จบแล้ว เสร็จมันไอ้คู่หมั้นจอมโหด

หลังจากจบ ผมละเพลียเป็นเมียมาเฟียได้ไง วางพล็อตเรื่องไว้เกี่ยวกับ โฟน พี่รหัสของซอล ลูกนักการเมือง กับ วิน ลูกชายเศรษฐีบ้านนอก นักมวยสมัครเล่นที่มีความฝันอยากเป็นนักมวยทีมชาติ

บทนำ

นี่มันเรื่องบ้าอะไรที่มีผู้ชายม.ปลายตัวเล็กๆหน้าหวานๆบุกเข้ามาในบ้านผม บุกเข้ามาไม่เท่าไหร่ยังทำร้ายลูกน้องตัวใหญ่ๆของผมจนสลบไปภายในหมัดเดียว

"แกเป็นใครไอ้หนู"

"ผมเป็นใครพี่ไม่ต้องสนใจ ตอบผมมาว่าพี่ชื่อโฟนใช่ไหม"

"ถ้าชั้นบอกว่าใช่แกจะทำไมไอ้หนู"

"ก่อนอื่นขอโทษที่ทำร้ายคนของพี่ แต่ผมไม่อยากให้เรื่องน่าอายนี้มีคนรู้เพิ่มขึ้น"

"เรื่องอะไร น่าอายตรงไหน"

"พี่ไม่ต้องรู้อะไร แค่รับนี่ไว้ก็พอ"

ไอ้เด็กหน้าตาดีขาวเกาหลีก็ยื่นสร้อยที่คล้องคอเป็นรูปแหวนสลักนามสกุลตระกูลผมมายัดใส่มือผมอย่างรวดเร็ว

"ผมขอถอนหมั้นผมทนสัญญาบ้าบอของพ่อพี่กับพ่อผมไม่ไหว โธ่โว้ย ไม่รู้รึไงว่าผมกับพี่เป็นผู้ชาย มโนกันไปได้ยังไงตั้ง 10 ปีตอนนี้ผม ม 6 ผมโตพอที่จะเลือกชีวิตตัวเอง และขอปลดปล่อย เราทั้งคู่ เพราะเราไม่เต็มใจทั้งคู่ขอโทษทีพี่ผมไปละ"

ในที่สุดผมก็เข้าใจไอ้รูปหล่อตัวบางๆนี่คู่หมั้นคนดีลูกเศรษฐีบ้านนอกที่ผมไม่เคยเห็นหน้าแต่ได้รับบัญชาจากพ่อว่าไอ้นี่มันเข้าปีหนึ่งเมื่อไหร่ให้แต่งทันที จะแต่งเข้าไปได้ยังไงนมกับมดลูกมันยังไม่มีนี่ชายแท้แถมเตะต่อยเก่งเซ็งเลยผม

"เดี๋ยวไอ้หนูอย่าเพิ่งไป"

แต่ผมเรียกมันไม่ยอมหยุดกำลังเดินไปถึงหน้าประตู

"วินนนกลับมานี่"

ได้ผลทันทีไอ้หนูมันหยุดดีใจที่ยังจำที่พ่อท่องชื่อมันกรอกหูผมทุกปีในตอนที่บังคับผมเขียนการ์ดวันเกิดส่งให้มัน

"มีอะไรผมต้องรีบไป พี่มึงเรียกทำไมวะ"

"โธ่ถ้าจะมึง มึงก็ไม่ต้องเรียกกูพี่"

"ได้ๆตกลงมึงมีอะไร"

โหไอ้ห่าเปลี่ยนไว

"กูจะบอกว่ากูเต็มใจหมั้นเต็มใจแต่งกับมึงอีกไม่กี่เดือนมึงจะว่าไง"

"ไอ้เหี้ยยย จะเป็นไปได้ยังไง มึงกินเหล้าอย่างเมามัน ฟันสาวทุกคืน หื่นตอดเวลา ไอ้ห่ากูไม่เชื่อว่ะพี่ที่มึงจะเป็นเกย์"

จริงๆผมไม่มีความคิดที่จะแต่งกับมันแค่อยากกลั่นแกล้งให้สะใจนั่นไงหน้ามันซีดเป็นไก่ต้ม

"อ๊ะ อ๊ะ ไอ้หนูมึงรู้เรื่องส่วนตัวว่าที่ผัวเชียวนะ สนใจกูเหรอ"

"สนใจเหี้ยไรกูจะอ้วกมึงต้องเป็นเอดส์ตายสักวันกูบังเอิญอ่านเจอเรื่องมึงในหนังสือพิมพ์หรอกว่ะ"

มันตอบไม่ตอบเปล่ายังทำท่ารังเกียจผม สองทีแล้วนะไอ้เวรนี่เมื่อครู่นี้ถอนหมั้นนี่ดันรังเกียจอีกดีกูจะแกล้งให้หนำใจเลย

"ไอ้วินกูจะยอมถอนหมั้นก็ได้ แต่มึงต้องกลายมาเป็นขี้ข้าแทนไอ้ห่าที่มันถูกมึงต่อยสลบไป รับใช้กูครบหนึ่งเดือนเมื่อไหร่กูจะให้มึงถอนหมั้น"

"กูอยู่รองมือรองตีนมึงได้ยังไงกูต้องไปเรียน"

"มึงไม่ต้องมาอ้างตอนนี้มึงปิดเทอมหนึ่งเดือน กูรู้อย่าโกหกมันจะติดเป็นนิสัย"

"แล้วไง"

"ก็ไม่แล้วไง ต่อสายพ่อมึงให้กูคุยหน่อยไม่งั้นกูแจ้งจับที่ยบุรุกกับทำร้ายคนของกู"

เด็กยังไงก็เป็นเด็ก

"ขู่กูจัง กลัวตายเอาไปคุย"

"สวัสดีครับลุงกิต ผมอยากทำความคุ้นเคยกับวินก่อนแต่งเลยนัดน้องมาอยู่ให้ผมดูแลเดือนนึงครับ ไม่ทราบว่าขอเกินไปไหมครับ  ครับๆๆขอบคุณครับ พ่อตา"

"ไอ้พี่เหี้ยยมึงไปพูดลงท้ายว่างั้นพ่อกูก็เข้าใจผิดไปใหญ่"

"มึงจะอะไร ไม่เอาหรือไงเดี๋ยวกูไม่ถงไม่ถอนแม่งเลยหมั้นอยู่กันเป็นผัวเป็นเมียกันตอนนี้เลยเป็นไง"

"ถ้ากูไม่กระทืบมึงไส้แตกอย่ามาเรียกกูว่าไอ้วิน"

"ไม่ต้องมาขู่กูไอ้คนรับใช้ คืนนี้มึงต้องไปเป็นเพื่อนกูกินเหล้า5555"

Fiction Canna

Fiction Canna