เมื่อ 10 ปีที่แล้วซองอึนถูกเด็กหนุ่มคนหนึ่งช่วยไว้จากโชคชะตาที่โหดร้าย แต่เมื่อวันหนึ่งเขาต้องมาพบคนคนหนึ่งที่เขาจำดวงตาคู่นั้นได้ดี โลเวล ชายหนุ่มที่เป็นทั้งผู้ช่วยเขาไว้และยังเป็น 'รักแรก' ของเขา แต่เวลา 10 ปีนั้นก็ทำให้เด็กหนุ่มคนนั้นเปลี่ยนไป เขาพยายามจะเข้าหาโลเวลแต่ก็โดนผลักไสอย่าไม่ใยดี เขาต้องเจ็บปวดครั้งแล้วครั้งเล่ากับโลเวลคนใหม่ที่เขาไม่เคยพบ เขาต้องทำยังไงเพื่อให้ชายหนุ่มคนนั้นรักเขาและสนใจเขา เขาต้องทำยังไง
Character
โลเวล : นายคือใครน่ะ? มีสิทธิ์อะไรมาแตะตัวฉันกัน...พวกผู้ชายน่ะ ทั้งน่ารังเกียจ น่าขยะแขยง
A. เป็นคนประหลาดที่ไม่ต้องการให้ผู้ชายมาแตะตัวและไม่ต้องการแตะตัวผู้ชายเช่นกัน หรือที่เรียกว่ารังเกียจ
งานอดิเรก ชอบรถและการเล่นบาสมาก
ซองอึน : ฉันซองอึนไง...นายจำฉันไม่ได้หรอ?
A. เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารัก สุภาพ ไม่สู้คน และต้องย้ายมาเจอกับรักแรกของเขา รักแรกของเขาที่เปลี่ยนไป
งานอดิเรก ชอบอ่านหนังสือมากจนถูกเรียกว่าหนอนหนังสือ
เรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่พอใจหรือไม่ชอบใจเชิญเลื่อนเม้าส์ไปมุมขวาสุดสีแดงๆแล้วกดเลยจ้า
ปล. สวัสดีค่ะทุกคน^^ นี่เป็นเรื่องแรกของไรท์ค่ะแต่เป็นเรื่องที่สอง(?) เอ๊ะ! งงกันล่ะสิ คือด้วยความบ้าบอสติหายของไรท์ทำให้ลืมอีเมลของตัวเอง! ไอ้บ้า!! แต่ลืมจริงๆค่ะ เลยต้องยกทั้งเรื่องมาลงใหม่ ต้องขออภัยจริงๆค่ะ
ช่วยกันติด twt แฮชแท็ก #NPleaseโปรดรักผม เพื่อไว้พูดคุย คอมเม้นท์หรือด่า? หรือทวงกันได้ถ้าไรท์มันไม่ยอมอัพซักที เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ^^