บทนำ
"เมื่อกาลเวลาพัดผ่าน ทุกสิ่งก็เปลี่ยนไปมวลมนุษย์เริ่มหมดความเชื่อพลังแห่งข้าเริ่มถดถอย อ้าวเฮ้ย!ที่พวกเอ็งฟังที่ข้าพูดไหมไอ้พวกหลานเวร!!!"ชายชราใช้ไม่เท้าหัวมังกรเคาะโต๊ะไม้สีดำน้ำตาลตัวยาวจนคนหนุ่มทั้งสิบสองคนที่ผงกหัวแทบจะกระโดดออกไปคนละทิศ
"โถ่ ตาแก่!บางอย่างก็ต้องเปลี่ยนกันป้ะ!แล้วเรื่องนี่ก็พูดมาเป็นหลายร้อยปี เพราะเห็นว่ามีเรื่องจะพูดเกี่ยวกับการสืบทอดมรดก เนี้ย!ดูดิผมนัดสาวไว้เลยมาสิบกว่านาทีและ "ชายหนุ่มผมทองผู้ที่แต่งตัวเนียบทุกระเบียบนิ้วยกข้อมือแล้วชี้ไปที่นาฬกาสีทองรุ่นล่าสุดเพียงหนึ่งเดียวในโลกสรรค์ คนอื่นๆก็พยักได้แล้วบ่นพึมพำต่างๆนาๆ
"นั้นสิ ต้องนี้ก็ใกล้เวลาเรียนแล้วด้วย คุณตาหากไม่มีอะไรผมไปละนะ"หนุ่มแว่นกรอบสีเหลี่ยมพูดขึ้นก่อนจะลุกจากเก้าอี้ไม้สีเดียวกับโต๊ะแต่ลวยลายแต่งแต้ด้วยสีทอง และนั้นทำให้คนอื่นๆเริ่มพากันสามัคคีลูกออกจากที่นั่ง
"เออๆรู้แล้วโว้ย! หนอยไอ้พวกหลานเวร!!"ชายชรากัดฟันพูด ทำให้หนุ่มทั้งสิบนั่งลงเก้าอี้ตามเดิมด้วยความไม่เต็มใจ
"ข้าจะส่งพวกเจ้าลงไปที่โลกมนุษย์ หาร่างกายมนุษย์ไปเกิดเป็นมนุษย์และพวกเจ้าจะไม่สามารถใช้พลังของตนได้จนกว่าพวกเจ้าทั้งสิบสองจะเติบโตได้เรียนรู้สิ่งต่างๆแล้วพวกเจ้าจงแสดงพลังที่เจ้าเรียนมาให้พี่น้องอีกสิบเอ็ดคนยอมรับเมื่อนั้นตนที่ได้รับความเคราพจากเหล่าพี่น้อง อ้อ แล้วก็เหล่ามนุษย์มากที่สุดก็จะได้ต่ำแหน่งจ้าวนักษัตร คนที่จะเป็นจ้าวนักษัตร จะสามารถสั่งเหล่าพี่น้องหรือแม้กระทั่งสัตว์บนโลกทั้งหมดได้"หลังจากจบการพูด ภายในห้องก็เกิดเสียงซุบซิบจนทำให้ชายชราต้องเคาะโต๊ะอีกครั้งถึงจะเงียบ
"ตาแก่!แล้วสาวๆที่ผมนัดละ"
"เรื่องเรียนของผมด้วย"
"โลกมนุษย์เหรอ ไม่อยากจะไปเลยอ่ะเที่ยวเล่นบนสวรรค์ดีกว่าตั้งเยอะ"
ถึงแม้จะมีคำบ่นออกมาจากปากเท่าไรแต่ก็ไม่มีนักษัตรคนไหนปฏิเสธ
"เอาละ รีบๆย้ายตูดของพวกเจ้าลงไปที่โลกได้แล้ว"ชายชราเคาะพื้น แต่ผ่านไปนานสองนานพวกหนุ่มสาวทั้งสิบสองก็ยังไม่ไปยังพูดคุยราวกับไม่ได้ยิน
"รีบๆย้ายตูดพวกเจ้าลงไปที่โลกได้แล้ว!!!"
"อะไรนะ!!!!!!"หนุ่มๆทั้งสิบสองตอบอย่างพร้อมเพรียง ทำให้เส้นความอดทนของชายชราขาดสะบัด
"ข้า-บอก-ว่า รีบๆย้ายตูดพวกเจ้าไปที่โลกกันเสียทีสิโว้ย!!!!!!!!...แค่วิญญานะ หึ"ต่อมาวงเวทสีทองเข้มปรากฏใต้เท้าของหนุ่มสาวทั้งสิบสองเมื่อแสงจาดหายไปร่างทั้งสิบสองนิ่งบางร่างฝุบหน้าลงกับโต๊ะจนเกิดเสียงบางร่างก็ทรุดลงไปนอนกับพื้นมีเพียงไม่กี่คนที่นั่งหลับตาบนเก้าอี้
"เฮ้ย...เป็นผู้ดูแลนี่มันเหนื่อยจริงๆ"
------------------------------------
การดองคือดีจริงๆอิอิ-3-
ลองแต่แนวนี้ดูปกติชอบแต่งแฟนตาซี
มาแนวนี่ลองแต่งเล่นๆไม่ได้จริงจังอยากจะเล่นบทต่อยตี
(แต่บทนำมาสะแฟนตาซีเบย)
Guest
