[Yaoi] พ่ายรักนักเรียนช่าง(ตื๊อ) {อ่านฟรีจ้าาา}

พ่ายรักนักเรียนช่าง(ตื๊อ)

ผู้แต่ง : Grey Angel



สวัสดีค๊าาาาาา Grey Angel เจ้าเก่าเจ้าเดิม เพิ่มเติมคือ นิยายเรื่องใหม่มาแล้วววว!!

(ได้ข่าวว่าเรื่องเก่ายังไม่คลืบคลานไปไหน)

เอาล่ะค่ะ จะไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรมากมาย เข้าเรื่องเลยแล้วกัน

ฝากเรื่อง 'พ่ายรักนักเรียนช่าง(ตื๊อ)' ด้วยนะคะ เรื่องนี้เป็นแนว ชายรักชาย ถ้าเกิดว่าใครที่ชื่นชอบแนวนี้ก็เร่เข้ามา เร่เข้ามา (ทำไมเหมือนประกาศขาย กกน 3 ตัวร้อย T^T) สำหรับใครที่อยากลองอ่านดูก็เชิญได้เลยค่ะ ติฉินนิทาข้าพเจ้าได้เต็มที่เลย แต่! เกิดว่าใครไม่ชอบก็เพียงแค่ท่านช่วยกดตรงเครื่องหมาย [X] ที่อยู่ตรงมุมขวาบนสุดได้เลย

พล็อตนิยายจะเป็นเรื่องราวของเด็กช่างจนๆ คนหนึ่ง ที่บังอาจหมายปองดอกฟ้าที่ไม่รู้ว่าดอกฟ้าจะโน้มกายลงมากอดกับเด็กช่างเปื้อนฝุ่นคนนี้หรือเปล่า...ซิกๆ T^T (รู้สึกเหมือนเริ่มดราม่า -.,-)

ชนะชัย : "ผมมันก็แค่คนจนธรรมดาๆ คนหนึ่ง มีให้พี่ได้แค่ใจ แต่ถ้าเกิดวันไหนที่รู้สึกว่ากอดเสื้อกาวน์หมอแล้วมันไม่อุ่น จะหันกลับมากอดเสื้อช็อปของเด็กช่างเปื้อนฝุ่นคนนี้ก็ได้นะ ผมไม่ว่า"

ตุลย์ : "พอดีว่า...กอดหมอแล้วไม่อุ่น เลยกลับมากอดเด็กช่างเปื้อนฝุ่นดีกว่า อุ่นกว่าเยอะเลย ^^"

ไปแล้ว สปอยแค่นี้พอ อยากรู้ว่าเสื้อช็อปจะอุ่นไม่อุ่นก็ลองอ่านดูสิ บางทีคุณอาจจะอยากได้แฟนเป็นเด็กช่างก็ได้ ^^

♥♥* รักทุกคน(ที่อ่าน) ♥♥

*Grey Angel *♥

แนบรูป : นี่ไม่ใช่รูปที่วาดให้เรื่องของเราโดยเฉพาะนะคะ เผอิญว่าผู้แต่งไปเจอในทวิตแล้วคือบั่บ...เฮ้ย มันใช่อ่ะแก ก็เลยแอบจิ๊กมา แอบขออนุญาตเจ้าของรูป(ในใจ)แล้ว5555 ส่วนเครดิตก็อยู่ในรูปเลยเด้อ -/-

แฮชแท็ก #เด็กช่างตื๊อ

“เฮ้ย มึงทำไรพี่กูวะ!”

“อย่าหนีนะเว้ย!!”

ปัง!

พรึบ

“พี่ตุลย์!!”

“มึงยิงพี่กู!”

“พี่ตุลย์...”

“ผมจะพาพี่ไปโรง’บาล พี่ต้องไม่เป็นอะไรนะ พี่ได้ยินไหม ห้ามเป็นอะไร!”

“ชนะชัยรักตุลย์”

Intro

ท้องฟ้าของวันนี้ปลอดโปรงกว่าปกติ ดวงอาทิตย์ที่กำลังแผดแสงแรงจ้าทำให้คนที่กำลังวิ่งอยู่เหงื่อไหลท่วมตัว

‘ชนะชัย’ ...เด็กนักเรียนช่างกำลังวิ่งหอบกระเส่าด้วยความอิดโรย คิ้วข้างขวามีเลือดไหลเป็นทางยาว ใบหน้าคมซีดเซียวลงเล็กน้อย แต่ก็หาบดบังความหล่อเหลาของเจ้าของใบหน้าได้

“เฮ้ย! อย่าหนีนะเว้ย!!”

“อยู่ให้โง่เหรอวะ”

ร่างสูงโปร่งกำลังวิ่งหนี ‘คู่อริ’ ที่วันนี้มีมากันถึงห้าคน และเหตุผลที่ต้องวิ่งล่าเอาเป็นเอาตายแบบนี้ก็เพราะชนะชัยไปซ้อมน้องของหัวหน้ากลุ่มจนต้องเข้าโรงพยาบาล ไม่ใช่ว่าเขาจะเป็นคนขี้ขลาดหรอกนะ ห้าต่อหนึ่งนี่บอกเลยว่าเรื่องหมูๆ แต่ทว่าวันนี้พวกมันไม่ได้มาแค่ห้าเท่านั้นน่ะสิ!

กลุ่มเด็กเทคนิคกลุ่มใหม่มาสมทบอีกสิบกว่าชีวิต พวกนั้นกำลังอยู่ที่ถนนอีกฟาก และอีกกลุ่มที่วิ่งไล่ล่าเขาก็กำลังจะตามมาถึงแล้ว

“สัดเอ๊ย! อย่าตามมา กูเหนื่อย!!”

เขาวิ่งเข้าไปท่ามกลางการจราจรที่กำลังแออัดเพราะติดไฟแดงมากว่าสิบนาทีแล้ว ย่อตัวหลบตามรถยนต์คันแล้วคันเล่า

“หายไปไหนแล้ววะ!”

“ไม่ว่ามันจะหายไปไหนก็ตาม! ต่อให้ต้องพลิกแผ่นดิน กูก็จะตามฆ่ามึงให้ได้!!” เสียงของคนที่เป็นหัวโจกกลุ่มนั้นดังก้องทั่วบริเวณนั้น ผู้คนที่อยู่ตรงนั้นต่างพากันแตกตื่นหาที่หลบกันจ้าละหวั่น

“เชี่ย! กัดไม่ปล่อยจริงนะสัด!”

‘9...8...7...’

สัญญาไฟจราจรกำลังจะหมดลงแล้ว เขาต้องทำอะไรสักอย่าง ไม่อย่างนั้นจะต้องตายกลายเป็นผีเฝ้าถนนแน่

ทันใดนั้นเองสายตาของเขาก็สบเข้ากับรถคันหรูที่จอดแค่ไม่กี่ก้าว จึงตัดสินใจที่จะไปขอความช่วยเหลือ แม้ลึกๆ จะรู้อยู่แล้วว่าจะต้องทำให้เจ้าของรถเดือดร้อนแน่ แต่ว่าเขามีทางเลือกที่ไหนกันเล่า!

Upload 100%

จบไปแล้วกับ Intro ที่แสนสั้นของเรา T^T

ฝากติดตามเรื่องหน่อยนะคะ แรกๆ อาจจะดูงงๆ แต่หลังก็จะยิ่งงง เอ๊ย! หายงงเองแหล่ะค่ะ (ขออภัยถ้าเกิดว่ามีเนื้อหา หรือการใช้ภาษาที่ไม่เหมาะสม)

ไปแล้ว ลาแล้ว สวัสดีค่าาาา ^O^/