{ เรื่องสั้น เปรม-วาด }

《 ตัวละครมาจากเรื่อง SOTUS พี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง 》

1.) เพิ่งหัดแต่งค่ะ ถถถถถถถถ ผิดพลาดประการใดขออภัยก่อนเลยค่า

2.) ยกมาเฉพาะเปรมวาดค่า..

3.) ติชมทางคอมเม้นท์นะคะ .______.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เรื่องของเรื่องคือผมพยายามเข้าหามันครับ ผมเห็นมันนั่งอยู่ที่ม้านั่งในมหาลัย

"มึงทำไรวะ" ผมหย่อนตัวนั่งและถามคนข้างๆ

"เสือก" มันตอบด้วยเสียงเฉยๆไม่แคร์โลกของมันแล้วเสือกดึงหน้ากวนตีนอีกเฮ้ย!

"เฮ้ยกูถามมึงดีๆนะเว้ยไอวาด" ผมเริ่มขึ้นเสียง แต่เสียงเรียบของอีกฝ่ายตอบกลับมาเย็นๆ

"มีตาก็แหกดูดิวะ ซักผ้าอยู่มั้ง" แหน่ะ ห้าวตีนกูอีก ก็จริงแหล่ะ แม่งก็ฟังเพลงไปสไลด์หน้าจอของแม่งทุกวัน แหม่ ทีไอก้องนะ ทำเป็นพูดดีด้วย แล้วกูล่ะ ไอเด็กนรก

"เฮ้ยจะเอาไงวะ กูอุตส่าห์พูดด้วยดีๆ"ตึงดิครับ ผมอุตส่าห์จะพูดกับแม่งดีๆเพราะผมว้ากมันบ่อย เรื่องกับแม่งก็จะมีตั้งหลายครั้ง

"เอาดิ" มันเงยหน้าพร้อมบวกกับผมเต็มที่

"อย่าท้ากูนะเว้ย"

"ไม่ได้ท้า จะเอาก็เอา"

"เอาเบอร์ห้องมึงมา.. เดี๋ยวกูจะไป'เอา'"

"................."

เงียบแดกอ่ะดิ ปกติผมไม่ค่อยใช้มุขแบบนี้หรอก แต่ทุกอย่างเป็นเพราะผมอยากกวนตีนเด็กเท่านั้นแหล่ะ หนอย.. อวดดีเก่งจังมึง

"ไหนอ่ะเบอร์ห้อง"

"09XXXXXXXX"

"เบอร์ห้องมึงยาวขนาดนี้?"

"เปล่า นั่นเบอร์กู มีอะไรโทรมา" มันว่าพร้อมสะพายกระเป๋าแล้วเดินตัดหน้าผมไปเลย

ก็โกรธแม่งนั่นแหล่ะ ปีนเกลียวกูจังเลยไอสัส

คิดว่าผมจะตามไปต่อยมันป้ะ..

ถ้าคุณตอบว่าตาม คุณคิดถูก

แต่ถ้าตามไปต่อย.. คงไม่

เพราะคำที่ผมพูดเป็นคำนี้....

"ไอเหี้ยวาดดดดดด เดี๋ยวววววว กูเซฟไม่ทันเว้ยยยยยยยยยย"