Intro...
ปัง!!!!!!!!
"คุณทำอย่างนี้ได้ไง เส้นทางธุรกิจเราก็คนละสาย เล่นขัดแข้งขัดขาแบบนี้ทางผมเสียหายหลายสิบล้านนะครับ"
"หึหึ"
"จะเอายังไงว่ามา อยากได้เท่าไหร่คุณถึงจะเลิกขัดผม"
"ซัก............."
"1,000 ล้าน"
"1,000 ล้าน!!!!! คุณจะบ้าหรือไงคุณคิลปกรณ์ ผมไม่มีเงินให้คุณขนาดนั้นหรอก เอาดีๆ นี่เรากำลังเจรจาเรื่องธุรกิจกันนะครับ ไม่ได้เล่นขายของ"
"แล้วใครว่าเล่นๆ ถ้าคุณไม่มีก้เชิญใสหัวกลับไป อ่อ อย่าคิดสะเออะแกว่งตีนเข้าเหยียบย่ำแผ่นดินบ้านเกิดผม ไม่ใช่แค่โกดังที่ถูกเผา อาจจะเป็นคุณแทน อลัน ส่งแขก"
"เห็นที่เราคงคุยกันไม่เข้าใจงั้น....."
แกร๊ก
"มัวแต่พูดมากเวลาชักปืนเลยช้า ไปฝึกมาใหม่นะครับหรือจะให้ผมสอน"
"ปล่อยไว้แบบนี้จะดีเหรอครับ"
"เคยเห็นหมาที่เอาแต่เหาไม๊ มันไม่กล้ากัดหรอก"
"ดูคุณคิลจะมองบ่อยแล้วนะครับ"
"หึหึ"
"ดูท่าจะยากนิสสสสสสสสสสสนุง"
"นั้นแหละของชอบ"
อีกด้าน
“เป็นไร”
“เปล่า” บอกปัดอีกฝ่าย แต่สายตาก็แหล่มองอีกคน จะมองอะไรนักหนา
“เดี๋ยวมิกะมา นั่งคุยกันไปก่อนนะ” ผมเอ่ยขอตัวเสตามองอีกรอบ ขนาดอยู่ไกลกันขนาดนั้นยังรับรู้ได้ถึงสายตาดุดันและคมกริบ มันทำให้ผมรู้สึกอึดอัดและร้อนรุ่มแปลกๆ ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นกับร่างบางมาก่อน
“ตั้งสติไว้มิกะ เธอจะสั่นจะทำไมก็แค่มอง ตั้งสติๆ” ผมตบหน้าตัวเองแรงๆให้ตั้งสติ ก่อนจะเงยหน้ามองคนที่เข้ามาใหม่ผ่านกระจกถึงกับลมหายใจสะดุด หล่อโฮกกกกกกกกกกกกกกกก
“.....”
“ไม่ทราบว่าคุณมองอะไร” ร่างบางถามจ้องหน้าสบตากันผ่านกระจก
“.....” ยังเงียบเช่นเดิม กอดอกจ้องอีกฝ่ายนิ่งๆยกยิ้มที่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่ชอบและไม่ปลอดภัย
“จะไปไหน คุยกันก่อนซิ” ร่างสูงฉวยข้อมือบางแต่ผมสะบัดตัวหลบและพุ่งไปที่ประตูห้องน้ำ แต่ร่างสูงก็ไวกว่าพุ่งรวบร่างผมพร้อมกับกระแทกกำแพงกั้นแขนไว้เป็นแนวป้องกัน เจ็บนะโว้ยยยยยยยย
“คุณจะทำอะไร” ผมถามเสียงนิ่ง ชักจะหงุดหงิดที่อีกฝ่ายไม่พูดเอาแต่จ้องและยกยิ้ม
“นี่ อุ๊บ” กำลังจะท้วงถามแต่โดนร่างสูงปิดปากซะก่อน ลิ้นหนาพยายามสอดเข้ามาแต่ผมกัดฟันแน่น
“อ๊ะ อื๊อ” เจอบีบคางให้เปิดปากพร้อมกับสอดลิ้นเข้ามาทันที ลิ้นหนาสอดควงไปทั่วทั้งปากผม ไรฟันก็ขบกัดตามริมฝีปากผมจนได้กลิ่นคาวเลือด จากที่จะขัดขืนก็กลายเป็นสมยอมเบียดตัวเข้าหายกแขนคล้องคอบดจูบกลับพร้อมกับกัดริมฝีปากอีกฝ่ายเป็นการเอาคืน
“อื๊อ” ผมฮึดฮัดไม่พอใจที่อีกฝ่ายถอนจูบออกมา ร่างสูงมองนิ่งๆยิ้มชอบใจก่อนจะก้มลงจูบผมอีกรอบ ให้ตายเถอะ ทำไมใจง่ายอย่างนี้
“หึหึ แล้วเจอกันสาวน้อย” ร่างสูงผละออกอีกรอบพร้อมเช็ดเลือดที่ริมฝีปากผม ผมจ้องหน้าอีกฝ่ายนิ่งๆแล้วสะบัดตัวเดินออกมา กลัวว่าถ้าอยู่นานกว่านี้ผมจะกลายเป็นคนที่ลากผู้ชายคนนั้นเข้าโรงแรมเอง
เฮ้อออออออออออออออ มันเกิดอะไรขึ้นกับมิกะผู้บอบบางเนี่ยยยยยยยยยย
ว่าแต่
.
.
.
จูบเก่งชะมัด
“สมใจยังครับ”
“ยัง”
“ให้ผมไปสืบไม๊ครับ”
“ยังก่อน ขอสนุกอีกนิด”
“โรคจิตไม่เคยเปลี่ยน” อลันว่ายิ้มๆ แต่อีกฝ่ายกลับยิ้มนิ่งๆสายตาก็จ้องมองอีกคนที่กำลังเต้นเสียสีผู้ชายอื่น มีบางครั้งที่ได้สบสายตาอีกฝ่าย
“ผมไม่ค่อยชอบรอยยิ้มแบบนั้นเลยนะครับ”
“เร็วๆนี้คงมี ‘ของ’ สนุกให้เล่นแก้เบื่อ” ร่างสูงพูดเสียงนิ่งยกยิ้มในแบบฉบับเมื่อคิดว่าจะเจอเรื่องสนุกและไม่เคยพลาด
“เสร็จจากเรื่องเกลค่อยว่ากันอีกที”
“ครับ แล้วคืนนี้...... จะลองอุ่นเครื่องกับญี่ปุ่นไม๊ครับ” ร่างสูงเงยสบตาคนที่ถามแล้วหันกลับไปจ้องอีกคนเหมือนเดิม
ให้ตายเถอะ อลันกรอกตาไปมาก่อนจะก้มหัวรับและโทรสั่งงานกับลูกน้อง
*****************************************************
กราบสวัสดีมิตรรักทั้งหลายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เรากลับมาเจอกันอีกแล้ววววววววว
มันจะเรียกอินโทรได้ไม๊ 555
เหมือนจะว่างนะถึงได้นั่งแต่งได้เยี่ยงนี้
ปล. ตอนแรกยังไม่มีกำหนดได้ฤกษ์แต่งนะคะ แต่งตอนนี้ได้เพราะเครียดดดดดดดดด อยากรีแลกซ์ แล้วก็ได้ตอนนี้มา
ฝากไว้อีกสักเรื่อง
ตระกูล ช่วยด้วย.... มี 3 เรื่องนะคะ (เดากันเอาเอง)
และอาจจะมี มนต์รักโอเอซิส เป็นเรื่องสั้นคั่นกลาง (มีสปอยในหนังสือเล็กน้อย 555 แบบว่าชอบชีคอ่ะ แนวทะเลทรายของชอบเบยยยยยย)
จบเถอะ ทำงานต่อ
เดี๋ยวววววววววววววว
.
.
.
เรื่องนี้คำหยาบด่ากันอาจจะไม่คอยมี บู๊มีนิสหน่อย ดราม่าเล็กน้อยพอเป็นกระษัย(หรือเปล่า)
ส่วนเลิฟซีน มันคือของชอบ 5555
Guest
