Hello
환영합니다
"ร่ายรักบัลลังก์มังกร"
*********************************
≧∀≦ ฮัลโหลๆ อันยองๆ รีดเดอร์ทุกคนนะครับ ≧∀≦
ทั้งเก่ารีดเดอร์เเละใหม่ หลงคลิกเข้ามา และดวงชะตาฟ้าลิขิตให้เรามาพบกันนนนนน... ยึ้ย ! ปากอย่างหวาน
ถ้าใครตามมาจากเรื่องที่เเล้วก็ขอบคุณนะค้าบที่ให้ความสนใจกับนามปากกาอย่าง Sooatkung น้อยๆ คนนี้ ฮือ...
ส่วนคนที่เข้ามาใหม่...ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ไรท์เตอร์เอ๋อๆ คนนี้ ชื่อว่า "ข้าวโอ๊ต" หรือเรียกว่า "โอ๊ต" เฉยๆ ก็ได้ครับ
เอาเป็นว่าเรียกได้ตามสบายเลยเด้อค้าาาาาา...
และเรื่องที่เเล้วที่อยากให้รีดเดอร์ไปตามอ่านนั่นก็คือ คือ คือ...รักป่วนๆ ของก๊วนตัวเล็ก
คือมันเป็นเรื่องราวความรักของนักเรียนในโรงเรียนชายล้วนไง คึกๆ เเล้วก็เเบบว่าเเอบมี NC เบาๆ
กลับมาเจอกับโอ๊ตอีก ฉายา เจ้าโอ๊ตเต่ายังต้องกราบ555
เหตุเพราะฉายานี้ได้มาจากเพื่อนที่ตามอ่านนิยายนี่แหละ กว่าจะลงทั้งทีก็นู่น...อาทิตย์ละ 1 ตอน
*********************************
^ω^พานอกเรื่องไปเยอะเลยนะเนี่ย^ω^
กลับมาเข้าเรื่องเลยดีกว่า เรื่องนี้ชื่อว่า...ร่ายรักบัลลังก์มังกร
คือเรื่องนี่ใจจริงอยากจะเเต่งอิงประวัติศาสตร์นะ เเต่ก็เเบบว่า เฮ้ย ! เรายังไม่ชำนาญมากพออ่ะ เดี๋ยวปล่อยก๊ากโชวร์รีดเดอร์อีก อีกอย่างถ้าประวัติศาสตร์จ๋า...มันก็จะกลายร่างเป็นนิยายรักที่น่าเบื่อสุดๆ ดังนั้นจึงพยายามทำให้มันรอบคอบมากที่สุดเท่าที่นักเขียนมือใหม่คนนี้จะทำได้ เนาะๆ 555
อีกอย่างคือ เรื่องนี้ฉีกทุกอย่างในตัวโอ๊ตออกมาทั้งหมดเลย ฉีกเรื่องไหนรู้มั้ย ? ฉีกจากการเเต่งเเนวอิงโลกปัจจุบันแล้วทำตัวเป็นพระเจ้าจับเข็มนาฬิกาหมุนย้อนกลับไปยังยุคโชซอนไงล่ะ เทพมั้ยล๊าาาา... ส่วนตัวคือชอบประวัติศาสตร์ของประเทศเกาหลีอยู่เเล้ว เลยอยากใช้ความรู้ของตัวเองที่มีเพียงน้อยนิดมาสร้างเรื่องสร้างราวบวกกับความมโนที่เเอบเอาศิลปินมาจิ้นกันจนเกินเป็นเรื่องนี้นี่แหละ
ฟิคเรื่องนี้เป็นเเนวพีเรียด ย้อนยุค ให้ได้กลิ่นหอมๆ ของประวัติศาสตร์ลอยมาเตะจมูกแบบอ่อนๆ กำลังพอดี
มาเมาท์มอยซอย 9 กันก่อนดีกว่า
สำหรับเรื่องนี่น่ะ เป็นเรื่องที่สืบเนื่องมาจากเจ้าชายรูปงามดันตกหลุมรักบัณฑิตหน้าหวานขององค์จักพรรดิแห่งราชอาณาจักรโชซอนไง แล้วทีนี้เรื่องราวมันก็จะเจ้มจ้นมากขึ้นไปอีกตอนที่จักพรรดิเริ่มเอะใจว่าเจ้าลูกชายของตัวเองเริ่มอ่อนโยนมากขึ้นขณะที่เมื่อก่อนเป็นถึงนักรบผู้หาญกล้าบ้าพลัง เเบบยิงธนูเข้าเป้าทุกดอกฟันดาบไม่เคยพลาด จากนั้นก็โป๊ะเเตกไง พอจักพรรดิจับได้ว่าเจ้าชายกับบัณฑิตกุ๊กกิ๊กกันก็เลย...สั่งประหารบัณฑิตทันที เรื่องราวมันก็จะอลม่านไปอีกจนกระทั่งเจ้าชายหนีออกจากวังเเล้วพาเจ้าบัณฑิตหน้าหวานหนีตามไปด้วย โป้ง...(เสียงเคาะโต๊ะ) ไม่เมาท์แล้วดีกว่าเดี๋ยวไม่สนุก ดังนั้นรีดเดอร์ต้องตามอ่านเอาเองเด้อ
มาเเนะนำพระเอกนางเอก เอ๊ย นายเอกของเรากันก่อนเนาะ
องค์ชายรัชทายาทมาร์ค
องค์ชายมาร์ค ฐานันดรศักดิ์ องค์มกุฏราชกุมารเเห่งราชอาณาจักรโชซอน องค์ชายที่มีอายุเพียง 20 ต้นๆ รูปร่างสูงโปร่ง หน้าตาหล่อคมเข้ม สมกับเป็นองค์รัชทายาทชาตินักรบแห่งแดนกิมจิเลยทีเดียว อย่างว่า พอเป็นถึงองค์รัชทายาทผู้มีฐานันดรศักดิ์อันเเสนจะสูงส่งย่อมเป็นผู้มากบารมีเป็นธรรมดา ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นเหล่าข้าราชบริพาลใดๆ ก็ต้องยอมสิโรราาบเเต่โดยดี รวมถึงบัณฑิตหนุ่มขององค์จักพรรดิด้วย แต่ทว่าด้วยกลสมองของบัณฑิตเเบมที่ถือว่าเป็นพรสวรรค์ติดตัวมาตั้งเเต่กำเนิดน่ะ มันก็พอจะทำให้องค์ชายรัชทายาทปวดกบาลได้บ้างนั่นแหละ
"เจ้างั่งตรงนั้นน่ะ มาดวลดาบกับข้าซิ"
"อ่ะ เอ่อ...องค์ชาย ข้าไม่รู้จักเพลงดาบอะไรนั่นหรอก เเต่ถ้าเรื่องท่องตำราข้าพอไหวนะ"
กรอดดดดด..."เจ้างั่ง"
บัณฑิตเเบมๆ
บัฑฑิตแบมๆ ผู้ที่หมั่นเพียรอ่านหนังสือจนกระทั่งสอบติดจนได้เป็นบัณฑิตชั้นสูงในพระราชสำนักผู้ที่อยู่ภายใต้การดูแลขององค์จักพรรดิโดยตรง ทั้งๆ ที่อายุของเค้าเองยังไม่ถึงยี่สิบด้วยซ้ำ อีกอย่างก็เพราะความฉลาดของบัณฑิตเเบมๆ ที่มันออกจะข้ามหน้าข้ามตาองค์ชายมาร์คนี่แหละมันเลยนำพาความหายนะมาให้ ไหนจะถูกองค์ชายรัชทายาทแกล้ง ไหนจะคอยขัดขวางโอกาสต่างๆ จนบางครั้งเองบัณฑิตผู้ที่มีความมานะจะเเอบถอดใจไปบ้าง จนเเทบจะลาออกจากตำเเหน่งไปเลย
"องค์ชาย...ข้า ข้า ข้ารักท่าน"
ผัวะ
"เจ้างั่ง ชู่วววววว...หุบปากพล่อยๆ ของเจ้าเดี๋ยวนี้ เดี๋ยวคนอื่นได้ยินเข้าเจ้าจะทำยังไง"
ขวับๆ
"ข้าไม่รู้ ข้ารู้เเต่เพียงเเค่ ข้ารักท่านนน..."
*********************************
ติดตามข้อมูลข่าวสารของโอ๊ตได้ที่
เเฟนเพจ Sooatkung
Guest
ความในใจ เหตุผลที่เขียนนิยาย เพราะ อยากเขียนไง ง่ายปะล่า
