ชายหนุ่มบดเบียดเรือนกายเข้าหาอย่างเร่าร้อนจนหญิงสาวแทบจะจมหายเข้าไปในกำแพง เรียวปากหนาก็ตามละเลียดชิมกลีบปากบางเล็กไม่ยอมผละออกไปสักชั่ววินาทีจนคนที่ไม่คุ้นชินกับสัมผัสหวามไหวเร่าร้อนแสนรัญจวนใจแทบจะขาดอากาศหายใจตายคาอกเขาอยู่แล้ว
แต่ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะไม่ใจร้ายเกินไปนัก เมื่อหญิงสาวในอ้อมแขนหอบหายใจหนักอย่างคนหายใจไม่ทันเรียวปากหนาก็ยอมผละออกไป
“หยุด ...หยุดนะ”
หากทว่าในความใจดีนั้นก็แฝงไปด้วยความร้ายกาจนัก ริมฝีปากร้อนระอุช่างสำรวจของเขากลับจูบไล้ผะแผ่วไปตามพวงแก้มนุ่ม ลากไล้ไปแวะเวียนที่ใบหูเล็กพลางพรมจูบอย่างอ้อยอิงจนคนที่พยายามร้องห้ามวาบหวามแทบขาดใจ
“รับปากว่าจะไปเป็นพี่เลี้ยงให้เจอร์ราร์ดที่อังกฤษ แล้วผมจะปล่อยคุณ” น้ำเสียงเข้มที่เริ่มแหบพร่าเพราะแรงอารมณ์ที่ทวีความรุนแรงขึ้นอย่างรวดเร็ว
“มะ ไม่… ฉันไปไม่ได้” หญิงสาวเอ่ยตอบเสียงกระท่อนกระแท่นเมื่อความรู้สึกวาบหวามแทบขาดใจก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อความร้อนระอุหากทว่านุ่มนิ่มนักของเรียวปากร้ายกดจูบประทับแน่นลงบนผิวเนื้อบริเวณต้นคอ ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากเป็นพี่เลี้ยงให้กับเจอร์ราร์ดหลานชายสุดรักของเขา หากทว่าเธอมีความจำเป็นที่ไม่สามารถไปอังกฤษได้ต่างหาก
“นั่นไม่ใช่คำตอบที่ผมต้องการ!”ชายหนุ่มเอ่ยอย่างเอาแต่ใจ
ริมฝีปากหนาเคลื่อนต่ำลงจูบไปตามเนินอกขาวผ่องพลางขบเม้มเบาๆราวกับจะเป็นการลงทัณฑ์คนที่กล้าปฏิเสธเขา ดวงตาคมจ้องมองผิวเนื้อขาวนวลเนียนของหญิงสาวก่อนจะกระตุกยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ
อยากจะรู้นักว่าภายใต้ชุดนางพยาบาลสีขาวสะอาด หญิงสาวชาวไทยร่างเล็กหากทว่าดูเต็มไม้เต็มมือในส่วนที่ควรจะมีนั้นจะหอมหวานขาวละมุนเหมือนใบหน้าและรูปลักษณ์ภายนอกของเธอหรือเปล่า
เรื่อง 'วิวาห์พรางปรารถนา' (คุณแพทริคกับหนูมุก) เคยตีพิมพ์เล่มกับสนพ.ในชื่อ 'ภรรยาวิวาห์เถื่อน' มาก่อนนะคะ ไรเตอร์นำมารีไรท์แก้ไขคำผิดและเกลาสำนวนบางจุดเท่านั้น เนื้อหาเหมือนเดิม และแน่นอนว่าเลิฟซีนร้อนแรงสุดๆ เช่นเดิมไม่มีตัดค่า ใครยังไม่เคยอ่านเรื่องนี้ฝากรอติดตามกันด้วยน้าา
Guest
