ชื่อ ลูกหมู
"ถ้าอ่อยมันยาก หนูขอลากได้มั้ยค่ะ"
ชื่อ อันนา
"คิมอาจไม่ใช่ผู้ชายที่ดีที่สุด แต่คนที่คู่ควรกับเขาที่สุดคือฉันไม่ใช่เธอ"
ชื่อ คิม
"ตั้งใจจะมาเที่ยวชิวๆ แต่ว่า..เที่ยวพักใจไม่มีจริง เฮ้ออ"
ชื่อ นท (แนตตี้)
"เพื่อนเกลียดใครกูเกลียดด้วย เพื่อนอ่อยใครกูอ่อยด้วย"
---------- บทนำ -----------
"ฮัลโหลไอถัง โรงแรมมึงอยู่ไหนว่ะ" ผมโทรหารถถังทันทีที่ถึงเกาะ
(เออ มันอยู่ไหนว่ะ)
"ใต้ตีนกูมั้ง" ผมตอบกวนๆไป วันนี้ผมก็มาเที่ยวเกาะล้านคนเดียว ตอนแรกว่าจะพาเพื่อนมาด้วยแต่คิดไปคิดมา มาคนเดียวชิวๆดีกว่าลองมาคนเดียวบ้าง จะได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำ☺ แล้วผมก็ได้ข่าวว่ารถถังเพื่อนผมก็มาเที่ยวที่นี้ แล้วมันบอกว่าที่พักที่นี้ดีมาก ผมเลยลองเชื่อคนที่ไว้ใจไม่เคยจะได้เลยสักครั้งดู 😡
(..เจอยัง)
"เจอแล้วๆ หรูว่ะ ตอนมึงมาเที่ยวมีปัญญาจ่ายค่าห้องหรอว่ะ"
(ระดับกูแล้ว... แฟนจ่ายว่ะ) หึ ผมบอกลาเสร็จก็กดวางสายไป ก็ดูดีนะโรงแรมนี้ ผมเดินเข้าไปที่เคาน์เตอร์แล้วจองห้องพักทันที มาคนเดียวก็ไม่ได้แย่แบบที่คิดนะ ☺
ในขณะที่อีกฝ่าย... ลูกหมู
"โอ้ยยยย!! จะเร่งอะไรนักหนา กูมีสองมือเว้ย ใจเย็นหน่อยได้ป่ะ" ฉันพูดตะคอกใส่โทรศัพท์ไป เร่งให้ฉันกลับจัง 😡 ฉันใช้มือนึงลากกระเป๋า และอีกมือนึงก็ถือโทรศัพท์คุยกับปลายสาย ฉันค่อยๆลากพยุงกระเป๋ามาตรงเคาน์เตอร์เสร็จ ก็เจอกับ....
"เชี้ยยยยย!!"
(อะไรมึงๆๆ เป็นไรๆๆๆ เจออะไรว่ะ..) เช็ด..ครก..
"เจอ..ผัวว.." ฉันตอบกลับไอ'นท'ไป คนอะไรทำไมหล่อขนาดนี้~ เขาพูดคุยกับพนักงานเสร็จเขาก็รับกุญแจจากพี่พนักงานแล้วลากกระเป๋าเดินทางขึ้นลิฟต์ไป แม่เจ้า..
"พี่ค่ะ ผู้ชายคนเมื่อกี้เขาอยู่ห้องอะไรคะ" ฉันรีบวิ่งแจ้นไปถามพนักงานทันที
"ขอโทษคะ ทางเราไม่สามารถบอกห้องของลูกค้าดะ.."
"อ้าวป้า!! บอกไม่ได้หรือไม่บอกกันแน่ แหม่ เมื่อกี้นี้มองเป็นหมามองเครื่องบินเชียว จะบอกไม่บอกว่ะ เอาไง!" ฉันพูดพร้อมกับยื่นหน้าไปใกล้ๆนาง ไม่บอกเจอตบอะ กูคนจริง 😒😒
"อะ..เอ่อ.. ห้อง 703 ค่ะ" นางตอบฉันแล้วทำหน้าทำตาใส่ฉัน ฉันต้องแคร์มั้ย
"แล้วห้องข้างๆว่างมั้ย" ฉันถามนางดีขึ้น กระชับมิตรนิดนึง 😑
"ว่างแค่ห้อง 702 ค่ะ 704 มีคนจองแล้ว" อ๋อออ ฉันพยักหน้าฟังตามที่นางบอก
"แล้วเขามาอยู่กี่วันอะ" ฉันถามนางต่อ โถ่ ถามนิดหน่อยทำหน้าอย่างกับฉันถามความลับทั้งโรงแรม 😒
"4 วันค่ะ"
"ดี ฉันจะอยู่ห้อง 702 ส่วนเงินค่าที่พักที่ผ่านมาก็คิดรวมกันเลยนะจ้ะ ยัยป้า!" ฉันพูดกระแทกเสียงพร้อมกับถือวิสาสะหยิบกุญแจห้องจากที่วางกุญแจห้องทั้งหมดมาครอบครอง หึ
"กูยังไม่กลับนะมึง คนนี้หล่อมดลูกสั่นอะ สนป่ะชะนี" ฉันพูดกับคนในโทรศัพท์ต่อพร้อมกับลากกระเป๋าขึ้นห้อง เหนื่อย แต่ยอมคะ หล่อจริง หล่อจนต้องร้องขอชีวิต
(รอกู พูดเลย) เอิ่ม.. แล้ววันนั้นเบี้ยวนัดฉันแล้วยังให้ฉันไปยกเลิกบ้านเช่าให้อยู่เลย พอผู้ชายนี้รีบบบบบบบบ!เลย เออ! ว่าแต่ ถ้ายัยเรด้าร์ยังอยู่ฉันคงจะให้มาดูผู้ชายคนนี้ โอ้ย คิดแล้วอดใจไม่ไหว
"จะมาก็มา แต่คนนี้ของกู เคลียร์นะ" ฉันพูดดักทางไว้ก่อน
(เออออ มึงรอกูด้วยอย่าพึ่งเสร่อขี้หน้าไปหาเขา)
"เห้ออ ก็ไม่แน่นะ กูเจอเขาที่โรงแรมซะด้วย บุญแค่ไหนที่กูไม่ลากเขาเข้าห้อง เจอกัน บาย~" ฉันพูดตัดบทวางสายจบทันที พอฉันนึกถึงหน้าเขาก็.. โอ้ยยยยย ฉันรักเขาาาาาา!!! 😚😚😚