เพื่อคนที่รักเธอจึงยอมทำทุกวิถีทาง แม้จะไม่ได้อยู่เคียงข้างเขา
เพื่อคนที่รักเธอจึงยอมทำทุกวีถีทาง เพื่อได้อยู่เคียงข้างเขา
เพื่อคนที่รักเธอจึงยอมทำทุกวิถีทาง แม้จะไม่ได้อยู่เคียงข้างเขา
เพื่อคนที่รักเธอจึงยอมทำทุกวีถีทาง เพื่อได้อยู่เคียงข้างเขา
บบทนำ
รถหรูหราราคาร้อยล้านถูกขับมาจอดหน้าคลับชื่อดังของนิวยอร์กก่อนร่างสูงหล่อเหลาของเตมินจะก้าวยาวๆพร้อมบอดี้กาดร์สองคนตรงเดินนำหน้าไปยังห้องวีไอพีที่ประจำอย่างรู้หน้าที่ ทั้งสามมาตามปกติแต่กำลังจะเกิดเรื่องไม่ปกติขึ้นในเวลาอันสั้นข้างหน้านี้
“ผลัวะ ช่วยด้วยช่วยฉันด้วยค่ะ” ทั้งสามคนเพิ่งเข้ามาถึงห้องวีไอพียังไม่ทันได้สั่งอะไร ก็มีผู้หญิงสวยตากลมหวานน่ารักคนหนึ่ง เธอใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวสีชมพูรัดรูปผมยาวสยายเต็มแผ่นหลังบาง ผลักประตูห้องเข้ามาอย่างรวดเร็วมีอาการสั่นเทาเหมือนลูกนกตกน้ำ ตรงดิ่งเข้ากอดแขนแกร่งของจามินแน่นร่างกายสั่นทิ่ม สายตามองตรงไปยังประตูทางเข้า บอดี้การ์ดมัวแต่อึ้งกับความสวยตรงหน้าไม่ทันระวังตัวให้นาย
“คุณเป็นใคร”เสียงเข้มดุของเตมินพยายามดึงมือเล็กที่กอดแขนเขาแน่นแถมยังเอาอกนุ่มนิ่มบดเบียดเขาแน่นเร้าอารมณ์เขายิ่งนัก
“ฉันๆ...จันทร์เจ้าค่ะ.. คุณเตมินช่วยด้วย” ชื่อนั่นคุ้นหูแต่นึกไม่ออกว่าเธอเป็นใคร จนหญิงสาวหยิบแว่วตาหนาเต่อจากกระเป๋าราคาแสนถูกขึ้นสวมใส่บนตาสวยกลมหวาน เขาถึงจำเธอได้
“นี่เธอเองหรือ” เขาจำได้ทันที เธอคือเพื่อนร่วมห้องวิชาบริหารกับเขา แม้จะเจอเพียงอาทิตย์ละครั้งในคาบนี้ แต่ยัยนี้มีจุดเด่นตรงที่ เฉิ่มเชยที่ชายทุกคนต่างหันหน้าหนีไม่อยากยุ่งสักคน ยิ่งเขาด้วยยิ่งไม่เคยปรายตามองเลยเพราะเขาชอบคนสวยแม้เพื่อนสาวก็สวยสดงดงามระดับนางงามทั้งนั้น แต่ที่ไม่เข้าใจคือแม่นี่มาทำอะไรที่นี่แล้วยังชุดรัดรูปค่อนข้างโป๊ะนี่อีก เธอกล้าใส่ได้อย่างไงมันไม่ใช่ตัวเธอเหมือนเคยเห็นเลย ชุดที่ใส่ในมหาลัยของเธอนั้นแค่นึกก็สยองแล้ว เสื้อตัวใหญ่เก่าราคาถูก กระโปรงหรือกางเกงต้องยาวถึงข้อเท้า ตามด้วยรองเท้าหุ้มส้นผ้าไบเก่าๆ ภาพนี้คือตัวเธอที่ทุกคนในมหาลัยรู้จัก
“ค่ะ...คือฉันถูกพี่ชายหลอกมาให้เสี่ยเพราะเขาติดหนี้เสี่ย ฉันทำร้ายเสี่ยเลยหนีมาได้ ช่วยฉันด้วยนะคะ อย่าส่งตัวฉันออกไปด้านนอก พวกนั้นต้องฆ่าฉันทิ้งแน่ค่ะ” หน้าตาซีดเผือดกายบางยังสั่นเทาไม่หายที่สำคัญคอยจ้องยังประตูตลอดเวลา ดวงตาคมดุจ้องมองอย่างสังเกต ไม่คิดว่ายัยเฉิ่มนี่จะมีรูปร่างเย้ายวนหน้าตาสะสวยใต้แว่นหนาเต่อ ยั่วอารมณ์เพศตรงหน้าได้มากขนาดนี้ แต่ก่อนแทบมองไม่เห็นรูปร่างอวบอิ่มน่าฟาดน่ากลืนกินสักครั้งเลย
“ได้สิ...แต่ฉันจะได้รับอะไรตอบแทนล่ะ” ความคิดเห็นแก่ตัวมีแผนร้ายเกิดขึ้นในหัวของเตมินทันทีเมื่อเห็นรูปร่างหน้าตาคนตรงหน้า อารมณ์บางอย่างลุกโชนอย่างควบคุมไม่ได้ กายแกร่งร้อนผ่าวเต็มไปด้วยความต้องการคนตรงหน้าจนน่ากลัว
“คุณต้องการอะไร...ฉันให้ได้ทุกอย่างค่ะ” สาวน้อยแสนซื่อตามไม่ทันคนเจ้าเล่ห์อย่างเขาตอบอย่างใสซื่อ ไม่ลังแลหรือข้องใจสงสัยเลย คำบอกของเธอสร้างความพอใจให้กับเสือร้ายมาก หัวเราะร่าในอกทีเดียว แต่คนซื่ออย่างเธอหรือจะอ่านออกเข้าใจสิ่งที่เขาต้องการ
“งั้นเวลานี้เดียวนี้ ขอมัดจำไว้ก่อนนะ” เขาไล่บอดี้การ์ดออกจากห้องด้วยสายตาคม ก่อนจะจับร่างบางนอนราบไปกับโซฟาตัวใหญ่เท่าเตียงนอน แววตาวาบหวิวต้องการร่างงามแสดงออกชัดเจน ร่างสูงขึ้นทับทาบไว้ แผงอกแกร่งแนบสนิทกับอกอวบอิ่มของคนตัวเล็ก ดูเหมือนเธอจะตกใจจึงดิ้นรนสู้เล็กน้อย สีหน้าซีดเซียวด้วยความหวาดกลัวเขาขึ้นมาทันที
“นิ่งๆสิ..แค่จะพิสูจน์ว่าเธอจะให้ฉันได้ทุกอย่างจริงยังปากพูดหรือเปล่าไง” หน้าคมห่างเพียงคืบกับหน้างามจนสัมผัสลมหายใจของกันและกันได้ เขาเอ่ยเสียงสั่นพร่าอารมณ์ดิบถูกกระตุ้นอย่างรวดเร็วจนเจ้าตัวก็บังคับไม่ได้ เพียงแค่ได้สัมผัสกับร่างนุ่มนิ่มใต้ร่างเนื้อแนบเนื้อแค่นั้น
“อื้อๆ” สาวน้อยได้แต่ครางในลำคอเมื่อโดนคนตัวโตบดจูบขยี้อย่างรุนแรงและป่าเถื่อน จนปากงามบวมช้ำไปหมด เขาดึงชุดเดรสสายเดี่ยวลงกองไว้ที่เอวบางง่ายดาย ใช้มือหนาเคล้นคลึงเต้างามอย่างแรงด้วยความดิบเถื่อนของอารมณ์ใคร่ ก่อนกระชากยกทรงไร้สายโยนไปกองยังพื้นใกล้โซฟา
“อืม.....คุณเตมิน...อ๊ะ..ฉันเจ็บ” คนตัวเล็กทักท้วงร้องครางเสียงสั่นน้ำตาไหลรินเริ่มกลัวเขาจับใจ เขาเคล้นคลึงเต้างามแรงจนแดงเถือกทั่วสองเต้างาม เตมินเห็นอีกคนร้องไห้สะอื้นเบาๆเขาจึงค่อยๆลดความป่าเถื่อนลง เริ่มเล้าโลมอีกคนอย่างอ่อนโยนแทนทั้งปากกับลิ้นร้อนชื้น ปากหนาดูดดื่มดึงทึ้งเต้างามสร้างอารมณ์เสียวซ่านวาบหวิวแก่คนใต้ร่างได้ไม่น้อย เขาดูดดื่มเต้างามอยู่นานก่อนจะถลกกระโปรงบางกองไว้ตรงเอวดึงกระชากกางเกงในตัวสวยออกจากร่างเล็กโดยเร็ว ลูบไล้มือไปสัมผัสดอกไม้งามด้วยความตื่นเต้นเกินบรรยาย
“หวานยิ่งกว่าครั้งใดๆ” รู้สึกว่าทั้งปากทั้งร่างของยัยเฉิ่มนี้ ช่างหอมหวนนุ่มลิ้นยิ่งกว่านางใดที่เขาเคยสัมผัสมาทีเดียว เขาตัดสินใจแล้วว่าจะเก็บเธอไว้เชยชมคนเดียวจนกว่าจะเบื่อ แล้วค่อยปล่อยเธอไปดีกว่า........................................................................................................................................
“เธอทำความสะอาดห้องอย่างไงฝุ่นยังเต็มเลย” เป็นเสียงตวาดดุกร้าวแสนกระด้างของจามินหลังกลับมาถึงบ้าน ที่จริงก็สะอาดดีอยู่แต่เป็นเพราะอาการอยากลงโทษคนซื่อบื่อ หัวอ่อนไม่ทันคนอย่างเธอมากเท่านั้นเอง
“ดอกโศกทำแล้วจริงๆนะคะ..ทั้งกวาดทั้งถูกหลายรอบเลยค่ะ” แม่บ้านสาวก้มหน้าสั่นงกๆเขาคงหาเรื่องลงโทษเธอเช่นทุกวันอีกแล้ว เธอแสนจะกลัววิธีการลงโทษของเขามากมาย เพราะทำให้เธอหายใจหายคอแทบไม่ทันเสียวซ่านวาบหวิวไปทั่วร่าง ต้องร้องครวญครางด้วยความกระเส่าอย่างน่าอับอายทุกครั้งไป
“อย่างงี้...ต้องลงโทษ” จบคำเขาดึงกระชากร่างเล็กของแม่บ้านสาวลุกขึ้น ก่อนผลักเธอนอนราบไปบนเตียงกว้าง เขาจึงขึ้นทับทาบร่างบางไว้ใต้ร่างหนาสูงสง่าทันที ดึงทึ้งเสื้อยึดตัวใหญ่เก่าๆราคาถูกๆออกจากร่างบาง ตามด้วยยกทรงตัวจิ๋วอย่างรวดเร็วไม่ให้เธอตั้งตัวทัน
“คุณจามินอย่าค่ะ...ดอกโศกกลัวแล้ว” เธอยกมือไหว้ขอเขาอย่างน่าสงสารเวทนา ร่างกายสั่นเทาเช่นทุกครั้งไปปากน้อยๆยังค้านไม่หยุด ทั้งๆที่ก็รู้ว่าเขาไม่มีวันฟังหรือปล่อยจนกว่าจะได้ในสิ่งที่ต้องการเสียก่อน
“ทำผิดก็ต้องโดนลงโทษซิดอกโศก” เขาจับข้อมือบางกดแนบไปกับที่นอนข้างศีรษะงาม ก้มลงจูบปากงามอย่างดูดดื่มเรียกร้อง สอดแทรกลิ้นหนาสู่โพลงปากงามตวัดรัดเกรียวลิ้นเล็กดึงสู่ปากเขาอย่างล้อเลีย อีกคน เธอจูบไม่เป็นเอาเสียเลยแม้เขาจะสอนเธอมาหลายครั้งแล้วก็ตาม เขารู้ว่าเธอจะอ่อนระทวยยินดีให้เขาเชยชมร่างงาม เมื่อถูกเล้าโลมจนสติกระเจิงด้วยมือกับปากเขา เขาชอบจูบเธอมากถึงขนาดต้องโกหกว่าเธอทำงานไม่ดีจะได้ลงโทษเธอทุกวันเรื่อยไป
“อื้อ...อ๊ะ... คุณจามิน” แม่สาวน้อยครวญครางเรียกชื่อเขาอย่างกระสันเช่นทุกวันอีกแล้ว จริงอยู่เขารังแกเธอทุกวันแต่เพียงภายนอกเท่านั้น ไม่เคยล่วงล้ำถึงภายในให้เธอเสียหายจริงๆสักครั้งเดียว เขาคิดเสมอว่ายังไม่ถึงเวลาอันควร รอให้เขากับเธอพร้อมกว่านี้ ยิ่งอยู่ใกล้เธอเขายิ่งต้องการร่างกายของแม่บ้านสาวเข้าไปทุกวัน เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะทนได้นานแค่ไหนที่จะไม่กลืนกินเธอ ถ้าความอดทนของเขาขาดลงวันไหนเธอคงต้องเป็นของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้
…………………………………………………………………………………………………………
สำหรับตอนพิเศษนี้เป็นเรื่องที่จะแต่งต่อไปค่า
สำหรับทายาทของชีคเตเมียร์กับชีคจาล
ตัละคร
เตมิน ชายหนุ่มรูปหล่อดั่งเทพบุตรกรีกเขาหล่อ รวย เก่งกาจยิ่งกว่าใคร และเขาร้ายกาจโหดเหี้ยมดั่งอสูรทราย เขาหลงใหลสตรีเพียงเพื่อความสนุกชั่วค่ำคืนเท่านั้น ไม่เชื่อในรักแท้ของหญิงทุกคน โดยไม่รู้ตัวว่ามีใครรักมั่นแก่ตนตลอดมา
จามิน ชายหนุ่มผู้อ่อนโยนในคราบความเย็นชามาดนิ่งขรึม คิดการณ์ไกล รอบคอบ เขาแข็งแกร่งดั่งหินผา เขาทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการมาครองแม้ใครก็ห้ามไม่ได้ เขาหลงใหลแม่บ้านสาวยิ่งสิ่งใด
จันทร์เจ้าสาวน้อยผู้อาภัพ มีพ่อแม่ก็เหมือนไม่มี เก่งสมองดีต้องดิ้นรนต่อสู้ทำงานหนักเพื่อส่งเงินให้พ่อแม่ที่ติดการพนัน ภายนอกอ่อนโยนแต่ภายในเข้มแข็ง จิตใจดีงามรักครอบครัว เธอเฉิ่มเชยจนใครๆเมิน หลงรักเตมินยิ่งกว่าชีวิตจิตใจของตัวเอง
ดอกโศก สาวน้อยกำพร้าไร้ญาติขาดมิตรต้องดิ้นรนทำงานหนักเพื่อเด็กๆในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เธอเติบโตมา ถูกหลอกให้มาทำงานยังต่างแดนด้วยตำแหน่งงานอันต่ำต้อยคือแม่บ้าน เธอร่าเริงแจ่มใส บริสุทธิ์ราวผ้าขาวไม่ทันคน ถูกเสน่ห์ของนายหนุ่มมัดไว้จนดิ้นไม่หลุด