เมื่อ 10ปีที่แล้ว
“คุณพ่อค้า คุณพ่ออย่าทิ้งหนูไป คุณพ่อ ฮืออออออออออออๆๆๆ” เสียงเด็กน้อยวัย7ขวบนาม ท้องฟ้า วรรณากร ศิริพัฒธาราร่ำไห้ เพราะสูณเสียบิดาจากอุบัติเหตุ
“ตัวเล็กค่ะ ไม่ต้องร้องน่ะ คุณพ่อของหนูไปสบายแล้วน่ะค่ะ”เสียงคุณอาหนุ่มนาม คริสโตเฟอร์ เทอร์สัน
“ใช่ค่ะ ถ้าหนูร้องไห้คุณพ่อจะเป็นห่วงน่ะค่ะ” เสียงทุ้มของอาหนุ่มอีกคนนาม บาสเตียน เทอร์สัน
“ค่ะ น้องฟ้าจะไม่ร้องแล้วค่ะ แล้วอาครูซกับอาบรูซไปไหนค่ะ”เสียงเล็กออกจากปากจิ้มลิ้มถามถึงอาหนุ่มอีก2คน นาม ครูซเชอร์ เทอร์สัน และ บรูซเวลล์ เทอร์สัน
“อยู่นี่ค่ะ จะเอ้”อาหนุ่มอีก2คนมาจะเอ้หลานตัวน้อยของพวกเขา
“อื้ออ คุณอา ฟ้าตกใจหมดด”หลานสาวตัวน้อยเบ้ปากเหมือนจะร้องไห้อีกครา
“โอ้ๆ อาแค่หยอกน่ะค่ะ ขอโทษน้า คืนดีกันเถอะ”อาหนุ่มทั้งสองง้อหลานสาวตัวน้อยด้วยท่าทีเก้ๆกังๆจนทำให้อาหนุ่มอีก2คนหัวเราะกันอยู่เงียบ
“ก็ได้ค่ะ สัญญาน่ะค่ะว่าจะไม่แกล้งฟ้าอีก”
“ค่ะ มาหอมแก้มหน่อยสิ ฟอดดด ฟอดด ฟอดด ฟอดด”อาหนุ่มหอมแก้มหลานสาวไปมา
“พอแล้วๆ หลานแก้มช้ำหมดล่ะ” คริสเอ่ยขึ้น
“ใช่แล้ว ตัวเล็กค่ะไปเก็บของกัน คุณพ่อเคยบอกใช่ไหมว่า จะให้หนูไปอยู่กับอา”บาสเอ่ยขึ้นตามคริส
“ค้า ไปกันเถอะคุณอา”หลานสาวตัวน้อยยิ้มให้อาทั้ง4 ก่อนจูงมือคริสกับบาสไปบนห้อง
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สปอย
“ตัวเล็กโตเร็วจัง สวยไปหมดเลย”
"คุณอาจะทำอะไรหนู ปล่อยหนู ฮืออ หนูบอกให้ปล่อย"
โอ้ๆหลานจ้า มาเป็นของพวกอาเถอะ
ฮือไม่ ปล่อย กูบอกให้ปล่อย ฮือออ
พูดไม่เพราะกับอา แบบนี่ต้องทำโทษ
ปล่อยหนูน่ะ อื้ออออ
อ่า ปากหวานจัง แล้วตัวจะหวานขนาดไหน
ปล่อยยยยยยยยยย หนู