Intro
ภายในห้องสูทใหญ่บนคอนโดหรูใจกลางกรุงโซล ร่างสูงที่ตอนนี้หลังจากเลิกงานมาเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อนกำลังนั่งใช้รีโมทกดไล่ดูโทรทัศน์อย่างไม่มีอะไรจะทำ ในมือมีกระป๋องเบียร์ที่ดื่มอยู่ ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่มกว่าๆ จะออกไปดื่มก็ขี้เกียจขับรถ
เสียงโทรศัพท์ที่แผดเสียงดังขึ้นทำให้ร่างสูงละความสนในจากโทรทัศน์ตรงหน้า แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูจึงพบว่าเป็นพี่สาวของตนที่โทรมา ดึกขนาดนี้พี่เซรามีอะไรรึเปล่านะ หรือว่าเสี่ยวลู่ของผมไม่สบาย คิดได้ดังนั้นมือหนารีบกดรับสายทันที
“ครับ…”
(เซฮุน นอนรึยัง) เสียงปลายสายเอ่ยออกมา
“ยังครับ พี่มีอะไรรึเปล่าถึงโทรมาดึกป่านนี้”
(พี่มีเรื่องอยากรบกวนเราหน่อยน่ะ) คิ้วหนาขมวดเข้าหากันทันที เรื่องอะไรกัน
“เรื่องอะไรหรอครับ”
(พี่ขอฝาก เสี่ยวลู่หาน ไว้กับเราหน่อยนะ) ทำไมผมถึงยิ้ม J
“ได้สิครับผมจะ ดูแล เสี่ยวลู่เป็นอย่างดีเลย”
(พี่ฝากดูแลหลานด้วยนะ พี่ต้องไปช่วยคุณลู่เฉินดูกิจการที่จีนน่ะ ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาตอนไหน)
“ไม่ต้องห่วงครับ แล้วพี่จะไปวันไหนหรอ”
(พรุ่งนี้จ๊ะ พี่วานเรามารับเสี่ยวลู่ด้วยแล้วกันตอนเช้า พี่จะขึ้นเครื่องตอนเก้าโมง)
“โอเคครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะไปรับเสี่ยวลู่ตอนแปดครึ่งแล้วกัน”ร่างสูงปิดโทรทัศน์ก่อนจะเดินเข้าไปล้มตัวลงเตียงนุ่ม พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า
(จ๊ะ งั้นพี่นอนก่อนนะ ฝรรดีจ๊ะน้องรัก)
“ฝันดีครับพี่เซรา”
พอวางสายจากพี่สาวของตนเซฮุนก็รู้สึกว่าหลังจากนี้คนที่เขาคิดถึงตลอดหลายวันที่ผ่านมา หัลงจากที่เขาต้องทำงานหนักมาหลายวันจนไม่มีเวลาว่างไปหาหลานชายตัวน้อยๆของเขา พรุ่งนี้จะเป็นวันแรกที่ลู่หานจะมานอนกับเขา ถึงอีกฝ่ายจะเคยมานอนกับเขาบ่อยๆก็เถอะ แต่ครั้งนี้คนตัวเล็กจะได้มาอยู่กับเขานานเลยทีเดียว
“แล้วเจอกันนะเสี่ยวลู่ของน้า…”
Guest
