Making You Mine อ่อยยังไงให้ได้ใจหนุ่มเกษตรฯ

Making You Mine อ่อยยังไงให้ได้ใจหนุ่มเกษตรฯ

BY: Somiiyah

OPEN 17 NOV 16

*****************************************

บทนำ

หลังจากที่เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้คนตรงหน้าฟังบรรยากาศที่โต๊ะก็เงียบกริบมีเพียงเสียงดนตรีในสถานท่องเที่ยวกลางคืนของเด็กวัยรุ่นที่ชอบมานั่งสังสรรค์กินดื่มกันความเงียบยังคงอยู่เนื่องจากคนที่ต้องเป็นคนตอบไม่เอ่ยอะไรออกมา ร่างบางที่ควรจะตอบคำถามกลับเบนสายตาไปทางโต๊ะที่อยู่ห่างไปไม่ไกลแล้วสบตาอย่างตรงไปตรงมาเข้ากับหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งที่ก็มองเจ้าตัวอยู่ก่อนแล้ว พร้อมกับระบายรอยยิ้มบางให้ จนอีกฝ่ายที่แอบมองอยู่ก่อนใจเต้นแรงเพราะถูกร่างบางจับได้ว่าแอบมองมาพักใหญ่

“ถือว่าขอร้องล่ะ!!!”

เสียงของผู้ชาย 2 คนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะพูดขึ้นพร้อมกันอีกครั้งและมองร่างบางที่มีใบหน้าน่ารักและมีเสน่ห์บางอย่างที่ร้ายกาจและยิ่งเมื่อกำลังส่งยิ้มนั้นยิ่งทำให้คนที่มองไม่สามารถละสายตาได้เลย แม้ว่าคนตรงหน้านั้นจะเป็นผู้ชายเหมือนกันกับพวกเขาทั้ง 2 คนก็เถอะ สมกับฉายาที่ว่า ‘’รอยยิ้มพิฆาตบุรุษ’ ถ้าคิดจะจีบใครแล้วก็ไม่เคยพลาด’ แต่เพราะแบบนี้นี่แหละพวกเขาถึงมาขอร้อง!!!

“ตกลงจะช่วยล่ะกัน”

“เฮ้ย!!”

“เฮ้ย!!!!” คำอุทานที่เหมือนกันแต่ต่างความรู้สึกฝ่ายที่มาขอร้องพากันดีใจที่อีกฝ่ายช่วยเหลือ แต่คนที่ต้องช่วยเนี้ยสิทำหน้าบอกบุญไม่รับ

ร่างบางหันขวับมามองคนที่นั่งด้านข้างนัยน์ตากลมโตสีดำฉายแววขุ่นเคืองส่งให้คนที่ถือวิสาสะตอบตกลงแทนโดยไม่ถามความสมัครใจกันก่อนสักคำแต่ไอ้คนข้างตัวกลับยิ้มเจ้าเล่ห์เหมือนกำลังสนุกอยู่แถมทำเมินสายตาขุ่นเคืองที่ส่งไปให้อีกบ้าชะมัด!

“เรื่องแค่นี้เอง มึงจะใจร้ายไม่ช่วยเพื่อนเลยรึไง”

“เฮ้อ”

“จริงดิ ตกลงช่วยจริงๆ ใช่ไหม”

“เอาไงก็เอากัน”

“โล่งอกไปทีที่พวกนายตกลงช่วย”

“ขอบคุณมาก พวกฉันเป็นหนี้พวกนายแล้ว”

“งั้นขอตัวล่ะ” ร่างบางกล่าวแล้วรีบลุกขึ้นยืนเดินตัวปลิวออกไปนอกร้านทันที

ให้มันได้อย่างงี้สิ หมดอารมณ์แดกเหล้าและบริหารเสน่ห์ก็เพราะไอ้บ้า 2 ตัว ที่มาขอร้องทำหน้าปลื้มปิติน้ำตาไหลพรากหลังจากที่ตกลงช่วยเรื่องชวนปวดหัวที่มันเอามาให้เนี้ยแหละ ไอ้คนที่น้ำตาไหลพรากน่ะมันควรเป็นทางนี้เว้ยยยย ส่วนไอ้บ้าช้างๆ ก็อีกตัว หัวเราะคิกคักอยู่นั่นแหละ อยากจะบ้าตาย ทั้งๆ ที่เขาไม่อยากจะเข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้เลยแท้ๆ

TBC.

----------------------------------------------------

Talk:

สวัสดีจ้า คุยกันนิดนึงเนอะ
ก่อนอื่นเลย ขอบคุณทุกคนที่กดจึกเข้ามาอ่านนิยายของเรา และอ่านจนจบจนมาเจอสิ่งที่เรากำลังเขียนคุยกับทุกคน  
เราเพิ่งเคยเล่นบอร์ดนี้แล้วก็เพิ่งเคยลงนิยายในเว็บ
นิยายเรื่องนี้ที่แต่งเป็นนิยายเรื่องแรกที่เราแต่งเอง ไม่รู้จะถูกใจไหม ภาษาที่ใช้อาจจะทำให้อ่านแล้วงงหรือไม่เข้าใจ สามารถติชม แนะนำเราได้เลย แต่อย่ารุนแรงมากนะ เราจิครายยยย  
อาจจะมีการมาอัพช้าไปบ้าง ._. ก็ขออภัยไว้ล่วงหน้า แต่จะพยายามมาอัพให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้เลย
ยังไงก็ขอฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ และเป็นกำลังใจให้ด้วยนะค้า 

ขอขอบคุณอีกครั้ง เจอกันตอนหน้าจ้า

Somiiyah.