยนผ้าอนามัย ใครๆ ก็มักจะพูดเช่นนั้น แต่ใครเล่าจะรู้ว่าชีวิตกว่าจะได้มาในสิ่งที่หวัง เธอต้องแลกมันมากับอะไรบ้าง เรือนร่างกับหยาดน้ำตานี้ต้องเปียกหมอนมากมายแค่ไหนกว่าจะได้มาในสิ่งที่คิดว่าคุ้มค่า ซึ่งแท้จริงแล้วไม่มีอะไรเลยสักอย่างที่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสีย

“

การสิ้นศรัทธากับความดีและความเชื่อถือในตัวเอง”

“ภคิน บริรักษ์” ชายหนุ่มวัย ๓๒ ปี บุตรชายคนเดียวของภควัฒน์ เจ้าของธุรกิจ

PRESS PART

ขนาดใหญ่ เขาไม่เคยคิดจะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของบิดา เพราะเห็นว่าท่านเป็นคนโสดที่สามารถทำอะไรก็ได้ แต่ที่ยอมไม่ได้คือ ท่านคิดจะยกย่องแม่เล้าให้มาเป็นเมียอย่างออกนอกหน้า หนำซ้ำยังเอาลูกเล้ามายกให้เป็นนักศึกษาฝึกงานในออฟฟิตเขาเสียด้วย แม้ไม่อยากเป็นสมภารกินไก่วัด แต่ไก่ที่ปากดีน่าฟัด แถมยังกวนโมโหตลอดมันทำให้เขาอดใจไม่ไหวจริงๆ ยิ่งได้รู้ว่าแท้จริงแล้วลูกเล้ากลายเป็นลูกที่แท้จริงของแม่เล้าเขายิ่งเพิ่มความชิงชังจนแทบจะขยี้เธอให้แหลกคามือ เพราะแน่ใจที่สุดว่าสองแม่ลูกนี้จะไม่มีวันปล่อยให้เขาสองพ่อลูกหลุดมือไปได้แน่

เมื่อเธอต้องการฝึกงานเขาก็จะอนุญาตให้ฝึก ทว่าจะฝึกแบบไหนนั้นเขาจะเป็นผู้กำหนดเอง และความคาดหวังหลังครบกำหนดนั้นคือ เธอจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในงานที่เขามอบให้อย่างไม่มีที่บกพร่อง

“ลลิล (ลิลลี่)” ลูกสาวเพียงคนเดียวของลินจง เธอถูกเลี้ยงดูโดยยายของเธอที่บ้านนอก แม่ที่นานๆ จะโผล่ไปให้เห็นหน้าสักครั้ง มีเพียงเงินค่าใช้จ่ายที่ไม่เคยบกพร่อง แม้ผู้เป็นยายจะให้ความรักและความอบอุ่นแค่ไหน แต่สุดท้ายแล้วลิลลี่ก็ยังโหยหาความรักและความอบอุ่นจากผู้เป็นแม่อยู่ดี เธอจึงเลือกที่จะฝึกงานที่ร้าน โดยอยู่ในเงื่อนไขว่าจะเป็นเพียงลูกจ้างและเจ้าของร้านเท่านั้น จะไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นลูกของลินจงเด็ดขาด

“ลินลดา (ลินจง)” แม่ม่ายวัย ๓๘ เธอมีผู้ชายกว่า ๓ คนที่เข้ามาพัวพันพร้อมๆ กัน เพราะอาชีพเจ้าของร้านอาหารกึ่งผับกึ่งคาราโอเกะทำให้เธอต้องอาศัยคนมีสีทำให้ร้านอยู่รอด แม้ว่าบางครั้งมันต้องแลกมากับเรือนร่างของเธอก็ตาม

“ภควัฒน์ บริรักษ์” หนุ่มใหญ่นิสัยดี เขาเป็นหนึ่งในผู้ชายที่มาติดพันลินจง และดูท่าเขาจะมีภาษีดีกว่าเพื่อน

เขาชื่นชมกับความเก่งกล้าของเธอ ผู้หญิงที่ต้องคุมคนกว่า ๓๐ ชีวิตและเธอก็ใช้ชีวิตแกร่งได้ไม่ติดขัด

มาดนางพญาของเธอมักจะเจือไปด้วยแววเศร้าในแววตาเสมอ

แม้จะรู้ว่าลินจงเป็นผู้หญิงที่ซื้อได้ด้วยเงินแต่เขาก็ไม่คิดจะทำ เขาพยายามขอเธอแต่งงานแต่ลินจงไม่ต้องการ

เธอไม่ต้องการที่จะเข้าไปชุบมือเปิบในกิจการของเขา เธอเพียงต้องการทำงานเลี้ยงดูครอบครัวต่อไปเท่านั้น