[
S
ad
L
ove
ถึง
ร้าย
ยังไงก็..
รัก
]
“มึงมันก็แค่... ‘ลูก’ เมียน้อยพ่อกู มึงกับกูไม่ได้เป็นอะไรกัน
มึงไม่ใช่น้องกู!
อย่าเสือกไปบอกคนอื่นแบบนั้นอีก เข้าใจมั้ยสัส?!!
”
พลุบบบ!!!
ร่างเล็กปลิวกระเด็นไปนั่งกองลงกับพื้นทันทีเมื่อจบคำ เขาค่อยๆหยัดตัวลุกขึ้นยืนเก้ๆกังๆทั้งๆที่เนื้อตัวระบมฟกช้ำไปหมด เพื่อที่จะพูดประโยคเดิมอยู่ซ้ำๆอย่างนั้น
“ถึงพี่จะฆ่าผมให้ตาย แต่ยังไงก็แล้วแต่ ผมก็ยังเห็นพี่..เป็น
พี่ชาย
ของผมเสมอนั่นแหล่ะครับ”
ร่างเล็กค่อยๆใช้มือปาดหยาดน้ำตาที่ไหลเปรอะแก้มทั้งสองข้างออก คนตรงหน้ากำหมัดแน่นกรึบพลางชี้หน้าคาดโทษอย่างเอาเรื่อง แต่เขายังใจเย็นพอที่เลือกจะไม่ทำอะไรให้รุนแรงมากไปกว่านี้ เลยได้แต่ออกปากไล่อย่างไร้ซึ้งความปราณีใดๆ
“มึงจะไปไหนก็ไปเลย ก่อนที่กูจะอดทนไม่ไหวกระทืบมึงตายคาตีนกู และอย่ามาให้กูเห็นหน้ามึงอีกนะ ไม่งั้นมึงเจอดีแน่สัส!”
********** **********
>นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงความคิดจินตนาการของผู้แต่ง อาจมีเนื้อหาที่รุนแรงและไม่ค่อยเหมาะสม
( โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน )
>เนื้อเรื่องและเนื้อหาเป็นแนว
ชายรักชาย
ไม่ชอบ รับไม่ได้ โลกสวย ( กดผ่านไปค่ะ )
>เรื่องนี้เป็น
นิยายรักหวานอมขม
นะคะ ไม่สวีทหวานเหมือนนิยายทั่วๆไป ไม่มีหรอก ( ที่รักจ๊ะ-ที่รักจ๋า ) ..มีแต่.. ( ไอ้เหี้ย-ไอ้สัส ) จะเอามั้ย? 5555+
>มีความผิดบาป ผิดศีลธรรม มีฉากเนื้อหาที่ไม่ค่อยเหมาะสม เด็กอายุต่ำกว่า18ปี
( ควรได้รับคำแนะนำ )
แจ้งเรื่องการอัปเดตลงตอนนิยาย
จะอัปเดตนิยาย (ลงตอนใหม่) ก็ต่อเมื่อมีคนให้ความสนใจนะคะ ยกตัวอย่างเช่น
กดถูกใจ ติดตาม คอมเม้นท์ ให้ดาว+ให้กำลังใจ
ฯลฯ หากท่านใดเกิดความสนใจอยากอ่านต่อ ได้โปรดช่วยกัน
[คอมเม้นท์+กดถูกใจ]
ให้ไรท์เตอร์ด้วยนะคะ^^ จะพยายามเขียนออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
แล้วพบกันค่ะ^
^
#พี่ชายสาย
โหด
Guest
