สุ่มรัก [เรื่องสั้น]

intro

อยากขยับเข้าไปใกล้เธอ อยากรู้จักตั้งแต่ได้เจอ

ใจฉันสั่นเมื่อได้ยินเสียงเธอตั้งแต่วันแรกเจอ

ก็เผลอเอาไปคิดละเมอ พอรู้จักก็อยากจะทักทาย

พอไม่เจอแล้วใจก็วุ่นวาย เธอหายไปก็ห่วงเธอแทบตาย

เธอเป็นเช่นไร ตรงนั้นมีใครดูเเลอยู่หรือไม่ ก็ไม่รู้

เกือบลืมหายใจเมื่อเธอเข้ามาใกล้ๆ แค่เธอยิ้มมาก็สั่นไปทั้งหัวใจ

อยากจะบอกไปให้เธอรับรู้ความในใจ....

…………………

มันเริ่มจากความบังเอิญ......

ณ โรงเรียนมัธยมเเห่งหนึ่งในจังหวัด++

ได้มีกิจกรรมเข้าค่ายอมรมกิจกรรมต้านยาเสพติด

.........

บังเอิญ

โรงเรียนของฉันได้ร่วมกิจกรรมด้วย. แต่...ไปโรงเรียนละ16คน

บังเอิญ

ฉันคือหนึ่งใน16คน........

บังเอิญ

ที่ฉันหลงเข้าไปมองใบหน้าของเพื่อนต่างโรงเรียนแล้วชอบ

และบังเอิญ

ที่เราได้อยู่กลุ่มเดียวกัน

________________________

ทุกๆอย่างเริ่มขึ้นด้วยความบังเอิญ แต่เคยมีคนบอกฉันบ่อยๆว่าความบังเอิญไม่มีในโลก....

ฉันเฝ้าตั้งคำถามมาตลอดว่าจริงหรือไม่แต่ก็ไม่มีอะไรที่สามารถมาชี้บอกได้ว่า

มันคือความบังเอิญหรือพรหมลิขิต....?

แต่ฉันรู้แล้วว่าฉันจะเชื่อได้อย่างไร....ก็เขาคนนี้ไงล่ะจะมาบอกกับฉันว่า

มันคือความพรหมลิขิต. หรือแค่ความบังเอิญ

******************************************

ไรต์เตอร์

ไม่รู้ว่าอะไรทำให้ไรต์มาเปิดอีกเรื่องไว้ทั้งๆที่เรื่องก่อนนั้นก็ยังไม้ได้มีอะไรคืบหน้าแม้แต่นิดเดียว

แต่เรื่องนี้เรื่องสั้นเด้อค่าาาา

ไม่เกิน5ตอนเน๊อะ!!

อาจจะตอนสั้นไปแต่ก็ฝากติดตามเป็นกำลังใจให้ด้วยน้ะ

#มารอเอาใจช่วยและลุ้นไปด้วยกันว่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นแค่ความบังเอิญหรือพรหมลิขิต. ส่วนสิ่งที่จะมาช่วยยืนยันนั้นจะเป็นอะไร!!!!

รออ่านเอาโลด~~~