คืนหวาม วิวาห์สวาท

เมื่อแฟนหนุ่มที่คบหากันมาหลายปีดีดัก

ชิ่งหนีไปทันทีที่รู้ว่าครอบครัวเธอล้มละลาย...

มายาวีต้องกลายเป็นหม้ายขันหมาก

ทางเดียวที่เธอจะแก้หน้าและกอบกู้ศักดิ์ศรี พร้อมกับใช้หนี้ในเวลาเดียวกัน

คือการแต่งงานกับเขา

ผู้ชายถึกห่ามห้าว...แต่หล่อล่ำและรวยเว่อร์...

อะไรก็ดีหรอก เสียแต่ปากของเขา...มันเป็นอย่างนี้....

จักรวิน ประจักษ์โชคไพศาล 

img :

Joe Manganiello

นายหัวหนุ่มผู้ห่ามห้าว โหด ถึก เถื่อน แห่งเขาทัดตะวัน

มายาวี ธารีรัตน์ 

img :

Hwang Mi Hee

สาวสวยสุดเอ็กซ์ ผู้มาเป็นเจ้าสาวขัดดอก

“นายจักรวิน”

“ครับผม...ที่เรียกนี่ชวนหรือเปล่า? เอาจริงหรือ ผมเห็นคุณนอนแบแผ่หราหมดสภาพแล้วไม่คิดว่าจะฟื้นตัวไวถึงปานนี้”

“ไอ้คนบ้า ไอ้ลามก คิดอะไรให้มันสูงกว่าสะดือหน่อยได้ไหม เป็นถึงเจ้าคนนายคน ฉันไม่รู้ว่าลูกน้องเป็นร้อยๆ คนของคุณ เคารพนับถือคนอย่างนี้ได้ยัง

ไง?” เธอตำหนิเขาอย่างสงสัยข้องใจนัก

“แหม้! ตื่นขึ้นมามีแรงก็ปากดีเชียวนะครับคุณภรรยา” พูดกลั้วขำอย่างนึกสนุก

“ไอ้ที่เคารพนบนอบนับถือเพราะอะไรนี่ไม่รู้ แต่ที่ลูกน้องผมรู้ดีและไม่ทำแน่ ก็คือการมาต่อล้อต่อเถียง หรือทำปากดีกับผม เพราะว่ามันจะโดนของแข็งกระแทกปากเอา” พูดพร้อมกับแลบลิ้นเลียริมฝีปาก

“แต่ว่าปากสวยๆ ของคุณภรรยาจะเอาอะไรแข็งๆ ยัดดีหนอจะได้หยุดด่า” ว่าแล้วก็ตะปบมือลงจุดยุทธศาสตร์ของตัวเอง

“ไอ้นี่ก็ยังแข็งไม่ได้ที่เสียด้วยสิ”

ดวงตาสวยเหลือกลานขึ้นมามองตามมือที่วางลงบนเป้ากางเกง

“ฮึ้ย! ไอ้คนบ้า ลามก จกเปรตเอ๊ย”

“หยุดด่าเดี๋ยวนี้เลย เพราะผมคิดออกแล้ว...คิดให้สูงกว่าสะดืองั้นกระรอกผมคงไม่มุดโพรงล่าง แต่จะมุดโพรงบนแทน ถ้าคุณยังปากดีไม่เลิก”

ดวงตาคู่งามไหววูบนิดหนึ่งอย่างกริ่งเกรง...เพราะถึงจะเป็นผัวเป็นเมียกันแค่วันเดียว แต่สิ่งที่ได้เรียนรู้ก็คือ ไอ้ผู้ชายห่ามๆ ตรงหน้า พูดจริง ทำจริง

มายาวีกัดฟันแน่น พร้อมกับส่งสายตาอำมหิตไปให้

“ก็ลองเอามายัดหรือมุดดูสิ จะกัดให้กุดไปถึงโคน เป็นไอ้ด้วนเชียว” เธอขู่กลับไปบ้าง

“ว้าวๆๆๆๆ ทั้งดุ ทั้งเปรี้ยวเสียด้วยแฮะ ถ้าหิวขนาดนั้น ซัดไส้กรอกเยอรมันในจานนี่แก้ขัดไปก่อนก็แล้วกัน...ส่วนไส้กรอกไทยๆ ที่ใหญ่บิ๊กเบิ้มและอร่อยลิ้นกว่า ขอเวลาพักรบพบรักไว้ชั่วคราว เอาไว้ค่ำๆ เราค่อยมาต่อยกสองกันใหม่” ว่าพร้อมยิ้มกริ่มให้

มายาวีกัดฟันกรอดที่เถียงยังไงก็ไม่ชนะผู้ชายปากตะไกรเก็บมุขได้ทุกเม็ดนี่

“ยกสองบ้าบออะไร ยกสิบละไม่ว่า”

“ห๊า...นี่คุณนับด้วยหรือเนี่ย...โอ้...ไม่คิดเลยว่าคุณภรรยาจะใส่ใจ เอ๊ะ! หรือว่าติดใจกันแน่ แต่เอาเหอะๆ ยังไงผมก็เสิร์ฟไม่ให้คุณอดอยากปากแห้งแน่นอน...สัญญาสิจ๊ะทูนหัว ยอดยาหยี”

เจอเข้าไปอย่างนี้...ไม่รู้ว่าเธอคิดถูกหรือผิดกันแน่ที่เลือกการแต่งงานกับคนอย่างเขาเพื่อหนีปัญหา

ขนาดแค่คืนแรกยังโหดสะบัดถึงปานนี้...แล้วคืนต่อๆ ไปล่ะ มายาวีไม่อยากจะคิดเลยให้ตาย...

ฟินเต็มเรื่อง ในรูปแบบอีบุ๊ก คลิกลิงค์ด้านล่างได้เลยค่า ^^

คืนหวาม วิวาห์สวาท 

พลอยเฟื่อง 

www.mebmarket.com 

เมื่อแฟนหนุ่มที่คบหากันมาหลายปีดีดัก ชิ่งหนีไปทันทีที่รู้ว่าครอบครัวเธอล้มละลาย...มายาวีต้องกลายเป็นหม้ายขันหมาก ทางเดียวที่เธอจะแก้หน้าและกอบกู้ศักดิ์ศรี พร้อมกับใช้หนี้ในเวลาเดียวกัน คือการแต่งงานกับเขาผู้ชายถึกห่ามห้าว...แต่หล่อล่ำและรวยเว่อร์...อะไรก็ดีหรอก เสียแต่ปากของเขา...มันเป็นอย่างนี้....“นายจักรวิน”“ครับผม...ที่เรียกนี่ชวนหรือเปล่า? เอาจริงหรือ ผมเห็นคุณนอนแบแผ่หราหมดสภาพแล้วไม่คิดว่าจะฟื้นตัวไวถึงปานนี้”“ไอ้คนบ้า ไอ้ลามก คิดอะไรให้มันสูงกว่าสะดือหน่อยได้ไหม เป็นถึงเจ้าคนนายคน ฉันไม่รู้ว่าลูกน้องเป็นร้อยๆ คนของคุณ เคารพนับถือคนอย่างนี้ได้ยังไง?” เธอตำหนิเขาอย่างสงสัยข้องใจนัก“แหม้! ตื่นขึ้นมามีแรงก็ปากดีเชียวนะครับคุณภรรยา” พูดกลั้วขำอย่างนึกสนุก“ไอ้ที่เคารพนบนอบนับถือเพราะอะไรนี่ไม่รู้ แต่ที่ลูกน้องผมรู้ดีและไม่ทำแน่ ก็คือการมาต่อล้อต่อเถียง หรือทำปากดีกับผม เพราะว่ามันจะโดนของแข็งกระแทกปากเอา” พูดพร้อมกับแลบลิ้นเลียริมฝีปาก“แต่ว่าปากสวยๆ ของคุณภรรยาจะเอาอะไรแข็งๆ ยัดดีหนอจะได้หยุดด่า” ว่าแล้วก็ตะปบมือลงจุดยุทธศาสตร์ของตัวเอง “ไอ้นี่ก็ยังแข็งไม่ได้ที่เสียด้วยสิ”ดวงตาสวยเหลือกลานขึ้นมามองตามมือที่วางลงบนเป้ากางเกง“ฮึ้ย! ไอ้คนบ้า ลามก จกเปรตเอ๊ย”“หยุดด่าเดี๋ยวนี้เลย เพราะผมคิดออกแล้ว...คิดให้สูงกว่าสะดืองั้นกระรอกผมคงไม่มุดโพรงล่าง แต่จะมุดโพรงบนแทน ถ้าคุณยังปากดีไม่เลิก” ดวงตาคู่งามไหววูบนิดหนึ่งอย่างกริ่งเกรง...เพราะถึงจะเป็นผัวเป็นเมียกันแค่วันเดียว แต่สิ่งที่ได้เรียนรู้ก็คือ ไอ้ผู้ชายห่ามๆ ตรงหน้า พูดจริง ทำจริงมายาวีกัดฟันแน่น พร้อมกับส่งสายตาอำมหิตไปให้“ก็ลองเอามายัดหรือมุดดูสิ จะกัดให้กุดไปถึงโคน เป็นไอ้ด้วนเชียว” เธอขู่กลับไปบ้าง“ว้าวๆๆๆๆ ทั้งดุ ทั้งเปรี้ยวเสียด้วยแฮะ ถ้าหิวขนาดนั้น ซัดไส้กรอกเยอรมันในจานนี่แก้ขัดไปก่อนก็แล้วกัน...ส่วนไส้กรอกไทยๆ ที่ใหญ่บิ๊กเบิ้มและอร่อยลิ้นกว่า ขอเวลาพักรบพบรักไว้ชั่วคราว เอาไว้ค่ำๆ เราค่อยมาต่อยกสองกันใหม่” ว่าพร้อมยิ้มกริ่มให้มายาวีกัดฟันกรอดที่เถียงยังไงก็ไม่ชนะผู้ชายปากตะไกรเก็บมุขได้ทุกเม็ดนี่“ยกสองบ้าบออะไร ยกสิบละไม่ว่า”“ห๊า...นี่คุณนับด้วยหรือเนี่ย...โอ้...ไม่คิดเลยว่าคุณภรรยาจะใส่ใจ เอ๊ะ! หรือว่าติดใจกันแน่ แต่เอาเหอะๆ ยังไงผมก็เสิร์ฟไม่ให้คุณอดอยากปากแห้งแน่นอน...สัญญาสิจ๊ะทูนหัว ยอดยาหยี”เจอเข้าไปอย่างนี้...ไม่รู้ว่าเธอคิดถูกหรือผิดกันแน่ที่เลือกการแต่งงานกับคนอย่างเขาเพื่อหนีปัญหาขนาดแค่คืนแรกยังโหดสะบัดถึงปานนี้...แล้วคืนต่อๆ ไปล่ะ มายาวีไม่อยากจะคิดเลยให้ตาย...