ดวงใจพธู (ภาคต่อรอยร้าย กลายรัก) [เฉพาะผู้ใหญ่]

อย่าดูถูกหัวใจผู้หญิง!! นิยามง่ายๆ ของนิยายเรื่องนี้ หนึ่งหญิงวิ่งตามและฟันฝ่า อีกหญิงเดินหน้า สู้ไม่ถอย สรีระร่างกายฉันคือดอกไม้บอบบาง หากแต่ก้อนเนื้อที่ซ่อนอยู่ภายในเข้มแข็งและหนักแน่นเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด “ดวงใจพธู”

รักที่ผิดหวังทำให้เขาไม่กล้าพาหัวใจไปเสี่ยง แต่ความใกล้ชิดก็นำมาซึ่งอะไรๆ หลากหลายอย่าง หนึ่งในนั้นคือความผูกพัน เขาจะทำเช่นไรถ้าก้าวต่อไปจะเจ็บอีก...

ผู้ชายที่ดีและซื่อบื้อยังมีอยู่บนโลกใบนี้ ตรรกะความรักของเธออาจไม่ซับซ้อนเท่าเขา เมื่อรักแล้วก็แค่อยากอยู่ใกล้ๆ อยากดูแล แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือการผลักไส เธอต้องทำอย่างไรถึงจะลบเลือนบาดแผลนั้นได้...

“อ้ายมันจ๊าดง่าว อ้ายฮู้ก่อ ว่าตี้ฝ้ายยะจะอี้มันแปลว่าจะได กึ๊ดพ่องก่อว่าฝ้ายก่อเจ็บจ้าง” หญิงสาววางถาดขนมแล้วตรงเข้ามาทุบตีกลางอกของจักรธัช

“ฝ้าย...” เสียงทุ้มครางเรียกอย่างอ่อนใจ พร้อมไล่จับมือที่ประทุษร้ายให้หยุดนิ่ง ทว่า...คนโมโหยังคงพร่ำรำพันความเจ็บช้ำออกมาไม่ขาดปาก

“บ่าต้องมาอู้ ฟังหื้อจบ เมื่อใดจะเลิกยะเหมือนฝ้ายบ่มีตั๋วต๋น ฝ้ายยืนรออ้ายตรงนี้เมินแล้วเน้อ จะหื้อรอไปถึงเมื่อใด กาว่าฝ้ายมันน่ารังเกียจขนาดนั้น ก่อบอกฝ้ายมากำเดวว่าหื้อเลิกวุ่นวาย ฝ้ายจะบ่ารบกวนอ้ายแหม ต่างคนต่างอยู่ไปเลย”
                สุพรรณิการ์ยื่นคำขาดที่ตัวเองหวาดกลัว ทำได้เหรอ เธอจะทำได้อย่างที่พูดไหม ถ้าเขาโพล่งขึ้นมาว่าให้เลิกตอแย เลิกตื๊อ เลิกวุ่นวายกับเขา...

********************************

ตอนถูกทิ้งมันเจ็บปวดขนาดไหน เธอคงไม่รู้ แค่เขาจนกว่า แค่เขาไม่มีหน้ามีตาให้เธอยกย่อง เลยต้องแสร้งทำเป็นหาข้ออ้างสารพัดมาตีจาก และวันนี้เขาจะทำให้เธอรู้ว่า คนโดนทิ้งมันรสชาติเป็นยังไง!!!

สิบปีที่แล้วเธอเคยหันหลังให้เขา ทิ้งไว้เพียงความโหยหาในส่วนลึกของจิตใจ ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาเจอะเจอกันแม้ทางใดทางหนึ่ง แต่เหมือนโชคชะตาและฟ้ากลั่นแกล้ง เวลานี้เธอกลับต้องมาอ้อนวอนขอร้องเขา สู้ทนฟังเสียงหัวเราะหยามหยันดูถูก เขาคือคนเดียวที่จะช่วยเธอได้...

“อุ๊ย!! ป๋าคะ...ป้าคนนั้นเขาเป็นใคร ทำไมขึ้นมานอนอยู่บนเตียงนั่นได้ คิกคิก...อย่าสิคะป๋า ป้าเขามองดูเราอยู่นะ”
                สาวน้อยวัยเพิ่งจะบรรลุนิติภาวะหลบเลี่ยงใบหน้าหล่อเหลาและจมูกโด่งอย่างมีจริตจกร้าน พร้อมกับปรายตาไปยังเตียงนอนสีเทากลางห้อง ที่ซึ่งมีหญิงสาวที่เธอเรียกว่า “ป้า” จับจ้องทั้งเธอและคุณป๋าตาเขม็ง

“อย่าไปสนใจเลยน่า คนแก่หูตาไม่ดี เขามองไม่เห็นเราหรอก” อรินทราชโต้ตอบสายตากราดเกรี้ยวด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน หนุ่มใหญ่ไม่แคร์ว่าศรันยาจะคิดยังไงกับภาพที่เห็น ดีซะอีก เธอจะได้รู้ว่านอกจากผู้หญิงเก่าเก็บอย่างเธอแล้ว เขายังมีเด็กสาวเอ๊าะๆ รอบริการ เอาอกเอาใจอีกเพียบ!!

คลิก...!!

เสียงขึ้นลำของปืนแบบออโตเมติก พาให้สาวน้อยหัวเราะไม่ออก สายตาของผู้หญิงคนนั้นน่ากลัวจนเด็กสาวไม่กล้าเสี่ยง อรินทราชเองก็ไม่คิดว่าศรันยาจะมีอาวุธปลิดชีพซ่อนไว้ เธอจะยิงใคร ? เขาหรือสาวน้อย ? ฉับพลันใบหน้าของหนุ่มใหญ่ก็ซีดเผือด เมื่อทิศทางปากกระบอกปืนหันเหเข้าจ่อประทับกลางขมับ
                อย่า!!!....

สวัสดีค่ะ...
ไร้เตี้ย(วงศ์มนิต) แอบมาเปิดผลงานไว้อีกเรื่อง "ดวงใจพธู" เป็นภาคต่อจากเรื่อง "รอยร้าย กลายรัก" ขอลองเขียนแบบซึ้งกินใจดูบ้าง เพราะรักหวานแหวว กับรักเศร้าๆ เคยเขียนมาแล้ว ยังไงฝากผลงานเรื่องนี้ด้วยนะคะ