เป็นเวลาแสนนานนับจากผู้เป็นเจ้าได้เริ่มสร้างสรรค์สรรพสิ่ง จากฝุ่นดินกลายเป็นพสุธากว้างใหญ่ จากหยาดน้ำหยดแรกกลายเป็นมหาสมุทร ต้นไม้ต้นแรกแปรเปลี่ยนเป็นพณาสุดสายตา จากสัตว์ป่าคู่แรกกลายเป็นฝูงสัตว์กระจายทั่วทั้งผืนแผ่นดิน และได้ถือกำเนิดมนุษย์คู่แรก
พระองค์ทรงสร้างสรรค์ที่ที่ทุกชีวิตจะสามารถอยู่ร่วมกันได้ ที่ที่ทุกชีวิตจะสามารถเรียกมันว่า 'บ้าน' หากแต่วันเวลาผ่านล่วงเลย มนุษย์ได้ลองลิ้มมรสผลไม้แห่งตัณหา ผลแห่งบาปทำให้เกิดรอยรั่วในหัวใจที่ไม่มีอำนาจ ความรู้ หรือสิ่งใดสามารถจะเติมเต็ม ยิ่งนานวันรอยรั่วยิ่งขยายใหญ่ เกิดเป็นความบ้าคลั่งแสนโสมมเหล่ามนุษย์ได้ทำร้ายธรรมชาติที่เปรียบเสมือนเป็นพี่น้องร่วมสายเลือดเพื่อสนองความต้องการของตน ชั่วเวลาเพียงผีเสื้อขยับปีก พระองค์ทรงตัดสินพระทัยลบล้างมลทินของผืนแผ่นดินที่ทรงสร้างมากับมือ
' หากมนุษย์อย่างพวกเจ้าอยู่ร่วมกับสรรพสัตว์และธรรมชาติไม่ได้ เราจักรวมพวกเจ้าเป็นหนึ่งเดียว ' พระองค์ตรัสด้วยพระทัยแน่วแน่พร้อมกับเริ่มรังสรรค์แผ่นดินแห่งใหม่ที่ทุกสรรพสิ่งเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน สรรพสัตว์เข้าถึงเสียงเรียกของผืนดิน ต้นไม้ในป่ากู่ร้องตอบรับผืนฟ้า และมนุษย์ถูกหล่อหลอมให้เป็นหนึ่งกับธรรมชาติ แต่ถึงกระนั้นพระองค์ก็ยังไม่มั่นพระทัยนัก ผู้เป็นเจ้าตัดสินใจอยู่ร่วมกับเหล่าชีวิตที่พระองค์ได้ทรงสร้างเพื่อเฝ้าดูไม่ให้เกิดโศกนาฏกรรมอันน่าสลดอีก
แสงตะวันจากบูรพายามเช้าบอกลาทินกรยามเย็นทิศประจิม จากจันทร์เต็มดวงคืนเดือนหงายกลายเป็นคืนเดือนดับ เวลาเดินไปข้างหน้าอย่างเที่ยงตรง ทุกอย่างดูจะดำเนินปกติสุขหากแต่ดูเหมือนจะมีบางอย่างทำให้พระทัยพระองค์เปลี่ยน ...
พระองค์ได้ละทิ้งแผ่นดินแห่งใหม่นี้โดยฝากไว้เพียงดำรัสที่คลุมเครือ
' ถึงแม้ไม่มีเราพวกเจ้าจงหาผู้นำที่จักนำพวกเจ้าไปยังแสงสว่าง เราจักคอยอยู่เคียงข้างพวกเจ้า เสียงของเราจะส่งไปถึงผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือเสมอ บุตรแห่งข้า บัดนี้ได้เวลาที่พวกเจ้าจะเติบใหญ่เเล้ว '
ถึงพระองค์จะดำรัสเช่นนั้น แต่การจากไปแบบกระทันหันราวโดยไม่มีลางบอกเหตุอะไร ทำให้เกิดความวุ่นวายภายในดินแดนแห่งใหม่นี้เป็นอันมาก ทุกชีวิตต่างเกิดความเคลือบแคลงสงสัยและเฝ้าถามตัวเองว่าตนทำอะไรผิดไปหรือเปล่า ผู้ที่มาคอยค้ำจุนคือเหล่าฑูตสวรรค์ที่พระองค์ส่งมาหลังจากพระองค์ได้จากไปไม่นาน เหล่าฑูตสวรรค์ทั้งแปดองค์ได้ลงมาช่วยนำทิศทางความเป็นไปของเมืองที่ขาดผู้นำเพื่อตั้งต้นใหม่ เมื่อบ้านเมืองเริ่มเข้ารูปเข้ารอยพวกเขาก็พำนักอยู่ในแต่ละมุมของป่าศักดิ์สิทธิ์ใจกลางแผ่นดินที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่พำนักของผู้เป็นเจ้าที่บัดนี้กลับไปยังสรวงสวรรค์โดยอธิบายกับเหล่าสรรพสัตว์ว่าพวกเขาเพียงลงมานำทางในการเริ่มต้นตามคำสั่งของพระบิดา ส่วนที่เหลือนั้นก็แล้วแต่การตัดสินใจของทุกชีวิตที่พระองค์ได้สร้างมา
ทุก ๆ อย่างก็ดูไปได้ดีตามคำแนะนำของเหล่าฑูตสวรรค์ ทั้งการจัดเขตป่าแบ่งตามสภาพความเหมาะสมของธรรมชาติเหล่าสัตว์ การจัดการพื้นที่ทางการเกษตรและชลประทาน อัตราการแลกเปลี่ยนซื้อขาย และอีกมากมายที่พวกเขาได้สอน แต่ก็ยังเหลือปัญหาใหญ่อีกหนึ่งปัญหา นั่นก็คือ ' ผู้นำคนใหม่ ' ...
Guest
