เรื่อง↪นางบำเรอยั่วสวาทมาเฟียร้าย[20+]
ผู้แต่ง↪✨⭐Perfect❌❤🌟
เครดิตรูป↪ google
❤คำโปรย❤
ความรักคืออะไรงั้นหรอ?
สำหรับฉันความรักคือ การที่คนสองคนรักกันและเข้าใจซึ่งกันและกัน
ความฝันของผู้หญิงทุกคนคือ การที่เราได้แต่งงานกับคนที้เรารัก แต่ชีวิตฉันมันไม่ใช่เพราะฉันเป็น " นางบำเรอ "
" ถ้าเธอยอมเป็นนางบำเรอฉันเป็นเวลา 2ปี ฉันจะปล่อยเธอไป " มาเฟียร่างใหญ่พูดกับร่างบางที่ถูกมัดไว้กับเก้าอี้
" ปล่อยฉันสิ นายมันเลว! ค้าขายปืนเถื่อน นายมันชั่ว !" ร่างบางตอบกลับแล้วพยายามดิ้นเพื่อให้เชือกที่มัดนั้นหลุดแต่ไม่เลย มันยิ่งทำให้ร่างบางเจ็บ
เพี๊ยะ!!!!
ฝ่ามือหนากระแทกลงที่ใบหน้าที่เรียวสวยของร่างบาง ใบหน้าหั่นไปตามฝามือ ทำให้ริมฝีปากมีเลือดไหลออกมา
" ก็คนเลวคนนี้ไม่ใช่หรอ ที่เธอเคยเรียกว่า
' ที่รัก' ฉันจะทำให้เธอรู้ว่าที่เธอทิ้งฉันไปหามันฉันเจ็บมากแค่ไหน" ร่างสูงพูดพรางเดินออกไปจากห้องแล้วปิดประตูอย่างแรง
ปั้ง!!!!!
" ฮื่อๆๆๆๆ นายมันเลว ฮื่อออออ ที่ฉันทิ้งนายไปเพราะความจำเป็น ฉันขอโทษ อึก ฮื่อๆๆๆ"
ร่างบางร้องไห้ออกมาหลังจากที่ร่างสูงออกไป
บทที่1 [ ความแปรเปลี่ยน]
" ฮัลโหลริน มาร์ครออยู่หน้าบ้านนะ " เสียงของ' มาร์ค' มาเฟียที่ใหญ่ที่สุดในไทยเป็นแฟนหนุ่มของ' ริน' ลูกคุณหนูที่รวยลำดับต้นๆของไทย
" จ๊ะๆ เดี๊ยวขอรินแต่งตัวก่อนนะ ที่รักรอเค้าแปปนึงนะ" รินตอบพร้อมเลือกชุดเดรสสีสวยออกมาจากตู้ใบใหญ่
" ครับๆรักรินนะ" มาร์คตอบรินพร้อมกดวางสายแล้วรอแฟนสาวของเธอเพราะเค้าจะ เซอร์ไพร์ขอแต่งงานริน
ริน พาร์ท
วันนี้มาร์ค บอกมีเซอร์ไพร์อะไรไม่รู้ให้ฉันรีบแต่งตัวไป พอฉันแต่งตัวเสร็จก็เดินลงมาข้างล่างในชุดเดรสสีชมพูยาวแค่คืบพร้อมกระเป๋าแบร์นเนมคู่ใจของฉัน
" ริน จะไปไหน" เสียงคุณพ่อเรียกฉันหนิ ทำไมหน้าท่านดูเครียดๆ
" ไปกับมาร์คค่ะคุณพ่อ คุณพ่อมีอะไรหรือเปล่าค่ะ " ฉันพูดแล้วเดินไปที่ตู้รองเท้าแล้วเลือกของเท้าที่สวยที่มุดออกมา
" เลิกยุ้งกับมันสักที ตอนนี้พ่อล้มละลายลูกจะต้องไปแต่งงานกับไคริ เพราะเค้าจะช่วยเราได้" ห้ะ! คุณพ่อล้มละลาย แล้วจะให้ฉันไปแต่งงานกับไคริ เพื่อนฉันเนี้ยนะ
" ไม่มีทางค่ะคุณพ่อ ไคริเพื่อนรินนะ" ฉันพูดพร้อมเดินเข้าไปใกล้คุณพ่อ
" งั้นแกเลือกเอาระหว่าง ฉัน กับ แฟนของแก"
ให้เลือกงั้นหรอ งั้นเลือกไม่ได้
" แต่คุณพ่อค่ะ.... " ฉันยังพูดไม่ทันจบคุณพ่อก็พูดแทรกฉัน
" ไม่มีแต่ เลือกมาระหว่าง ช่วยพ่อแกที่กำลังจะล้มละลาย กับ แฟนแก!" คุณพ่อ ฉันคิดในใจว่าทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้
" เอาไง" ฉันเลือกไม่ได้จริงๆ ฉันมองไปทางหน้าบ้านที่มาร์คกำลังรอฉันอยู่แล้วหันมามองหน้าคุณพ่อ
" เลือกคุณพ่อค่ะ " มาร์ค ฉันขอโทษ ฉันขอโทษจริงๆ ฉันคิดในใจแล้วรีบเดินขึ้นห้องทันที
กริ๊งๆ~
" ว่าไงครับริน เสร็จยังครับ " มาร์ค ฮื่อๆฉันขอโทษๆๆๆๆๆๆๆ
" มาร์คเราเลิกกันเถอะ " ฉันพูดทั้งน้ำตาพร้อมกดวางสายแล้วหยิบสมุดที่อยู่ข้างเตียงออกมา
" ฮื่อๆๆๆๆมาร์ค ความทรงจำดีๆที่เราได้ทำร่วมกันฉันจะเก็บมันไว้นะ รวมทั้งสมุดเล่มนี้เล่มที่มาร์คเอามาให้ฉันเพื่อบอกความในใจ
ฮื่อๆๆๆๆ ฉันรู้ว่าฉันมันเลว! อึก ฮื่อๆๆๆ ฉันจำเป็นที่จะต้องเลือกพ่อฉัน ! ฮื่อๆๆๆๆ ฉันขอโทษจริงๆมาร์ค ฉันขอโทษ ฮื่อออๆๆๆๆๆ"
ร่างบางร้องไห้ไม่หยุดแล้วพ้อยหลับไปพร้อมคารบน้ำตาที่เปลื้อนแก้มเธอ
✔เรื่องนี้คิดเองนะค่ะซ้ำกับใครขออภัยค่ะ
✔เรื่องนี้ลิขสิทธิ์นะค่ะ
✔รูปภาพไม่เกี่ยวกับตัวละครค่ะ
✔สุดท้าย จะมีคนอ่านไหมหน่อออออ