คำโปรย
“พี่เตือนหนูแล้วนะคะ”ถึงภายนอกผมจะเป็นคุณหมอสุดเรียบร้อยในสายตาทุกคนแต่ผมก็เป็นผู้ชายเน้นผู้ชายที่มี “อารมณ์” ความรู้สึกและสิ่งที่ผมพยายามอดกลั้นมานานกำลังจะสิ้นสุดลงเพียงเพราะยัยเด็กตัวแสบคนนี้
“พี่หมอกำลังเตือนอะไรรรรรหนูม่ายยยเห็นจาเข้าจายยยยยยยเลยยยยย”เสียงยานครางขนาดนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าตัวเมาขนาดไหนแถมตอนนี้ก็ขึ้นไปนั่งบนตักพี่หมอเรียบร้อย
และอะไรจะเกิดขึ้นเมื่อคุณหมอหนุ่มอายุ26ปีที่ครองความโสดมานานถึง3ปีเพราะช้ำในรักเก่าแต่เมื่อได้มาเจอนักเรียนพยาบาลตัวแสบที่คอยป่วนหัวใจจนเค้าเริ่มอ่อนไหวแต่ติดตรงที่เธออ่อนกว่าเค้ามากเวลาเรียกก็เลยต้องเรียกว่า “หนู”
ตัวอย่างบทสนทนา
“หนูอยากกินไอติมอะ ขอกินไอติมนะค่ะ”
“แต่หนูพึ่งกินข้าวมาเมื่อกี้นี้เองนะ เดี่ยวก็อ้วกหรอก”ไม่ใช่ผมไม่มีตังเลี้ยงหรืออยากขัดใจยัยหนูของผมแต่อย่างใดแต่ทุกๆที่ไปกินไอติมสั่งมาตัวเองไม่เคยกินหมดเลยแล้วก็มาอ้อนผมให้กินจนหมดถึงผมจะไม่ค่อยชอบกินไอติมแต่ก็แพ้ลูกอ้อนของยัยหนูทุกทีไป
“แต่หนูอยากกินนิ อย่าขัดใจหนูซิค่ะ พี่หมอไม่รักหนูแล้วใช่ไหมล่ะ”
“รักซิค่ะ อย่าพึ่งงอนซิพี่เคยขัดใจหนูรึยังไงกันละค่ะ”
“หนูรักพี่ที่สุดเลยยยยยยยย”
“จริงรึเปล่าก็ไม่รู้” ตอนนี้ผมกำลังใช้มารยาชายทำคอตกก้มหน้าเพื่อหลอกล่อยัยหนูน้อยของผมอยู่ซึ่งไม่ได้เข้ากับเบ้าหน้าผมเลยแต่ก็ได้ผลแหะ
“จริงซิค่ะ”เพราะสิ่งเดียวที่ยัยหนูน้อยของผมกลัวก็คือการที่ผมโกรธหรืองอนถึงยัยหนูของผมชอบอ้อนนั่นอ้อนนี่แต่ก็ไม่เคยขัดใจผมเลยสักครั้ง
“งั้นหนูก็พิสูทธ์ซิค่ะเด็กน้อยของพี่”