“ผู้หญิงอย่างเจ้าน่ะฉัตรฟ้า แม้แต่หางตาเรายังไม่แล แล้วเจ้ายังจะหวังให้เรามีใจต่อเจ้างั้นหรือ” ผู้พันผู้หยิ่งทระนงเอ่ยวาจาเชือดเฉือนสตรีที่เขาชังน้ำหน้ายิ่งนัก
“ก็คอยดูแล้วกันผู้พัน ความรักที่คุณมีให้ปาลีญ่า ฉันจะฉุดมันมาเป็นของฉัน ฉุดเอาหัวใจคุณ ความรักของคุณมาเป็นของฉันให้ได้!” ฉัตรฟ้าโต้คืนอย่างไม่กลัวเกรง ความรักอันแรงกล้าโปรดช่วยนำทางให้เธอด้วยเถิด
“เจ้าช่างเพ้อฝันเหมือนคนในประเทศของเจ้า ที่เอาแต่ดูละครแล้วเก็บมานอนฝัน ต่อให้วันนี้เจ้านอนเปลือยอยู่หน้า เราก็ยังมองไม่เห็นว่าความรักมันจะก่อเกิดขึ้นที่ใดในหัวใจของเรา กลับไปเพ้อที่บ้านเกิดเมืองนอนของเจ้าเถิด ที่นี่คือ เอเมญ่า มิใช่ประเทศไทย กลับไปอยู่ในที่ของเจ้าซะ” ผู้พันจากแดนทรายยังขับไล่ไสส่งสตรีจากแดนสยามในทุกคราที่สบโอกาส เขาไม่พลาดที่จะทำร้ายหล่อนด้วยวาจา
“ไม่! ฉันจะกลับก็ต่อเมื่อมั่นใจว่าคุณไม่ได้รักฉัน หรือไม่ก็...มั่นใจแล้วเท่านั้นว่าคุณรักฉันแทบขาดใจ!”
“เจ้าก็ยังละเมอเพ้อฝัน เรารักปาลีญ่า ในข้อนี้จะไม่มีวันมีเปลี่ยนแปลง” เขายืนกราน
“แล้วฉันจะคอยดูค่ะผู้พัน ว่าแต่...คืนนี้คุณจะนอนบนพื้นใช่ไหม ส่วนเตียงวิวาห์นั่น มันจะเป็นของฉันคนเดียว”
“นี่เจ้าก็เพ้อไปอีก หึๆ วันนี้วันวิวาห์ เจ้าก็เป็นเจ้าสาวของเรา แล้วใยเล่าเราจะต้องลงไปนอนหนาวบนพื้น”
“แต่ว่า...คุณไม่ได้รักฉัน เราก็ไม่ควรที่จะ...”
“จุ๊ๆๆ แค่ร่วมหอกับเจ้าน่ะ มันไม่ต้องใช้ความรักหรอกฉัตรฟ้า ใช้แค่...”
เผียะ!
“ปล่อยฉัน!”
หนึ่งตบแลกกับมือแกร่งที่คว้าแขนเธอไปกำแน่นหนึบ เธอมิใช่อาชาคู่ใจของเขานะจะได้จับไว้มั่นตอนที่มันกล้าพยศใส่เจ้าของ
“เราปล่อยแน่ แต่ว่าไม่ปล่อยตรงนี้ มานี่!”
ผู้พันฮันส์ฉุดร่างน้อยของฉัตรฟ้าไปโยนโครมลงบนเตียงวิวาห์ หญิงสาวเจ็บจุกแต่เขามิใยใส่ใจ
“คนชั่ว! ฉันเจ็บนะ!”
“ถึงจะชั่วก็เป็นผัวของเจ้า อยากได้นักมิใช่หรือ ตำแหน่งนายหญิงของเราน่ะ เจ้าได้มันสมใจแล้วนี่! แต่หัวใจของเรามันไม่มีวันเป็นของเจ้า มันเป็นของปาลีญ่า ปาลีญ่าเท่านั้น!”
***ถ้ารักภาคพ่อแม่ ก็เอ็นดูภาคลูกๆ ด้วยนะคะ เหมือนจะโหด แต่น่ารักนะ แอบดราม่าหน่อยๆ (ตามแบบฉบับอัญจรี) กำลังทยอยปั่นจ้า
กดไลค์ได้นะค้าาาาาาา
พันเอก ฮันส์ สมิธ
นายทหารผู้หาญกล้า
มีศักดิ์เป็นบุตรบุญธรรมของท่านชีคอามีนแห่งเอเมญ่า
ความรักของเขามั่นคงอยู่แต่กับ ปาลีญ่า ผู้มีศักดิ์เป็นน้องสาว มันเป็นความรักที่เป็นความลับ และคงไม่มีวันสมหวัง
ในเมื่อเขาต้องแต่งงานกับ ฉัตรฟ้า ท่านหญิงจากแดนสยาม
ผู้ซึ่งเขาชังน้ำหน้ายิ่งกว่าสิ่งใด
ฉัตรฟ้า มัทนาอริศวงศ์
หญิงสาวที่มาจากเมืองไทย มาพักที่เอเมญ่าในฐานะหลานสาวของท่านชีค เธอรักเอเมญ่า เอเมญ่าคือบ้านเกิดของมารดาเธอ
แต่เหนือสิ่งอื่นใด สิ่งที่ยึดเหนี่ยวเธอไว้ที่นี่กลับไม่ใช่ผืนทรายอุ่นๆ แต่เป็นเขา ผู้พันคนดีที่มิเคยชายตาแลเธอ
พันโท ฮาร์น สมิธ
นายทหารผู้เป็นน้องชายของฮันส์ เขารักและเคารพพี่ชายเสมอมา
กระทั่งใบหน้าสตรีที่ได้ชื่อว่าพี่สะใภ้ ผุดขึ้นมาในห้วงคำนึง
เขารู้ว่ามิคู่ควรที่แอบมีใจให้ฉัตรฟ้า เขาพยายามอย่างยิ่งในการตัดใจ แต่มันทำได้ยากยิ่ง ได้แต่ภาวนาให้ฉัตรฟ้ามองเห็นความรักของเขา วันใดที่พี่ชายที่รัก ทิ้งขว้างฉัตรฟ้า เขานี่ล่ะจะอาสาเป็นโอสถทิพย์ รักษาแผลใจให้นางเอง
ตรีชวา มัทนาอริศวงศ์
คุณหมอสาวผู้มีจิตอาสา เธอไม่เคยรู้เลยว่าการมาเอเมญ่าจะเป็นการนำความทุกข์มาใส่ตัว เธออาจจะหน้าตาเหมือนฉัตรฟ้า รูปร่างเหมือนฉัตรฟ้า แต่เธอ ไม่ใช่ฉัตรฟ้า และความรักที่พันโทฮาร์นมีให้ฉัตรฟ้า คงไม่เหลือเผื่อแผ่มาให้เธอ!
เจ้าหญิง ปาลีญ่า เฮนาซิส เอเมญ่า
เจ้าหญิงน้อยผู้ที่ชาตินี้ไม่เคยพบเจอความทุกข์ หากแต่ในวันที่ต้องลุกขึ้นทำเพื่อชาวประชา ปาลีญ่าก็เข้มแข็งพอที่จะรับความทุกข์มาใส่ตัว การวิวาห์กับชายผู้มิได้รัก เป็นการฝืนความรู้สึกอย่างยิ่งยวด แต่เธอจะอดทนให้มาก และพยายามรักเขาให้ได้ในสักวัน ฟาธิซเป็นชายที่เจ้าชู้ กะล่อนและชอบเอ่ยคำหวานให้เธอได้ชุ่มชื่นหัวใจ เธอจะรักเขาให้ได้ แม้ว่าในใจยังรักผู้พันฮันส์ก็ตาม
ฟาธิซ ซานีฮาเลน
บุตรชายเจ้าเมืองแห่งโซเนีย เขาคือต้นแบบของบุรุษแห่งทะเลทรายในยุคใหม่ เขาเก่ง และฉลาดในการทำการค้า แต่เขายังยึดถือแบบอย่างเช่นโบราณ นั่นคือการมีฮาเร็มไว้ในรั้วบ้าน เขาจะไม่เดือดร้อน หากว่าบิดาไม่สั่งให้วิวาห์กับเจ้าหญิงน้อย เขาจะไม่สนหล่อน ไม่แคร์ ไม่รัก และไม่อีกหลายๆ ไม่ หากว่าหล่อนจะไม่น่ารัก น่าหยิก และน่ากอดไปทั้งตัว ต่อให้ในใจหล่อนมีใครอยู่แล้ว เขาก็ไม่สน ความรักที่หล่อนมีให้พันเอกฮันส์ เขาจะฉุดมันมาไว้ที่หัวใจเขาอย่างแน่นอน!