"เราเลิกกันเถอะ"
ง่ายๆ สั้นๆ กระชับ ได้ใจความ น่าเบื่อ ซ้ำซาก แต่ ลึกซึ้ง กินใจ
เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่กว่า คำคมในทวีตเตอร์
ชายร่างโต ใน สภาพใต้ตาดำ ราวอดนอน กำลังบอกเลิกกับ ชายร่างเล็ก ที่อยู่ในความรู้สึกตกใจ ไอ้คำว่า "เราเลิกกันเถอะ"
มันเจ็บแสบ และ จิกกัดจิตใจคนที่คบกันมานาน 4 เดือน เอามากๆ
ทำไม? ถึงเลิกกัน...
มีเหตุผลอะไร? ถึงได้เลิกกัน...
คำถามเหล่านั้นมันผุดเข้ามาให้หัวของ เลไลย์ (ชายหนุ่มร่างเล็กที่ถูกบอกเลิกไปเมื่อตะกี้แหละ) ว่าทำไมถึงต้องเลิกกัน สาเหตุมาจาก เค้าไม่ใส่ใจแฟน หรือ แฟนเบื่อ
พอจบประโยคคำว่าเราเลิกกันเถอะเท่านั้นเอง...เลไลย์ ก็เดินเข้าหา ดิน บุคคลที่ หลังจาก 20 วินาทีที่แล้ว กลายเป็นแฟนหนุ่มของเค้า เพื่อที่จะ...
ผัวะ!!
"มึงจะไปตายที่ไหนก็ไปซะ....บักห่าแดกมึง!!"
แล้วเค้า...ก็เดินหนีไป...สร้างความมึนงงให้ดินมาก...
4 ทุ่ม ต่อมา ดินกำลังกดโทรศัพท์หาใครบางคนอยู่...
เค้าเปลี่ยนสีหน้าทันทีที่กดโทรออก เค้ายิ้มเบาๆ พอโทรศัพท์มีคนรับสาย เค้าก็ตื่นเต้นขึ้น
"อ้า! มะ...หมอ ฮัลโล่ ครับ...หมอ สบายดีไหมครับ เออ ครับ ฮ่าฮ่า ผมสบายดี หมอครับ หมอ มาหาผมที่ คอนโด ได้ไหมครับ
ระ...เหรอ ครับ คือ ผมมีเรื่องจะบอกนะครับ ฮ่าฮ่า ไม่บอกตอนนี้หรอกครับ เดียวไม่เซอร์ไพรส์หรอก ครับๆ ฝันดีนะครับ"
ดินก็วางสาย แล้วสูบบุหรี ไปด้วย เค้ามีความสุขที่ได้โทรหา หมอ คนนั้น แต่...
ไปๆมาๆ สีหน้าของดินเปลี่ยนไป แล้วเค้าก็เดินเข้าร้านไป เพื่ออาบน้ำ และ เตรียมนอน
ที่ห้องนอนของดิน ที่เต็มไปด้วยข้าวของเกลื่อนกลาดไปหมด เค้าทุ่มตัวนอนที่เตียง แล้ว ค่อยๆ ข่มตานอนลง แต่เค้าก็ไม่อยากนอน
เพราะสาเหตุบางอย่าง...
"นายคิดถูกแล้วเหรอ ที่บอกเลิกกับ เจ้าเลไลย์..."
มีเสียงปริศนาดังขึ้นจากความมืด ดินก็ตอบไปแค่ว่า
"หุบปากไปซะ..."
"โธ่...พูดจาหยาบคายจังเลย...พูดจาดีๆกับคนแปลกหน้าหน่อยซิ...จะว่าไปนะ เรื่อง เจ้าหมอนั้น แกคงไม่ได้อยากมี อะไรกัน กับเค้าใช่ไหม"
เสียงแปลกหน้าเริ่มพูดจาแรงขึ้น จนดินรู้สึกแย่
"ยัยบ้า! ออกไปจากหัวฉันซะที!! น่ารำคาญชะมัด!!"
แล้วอยู่ๆภาพสีดำก็กลายมาเป็น....
ภาพห้องในคอนโด ช่วงยามสายๆ ที่ห้องมีดิน และ...
"ดิน...มาแล้วเหรอ...นี่ หมอ รอจนลากโลกแล้วนะ ไปทำอะไรมา ช้าจัง..."
"มะ...หมอ!"
ดินเห็นหมอกำลังยืนรอเค้าอยู่กลางห้อง เค้าเริ่มยิ้มขึ้น ทันทีเห็น หมอ
"หมอ...คือเรื่องที่จะบอกคือ...มันฟังดูบ้าดีนะ แต่ ผมต้องบอกแล้วละ...หมอครับ...
มาเป็นแฟนกับผมไหมครับ...ผมชอบหมอมา...นะ...นานแล้ว"
หมอก็แอบตกใจเบาๆ แล้วพูดออกไปว่า...
"นาย มัน น่ารังเกลียด "
ดินตกใจกับคำพูดนั้น เค้าเลย ทรุดไปเค้าทำอะไรไม่ถูก จะพูดก็พูดไม่ออก ดินเหงื่อออกเยอะมาก
หมอก็มองดินอยู่กับที่ แล้วเค้าก็นั่งย่อลง แล้วแตะแก้มดินเบาๆ
"ไม่เป็นไรหรอก...ถึงน่ารังเกลียด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะคบกันไม่ได้หรอกนะ...หมอตกลง..."
ดินก็ตกใจแล้วยอ้มเบาๆ
หมอก็เอาหน้าผากตนไปชนกับหน้าผากดิน แล้วยิ้มอย่างสุขใจ...
"หมอ ดีใจนะที่ดินกล้าพูดแบบนั้น ออกมา..."
แล้วหมอก็สบตาดิน ดินรู้สึกว่าใจเค้าเต้นรัวมาก เหงื่อ ก็ออกเยอะ หน้าก็ร้อนไปหมด
เค้าทำอะไรไม่ถูกเลย...
จูบ
เพราะไม่รู้จะทำอะไร ฝ่ายหมอ ก็ยินยอม จน 2 คนจูบกันจนลิ้นเกือบพันกัน
พอดินจูบเสร็จ
หมอก็กระซิบข้างหุว่า...
"หมดเวลาสนุกแล้ว..."
ดินก็ไม่รู้ว่าทำไมแต่เค้าก็เผลอหันไปข้างหลังแล้วพบว่า...
มีคนเอาค้อนมาฟ้าดหัวเค้าจนสลบไป ดินก็พยายามจะลุกแต่ว่า คนที่ฟ้าดเค้ากลับฟ้าดเค้าซ้ำไปซ้ำมา
ราวกับจะฆ่าเค้าให้ตายๆไป...ดินก็ข่มตาลงช้าๆ...เห็นภาพผู้ชายที่ทุบเค้าลางๆ
เค้าตัวเล็ก ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงขาสามส่วน
เดินมาเท้าเปล่า...แล้ว หมอก็เดินมาดูดิน ก่อนที่ดินจะหลับตาสลบไป
"ฮะ...เฮือก!! แฮร่กๆๆ"
ดินก็ตื่นขึ้นทันที...แล้วเค้าก็หันไปรอบๆห้อง เพื่อดูความผิดปกติ...พอเค้าโล่งอกไป อยู่ๆเค้ารีบวิ่งเข้าห้องน้ำ
เพราะเค้าคลื่นไส้ เลยอ้วกออกมา...ดินรู้สึกทรมานมาก
พออ้วกเสร็จเค้ารีบไปหายาและน้ำทันที...
ดินเหงื่ออกเยอะมาก เยอะกว่าที่ฝันไว้ซะอีก แล้วเค้าก็คิดย้อนกลับไปว่าเค้า ฝันอะไรไปบ้าง...เลยเขียนลงสมุดจดของเค้าทันทีที่คิดได้...
และนั้น...ก็เป็นแบบนี้ทุกๆเช้า...ในชีวิตของดิน...
BLOW JOB
ฝัน สาม เศร้า