เฮฮา บ้าบอ เกรียน!
นายเอกเกรียน VS. พระเอกโหด
SOTUS! FEST!VAL
แรดแต่ไม่มั่ว!!ยั่วแต่ไม่เอา!
นี่แหละคือกฎเหล็กของผม!
++ อารัมภบท ++
“สวัสดีครับ ผมนายบริรักษ์ เดชะสัตยา เป็นนักศึกษาปีหนึ่ง คณะวิศวะกรรมศาสตร์ สาขาวิศวะกรรมยานยนต์ครับ”
“ยังดังไม่พอ เอาใหม่! เสียงคุณมีแค่นี้เหรอ!”
โถ่! ไอ้เชี่ย! คอกูจะแตกอยู่แล้วนะ ใครจะเหมือนมึงล่ะ ปั้นหน้าเข้มขึงได้ทุกวัน แหม่! ถ้าไม่ติดกับว่ากูต้องมาเอาลายเซ็นมึงกูจะไม่เฉียดมาแถวนี้เด็ดขาด!
“อะแฮ่ม! สวัสดีครับ! ผมนายบริรักษ์ เดชะสัตยา เป็นนักศึกษาปีหนึ่ง!”
“พอ! หมดเวลาพรีเซนต์ตัวเองแล้ว ผมไม่ให้ จบไหมครับ”
อ้าว! ไอ้รุ่นพี่เวร มึงแกล้งกูชัดๆ นี่หว่า! เหยดดด!
ผมเชื่อแล้วล่ะ ว่าไอ้พวกพี่ว้ากนี่แม่ง! ไม่เคยมีความปราณี เมื่อไหร่จะผ่านไปซักที ชีวิตนี้โคตรพ่อ โคตรแม่ทรมาน เรียนก็เยอะ กิจกรรมก็แยะ แต่ละวัน ให้กูวิ่งเต้นล่าแต่ลายเซ็นพวกมึง ไม่ครบตามต้องการก็โดนซ่อม ทำอย่างกับพวกมึงให้กูง่ายๆ อะนะ โดนเต้นทุกวันจนกูจะไปสมัครเป็นโคโยตี้อยู่แล้ว!
เกิดทีหลังช่างเสียเปรียบเหลือเกิน โฮ!!! TOT