Black Devils หยุดหัวใจ นายเพลย์บอย(แทนไท&รุ่งอรุณ)

บทนำ

    แบล็ค เดวิล ชื่อวงดนตรีของโรงเรียนดังใจกลางเมืองใหญ่ ที่มีนักเรียนอยากเข้าเรียนมาที่สุด รวมหนุ่มหล่อที่มีนิสัยด้านกันไว้ด้วยกันถึงสี่คน โดยแต่ละคนนั้นมีความถนัดและแนวการชอบที่แตกต่างหันไป หากแต่เมื่อรวมกันกลับเป็นกลุ่มคนที่ครบและเพียบพร้อม ไม่ว่าจะด้วยฐานะการเงิน หน้าตาที่หล่อเหลา ราวเทพบุตรแต่ก็แฝงไปด้วยความร้ายกาจและเลือดเย็น ดูอย่างไรก็เป็นบุคคลอันตราย แต่กลับมาสาวๆครึ่งค่อนเมืองที่รู้จักและอยากเป็นหนึ่งในผู้หญิงของพวกเขา!

สมาชิกคนที่สอง แทนไท จินดารัตน์ อายุ 18 ปี (มือกลอง)

แทนไท หนุมหล่อผู้มีใบหน้าขยี้ใจสาวเจ้าของเรือนผมน้ำตาลเข้มยาวระต้นคอ นัยน์ตาสีน้ำตาลดำดูเชิญชวนและน่าหลงใหลหากได้เผลอไปสบตา ทั้งจมูกที่โด่งรับกับริมฝีปากบางสีลิ้นจี่น่าลิ้มรส เรือนร่างเซ็กซี่แบบชายในฝันของผู้หญิงหลายคนทุกอย่างที่รวมเป็นเขาบ่งบอกถึงการดูแลตัวเอเป็นอย่างดี นั้นเกิดขึ้นมาในตระกูลจินดารัตน์หรือจะเรียกอีกชื่อที่เป็นที่รู้จักนั่นก็คือเครืออีธาน ทวีรัตน์ปู่ของชายหนุ่มนั่นเป็นที่น่าเกรงขามในธุระกิจการเงิน เพราะความที่มองการไกลและปราดเปรื่องในเรื่องการเงินมาตั้งแต่ยังหนุ่มๆ จึงไม่แปลกที่จะทำให้เครืออีธานโดดเด่นและเป็นที่ยอมรับในระดับต้นๆ

และแน่นอนว่าทายาทขอตระกูลนี้ย่อมเป็นที่จับตามองเป็นธรรมดา เทพทัตที่เป็นรองประธานคนก่อนจึงไม่เคยทำเรื่องอะไรที่ส่งผลเสียถึงตระกูลรวมถึงครอบครัวที่สุขสันต์ก็เช่นกัน เพราะต่างที่รู้กันในวงสังคมแทนไทกับเทพทัตนั้นแทบจะเป็นคู่พ่อลูกที่ฮอตติดลมบนในทุกปีในตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่เลยก็ว่าได้

แต่ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังฉากนั้นแทนไทไม่เคยได้รับความรักจากพ่อแท้ๆของเขาเลย เพราะท่านปักใจเชื่อมาโดยตลอดว่าลูกชายของท่านนั้นเป็นต้นเหตุทำให้ภรรยาท่านต้องจากท่านไป นั่นเอง และถึงแม้แทนไทจะได้รับความรักจากทวีรัชต์ปู่ของชายหนุ่มมาโดยตลอดตั้งแต่เด็กๆก็ไม่ได้สามารถช่วยลบล้างตราบาปที่ผู้เป็นพ่อมอบให้ตั้งแต่เขาเกิดจนถึงตอนนี้ได้เลยสักนิด!!

แต่ในโชคร้ายของเขานั้นก็ยังมีโชคดีอยู่บ้างเพราะอย่างน้อย มันทำให้เขาได้พบกับเด็กสาวที่ช่างพูด ช่างคุยและเข้าใจเขาในทุกเรื่องและเขาได้มีเธอเคียงข้างจากวัยเด็กก้าวสู่วัยรุ่นในตอนต้น แต่แล้วเธอก็ทิ้งเขาไปหลังจากที่เขาสารภาพความในใจที่มีต่อเธอ ตั้งแต่นั้นมาเขาก็พยายามทำทุกทางเพื่อที่จะลบเธอออกจากชีวิตเปลี่ยนตัวเองเป็นเพลย์บอยเจ้าเสน่ห์ อาจจะเป็นเพราะนามสกุลเขาด้วยถึงได้มีผู้หญิงมากหน้าหลายตาเข้ามาให้เขาได้ทำความรู้สึก สนิทชิดเชื้อแต่จนถึงตอนนี้ก็ไม่มีวันไหนที่เขาลมผู้หญิงคนนั้นได้เลย

หลังจากเทพทัตเสีย ตำแหน่งรองประธานก็ทิ้งว่างเป็นเวลานานถึงปีกว่าจนทุกคนเห็นตรงกันว่าควรจะมีรองประธานคนใหม่สักที ทวีรัตน์จึงไม่รอช้าที่จะเสนอชื่อหลานชายผู้เป็นทายาทเพียงคนเดียวของอีธานขึ้นมารับตำแหน่งนี้ด้วยวัยเพียง 18 ปี แน่นอนว่าต้องมีคนคัดค้านในการรับตำแหน่งในคราวนี้อย่างแน่นอนเพราะด้วยอายุมันน้อยขนาดนี้ ความคิดความอ่าน การตัดสินใจจะเชื่อถือได้ แต่นั้นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับสิงห์เฒ่าที่เดินอยู่บนเส้นบางๆที่น่าหวาดเสียวของวงการธุระกิจการเงินนี้มาได้ถึง 40 ปีเต็มหรอกเพราะปัญหาจริงๆมันมาอยู่หลานชายตัวดีของท่านที่ค้านหัวชนฝาว่าจะไม่มีวันรับตำแหน่งนี้

เพราะเขาคงรับแรงกดดันจากความคลาดหวังจากทุกคนไม่ได้หรอกโดยฉะเพราะปู่ของเขาเอง แทนไทรู้ดีถึงแม้ว่าปู่เขาจะไม่พูดออกมา เขาก็รู้ว่าอีธานนั้นมีความสำคัญกับปู่เขามากแค่ไหน เขาคงจะรับไม่ได้ถ้าหากมันต้องมาพังลงเพราะเขาที่เป็นตัวซวยมาตั้งแต่เกิดหรอก ชายหนุ่มหยุดเดินแล้วสะบัดศีรษะสองสามทีไล่ความคิดพวกนั้นออกไปพร้อมสูดลมหายใจเข้าปอดไปลึกๆเพื่อเรียกตัวเองกลับมาก่อนจะผ่อนออกมาแล้วเตรียมเดินเข้าโรงเรียนถ้าไม่รู้สึกถึงแรงชนที่ค่อนข้างแรงจนทำชายหนุ่มถลาล้มไปด้านหน้าแต่ดีที่แทนไทตั้งสติได้ทันจึงไม่เป็นอะไรก็รีบหันไปหาต้นเหตุที่ทำเขาเกือบล้มทันที

“โอ๊ย!~ เจ็บจัง ขอ...โทษค่ะ”แทนไทพอจะรู้ว่าโรงเรียนนี้เขาพอมีชื่อเสียงอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เคยมีใครที่เจอเขาแล้วทำสีหน้าตกใจราวกับว่าเขาเป็นตัวประหลาดอย่างเธอสักคน

“ไม่เป็นไร”เขาตอบกลับไปเท่านั้นก่อนจะเดินแยกออกมาเพราะดูเหมือนสติเธอจะหลุดไปแล้ว ได้แต่นึกในใจว่าเปิดเทอมวันแรกก็โดนสาวทำให้หงุดหงิดแต่เช้าเลย…

รุ่งอรุณ ตินนุวัตน์ อายุ 17 ปี

รุ่งอรุณ หญิงสาวร่างบาง ตัวเล็ก น่าถนุถนอมเจ้าของเรือนผมน้ำตาลกลางๆยาวถึงกลางหลังใบหน้าขาวอมชมพูสะอาดสะอ้านประดับด้วยเครื่องหน้าที่ลงตัวไม่ว่าจะเป็นดวงตากลมโตดูไร้เดียงสา จมูกโด่งนิดๆ ดูเข้ากับริมฝีปากอวบอิ่มดุจกลีบกุหลาบนั้นโตขึ้นมาในครอบครัวที่มีฐานะปลางกลางทางบ้างทำธุรกิจผลิตเครื่องเล่นกีฬาทุกชนิด และด้วยความที่เธอเป็นลูกคนเดียวไม่แปลกที่จะได้รับความรักมาอย่างเต็มที่จากพ่อและแม่ หญิงสาวจึงไม่รู้สึกขาดอะไร เพราะด้วยความที่ปกติเธอสดใส ร่าเริง ใส่ใจในทุกเรื่องของทุกคนที่อยู่รอบข้างเธอ อาจเพราะด้วยความใส่ใจของเธอนี่แหละที่ทำให้เธอปากกล้าที่จะต่อว่าคนที่เข้ามาหาเรื่องเพื่อนของเธอ แต่ก็มีซุ่มซ่ามติดมาหน่อยในบางสถานการณ์ที่ไม่สมควร

ซ้ำเธอยังมีคนที่ชอบมาตั้งแต่เด็กแล้วด้วย ถือได้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นคนแรกที่เธอชื่นชอบเลยก็ว่าได้ ดูเหมือนจะเป็นชีวิตของเด็กสาวธรรมดาที่ต้องมี ‘Puppy Love’ ในวัยเด็ก ถ้าคนคนนั้นไม่ใช่ แทนไท แบล็ค เดวิลที่เป็นเสือผู้หญิงน่ะสิ  ภาพของชายหนุ่มที่เธอพบในวันแรกมันยังติดตาเธอไม่หายจนกระทั่งทุกวันนี้ เด็กหญิงในวัยเก้าขวบที่ได้รับอุบัติเหตุตอนหัดปั่นจักรยานครั้งแรกนั่งร้องไหอยู่ภายในห้องฉุกเฉินโดยมีพยาบาลสาวนั่งทำแผลอยู่ไม่ห่างพร้อมเอ่ยปากปลอบประโลมเธออย่างใจดี อยู่ๆก็มีเด็กชายคนนึงเดินเข้ามาในสภาพเลือดสีแดงไหลลงมาเป็นทางตามไรผมด้านซ้ายแล้วหยุดลงตรงหน้าเธอ เด็กหญิงหยุดร้องลมความแสบจากการทำแผลไปเสียสนิทแล้วหมอเด็กชายตรงหน้าด้วยสายตาสงสัยแทน

แล้วอยู่ๆ เด็กคนนั้นก็ยื่นอมยิ้มในกระเป๋ากางเกงส่งให้พร้อมบอกกับเธอว่า “ยาวิเศษนี้พี่ได้มาจากนางฟ้า ลองกินดูรับรองหายเจ็บแน่นอน” เด็กหญิงรับมายังไม่ทันได้เอ่ยขอบคุณก็มีคนมาเรียกเด็กชายคนนั้นเสียก่อน หลังจากนั้นเด็กชายคนนั้นก็อยู่ในสายตาของเด็กหญิงคนนั้นตลอด จนพยาบาลสาวเอ่ยคำว่า ‘เรียบร้อยแล้วค่ะ ไม่ร้องแล้วด้วยแสดงว่าไม่แสบแล้วใช่ไหมค่ะ ดูท่าอมยิ้มที่พี่เขาให้จะวิเศษน่าดู’ เด็กหญิงก้มมองดูหัวเข่าตัวเองที่พันผ้าสีขาวสะอาดตาดูเรียบร้อยหลังจากนางพยาบาลคนนั้นเดินจากไปสลับกับอมยิ้มในมือแต่เธอรู้ดีว่ามันไม่ใช่เพราะอมยิ้มแต่เป็นเด็กชายคนนั้นตังหากที่ทำให้เธอหยุดร้อง

หลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้มีโอกาสเจอเด็กคนนั้นอีกเลยจนกระทั่งเธอเข้าโรงเรียนออสตันแห่งนี้แล้วได้รู้ถึงความฮอตของแบล็ค เดวิลที่รวมหนุ่มหล่อเข้าไว้ด้วยกันถึงสี่คน แล้วคนอย่างรุ่งอรุณที่ทุกอย่างต้องตามกระแสจะพลาดที่จะไม่ติดตามได้อย่างไร เพราะเธอเป็นเด็กใหม่ด้วยมั้งเลยต้องหาข้อมูลจะได้คุยกับเพื่อนรู้เรื่อง จนมาถึงเล่มล่าสุด ‘Hero Club 12 Vol.’ ที่มีการสัมภาษณ์ทั้งสี่หนุ่มถึงวีรกรรมวัยเด็กที่ไม่อาจจะลืมได้ พร้อมกับภาพวัยเด็กของแต่ละคน เธอถึงได้รู้ว่าจริงๆแล้วแทนไทคือเด็กผู้ชายคนนั้น

ตั้งแต่นั้นมาเธอก็ติดตามชายหนุ่มอย่างจริงจัง หาข้อมูลทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเขาเพื่อที่เธอจะได้รู้จักเขามากขึ้น ถึงแม้ว่ารอบตัวเขาจะมีผู้หญิงรายล้อมมากอยู่เธอก็ขอแค่คอยเฝ้ามองอยู่ไกลๆ แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว เธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไมความทรงจำเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆถึงได้กลายเป็นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ มารู้ตัวอีกทีเธอก็มีความสุขที่ได้เฝ้ามองชายหนุ่มอยู่ห่างๆแล้ว

~เสียงข้อความเข้า~ หญิงสาวได้ยินอย่างนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดอ่านในขณะที่หน้ามองหน้าจอมือถือเท้าก็ก้าวเดินต่อไปเรื่อยๆ โดยที่หญิงสาวไม่ได้สักเกตเลยว่าคนที่เดินอยู่หน้าเธอนั้นหยุดฝีเท้าอย่างกะทันหันจึงทำให้รุ่งอรุณที่เดินไม่ดูทาอยู่ก่อนแล้วชนเข้ากับแผนหลังคนคนนั้นอย่างแรงจนเธอเผลอร้องเสียงหลงออกมาด้วยความเจ็บส่วนมือทั้งสองก็ลูบศีรษะตัวเองป้อยๆไปด้วยพร้อมกับเอ่ยขอโทษทั้งที่เธอจะไม่เอ่ยก็ได้เพราะคนที่ผิดเป็นคนที่หยุดเดินไม่บอกไม่กล่าวตังหาก

“โอ๊ย!~ เจ็บจัง ขอ...โทษค่ะ”ประโยคของหญิงสาวที่เปล่งออกมานั่นเบาหวิวแทบจะไม่มีเสียงเลยด้วยซ้ำเพื่อเธอเงยหน้าขึ้นมาแล้วพบเข้ากับชายหนุ่มที่เธอเฝ้ามองเขามาตลอดหลายปี ใจมันเต้นแรง ลมหายใจติดคัดเหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่อก ดวงตาทั้งสองเปิกกว้างราวกับว่าเจอเรื่องที่ช็อคเอาสุดๆอย่างไรอย่างนั้น แต่ก็แน่ล่ะเธอไม่ได้เคยได้เห็นหน้าเขาในระยะประชิดขนาดนี้มาก่อนจึงไม่แปลกที่เธอจะสติแตกขนาดนี้

“ไม่เป็นไร”เธอได้ยินไม่ผิดใช่ไหม ชายหนุ่มพูดกับเธอ พูดกับเธอจริงๆใช่ไหม  หลังจากนั้นเหมือนสมองมันแทบไม่รับอะไรอีกเลยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแทนไทเดินจากไปตอนไหน เพราะตอนนี้สติเธอได้หลุดออกจากร่างไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ไม่คิดเลยว่าเปิดเทอมวันแรกจะมีโชคดีวิ่งเข้ามาหาขนาดนี้ ทั้งที่เมื่อคืนก็ไม่ได้ฝันอะไรแท้ๆ คิดถูกจริงๆที่มาโรงเรียนแต่เช้าแบบนี้ คิดได้แบบนั้นใบหน้าหวานก็เผยรอยยิ้มออกมาแก้มแทบปริ...

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการจากผู้แต่งเท่านั้น เหตุการณ์และสถานที่จึงไม่มีอยู่จริง

ภาคต่อจากป่วนหัวใจ ช่วงแรกอาจจะมีย้อนความหลังกันเล็กน้อย เพื่อบอกความสัมพันธ์ของตัวละครในตอนนี้

สุดท้ายนี้ขอให้ผุ้อานทีคลิกเข้ามาด้วยความตั้งใจหรือบังเอิญ ลองเปิดใจอ่านนิยายเรื่องนี้ในสนุกนะคะ

ป่วนหัวใจ♣หยุดหัวใจ♣เล่ห์รักร้าย♣สะดุดรัก

youtube