จุดเริ่มต้น
“เดินยังไง”
“เดินสองขา”
“คราวหลังก็คลานสี่ขาจะได้ไม่เซ่อซ่าอีกหลีก”
“น่าสนใจ หึหึ”
ต่อมา
“มาทำไร” มันถามผม
“มาซักผ้ามั้ง”
“ถามดีๆ”
“สวยดีซื้อที่ไหน”
“ไม่เอาเหรอ”
“มึงอยากเก็บไว้อมก็เอาไปทำทาน”
และต่อมา
“เป็นแฟนกัน”
“ไม่เป็น ปล่อย”
“ก็เป็นแฟนก่อนสิ”
“กูไม่ชอบมึง”
“ทำไม”
“มึงไม่หล่อ ไม่รวย กูเลยไม่ชอบชัดไหม”
“ชัดทำไมมึงไม่เปลี่ยนมาชอบคนไม่หล่อแถมไม่รวยมั่งล่ะไม่เบื่อไงวะชอบแต่แบบเดิมๆ”
“...............”
“คิดช้าอดได้กู”
“ไอ้ควาย”
จนกระทั่ง
“กูตกลงตอนไหน”
“อย่าเรื่องมาก”
“เอ๊ะ”
“เป็นไม่เป็น”
“เออ”
“สรุปมึงคบกับกูแล้วนะ”
นำไปสู่เรื่องของคนสองคนที่เจอกัน กัดกัน (โดยเฉพาะที่ปากโดนกัดบ๊อยบ่อย) ขอเป็นแฟน เริ่มผูกพัน จนถึงรักกัน ไม่มี ลิมิท เพราะ ก็คนมันรักทำไงได้