ไฟซ่อนเชื้อ
Beauty Devil
กันเกรา
หทัยชนกจึงรีบตามไป เพื่อจะได้รีบคุยรีบจบและจะได้รีบเก็บของกลันเช่นกัน
“คุณมีอะไรเหรอคะ หรือจะนัดวันเวลาไปอำเภอ”
หทัยชนกที่ขึ้นไปอยู่ในห้องกับเขาตามลำพัง แล้วรีบถามและเดาสุ่มไปก่อน แต่เธอไม่รู้หรอกว่านั่นคือเชื้อเพลิงอย่างดี ที่เพิ่งจะโยนใส่กองไฟเข้าให้แล้ว
ปวีย์ย่างสามขุมเข้าไปหาทันที พร้อมกับชักสีหน้าไม่พอใจอย่างที่สุด
“รู้สึกว่าคุณจะอยากหย่าเหลือเกินนะ หรือใจร้อนอยากรีบกลับไปหาพ่อสารวัตรนั่นเร็วๆ ไม่ต้องห่วงหรอกถ้าคุณตอบคำถามถูกใจผมก็จะปล่อยคุณไปแน่ ทั้งๆ ที่ผมก็รู้ดีอยู่แล้วว่าคำตอบของคุณไม่มีทางจะถูกใจผม”
“นี่คุณเป็นอะไร หรือกำลังหมายถึงอะไร ฉันงงไปหมดแล้ว”
หทัยชนกเปลี่ยนจากคำพูดนุ่มหูเป็นแข็งขึ้นทันทีเมื่อเห็นว่าเขามีกิริยาท่าทางไม่เหมือนเดิม ปวีย์ยกสองแขนขึ้นไปจับไหล่คนตรงหน้าไว้แล้วบีบแรงๆ
ก่อนจะเขย่าร่างสูงเพรียวไปปากก็ถามไปด้วยความโกรธ
“ผมจะเป็นอะไรในสายตาคุณได้นอกจากไอ้โง่ที่ถูกคุณใช้เป็นเครื่องมือแก้แค้นน้าสาเท่านั้น อย่าบอกนะว่าคุณลืมไปแล้ว ผมน่าจะรู้น่าจะคิดได้ว่าคนรอบจัดอย่างคุณน่ะเหรอที่จะกินเหล้ากับผู้ชายอย่างผมจนเมาปลิ้นแล้วยอมลงเอยบนเตียงกับผมง่ายๆ เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้ใช่มั้ย คุณไม่มีทางปล่อยให้มันเป็นแบบนั้นใช่มั้ย”
หทัยชนกคิดอยู่พักหนึ่งว่าเขารู้เรื่องนี้ได้ยังไง หรือว่าจะรู้จากปากสาลินีเข้าให้แล้ว และนั่นก็ทำให้ดวงหน้าสวยใสกลายเป็นซีดเซียวลงในพริบตาก็ว่าได้
ก่อนจะเอ่ยออกไปด้วยเสียงอ๋อยๆ
“ฉันอธิบายคุณได้นะว่าเรื่องมันเป็นมายังไง”
แต่เขาไม่คิดจะฟัง
“คุณจะอธิบายหรือว่าแก้ตัวกับผมเหรอ ว่าเรื่องทั้งหมดที่ผมบังเอิญรู้มามันไม่ใช่ความจริง แต่ความจริงที่จริงยิ่งกว่าคือคุณกำลังจะบอกผมว่าเรามีอะไรกันในคืนนั้นอย่างเมามัน เต็มฟัดเต็มเหวี่ยงและมีความสุขล้นเหลืออย่างนั้นน่ะเหรอ ถ้าใช่แล้วไอ้ที่คุณคอยห้ามปรามผมไว้ในทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกันล่ะมันคืออะไร อาการหวงเนื้อหวงตัวของคุณไว้ให้สารวัตรนั่นล่ะมันคืออะไร”
เมื่อใช้ไม้อ่อนไม่ได้ หทัยชนกจึงตัดสินใจใช้ไม้แข็งทันที
“ใช่! แล้วจะทำไมล่ะ ก็ในเมื่อคุณเองไม่ได้เสียหายอะไรอยู่แล้ว และฉันก็กำลังจะหย่าให้คุณแล้วนี่ไง คุณยังต้องการอะไรอีกไม่ทราบ ปล่อยนะฉันเจ็บ”
มือบางพยายามปัดมือหนาที่กุมไหล่ไว้ออก แต่ไม่เป็นผลเอาเสียเลย ตรงกันข้ามเขากลับบีบแรงหนักเข้าไปอีก
“หย่าแล้วให้คุณไปนั่งหัวเราะเยาะผมกับไอ้แฟนตำรวจนั่นน่ะเหรอ ไม่มีทาง หรือถ้ามีคนที่หัวเราะควรจะเป็นผมไม่ใช่คุณ และผมจะบอกให้รู้ว่าผมต้องการอะไรจากคุณ หรือคุณต้องชดใช้อะไรให้กับเครื่องมือหน้าโง่ๆ อย่างผม มานี่”
สิ้นคำเขาก็อุ้มเอาร่างสูงเพรียวขึ้นแล้วตรงไปยังเตียง
“ปล่อยฉันนะคุณวี บอกให้ปล่อยไง”
โดยไม่สนใจว่าอีกคนจะดิ้นและร้องตะโกนดังคับห้องแค่ไหน
“โอ๊ย!”
เขาก็รีบโยนร่างนุ่มลงไปหาเตียงเต็มแรงจนต้องร้องดังๆ ออกมา แต่เขายังไม่คิดจะสนใจนอกจากรีบตามขึ้นไปกดร่างที่กำลังจะลุกหนีไว้ แต่อีกคนก็ต่อสู้ขัดขืนสุดชีวิต
“ปล่อยฉันนะคุณวี โอ๊ย! ปล่อยฉัน ได้ยินมั้ยฉันบอกให้ปล่อย”
“ผมจะปล่อยคุณแน่ แต่ต้องไม่ใช่ตอนนี้ คุณต้องชดใช้สิ่งที่คุณทำกับผมก่อน มานี่จะไปไหน”
เขารีบคว้าตัวเธอที่ลุกจากเตียงแล้ววิ่งไปหาประตูเอาไว้ได้ทัน และต้องออกแรงหนักกว่าเดิมเมื่อคนผิดต่อสู้ขัดขืน
“ปล่อยนะ ปล่อยยยยยย อืห์มมมมมมมมม”
หทัยชนกพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดสุดแรงเกิด แม้จะถูกร่างใหญ่ทาบไว้ครึ่งค่อนตัว และเรียวปากบางถูกเขาครอบครองไว้ก็ตามที แต่มือที่ว่างก็ไม่วายยกขึ้นมาทุบเขานับครั้งไม่ถ้วน
แต่ไม่นานก็หมดโอกาสทำแบบนั้น มือเขาใช้สองมือกดแขนเรียวลงไปกับที่นอนแล้วระดมจูบไปที่เรียวปากอย่างหนักหน่วงเพื่อหมายจะสยบคนพยศให้อยู่หมัดด้วยรอยจูบ
“คุณวีอย่าค่ะ ได้โปรดอย่าทำให้ฉันต้องเสียใจไปมากกว่านี้เลยนะคะ ฉันขอร้อง”
“อย่ามาขอร้องให้ยากเลย คุณจะต้องได้รับบทเรียนอย่างสาสมที่คิดดึงผมมาใช้เป็นเครื่องมือ”
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น
ไฟซ่อนเชื้อ
กันเกรา
www.mebmarket.com
ไฟซ่อนเชื้อ
กันเกรา
www.mebmarket.com
Guest
