Gate 23 :: ไพรซ่อนผี
บ่มีกรรมต่อกั๋น คงบ่ป่ะกันแห๋ม
..
บทนำ
..
"สมัยนี้มันไม่มีป่าให้หลงกันแล้ว"
เสียงเจ้าหน้าที่ข้างหลังดังแว่วมา เขาได้แต่สับสนในตัวเองสิ่งที่พบเจอคืออะไร? ผืนป่าเล็กๆ ในภาพถ่ายไม่ใช่สถานที่ที่เขาจากมาแน่ หรืออาจจะเป็นเพียงแค่เขาจิตหลอนไปเองเพราะพิษไข้ป่า...
แต่...
มันก็ยังคงคล้องอยู่ที่คอ..สร้อยเชือกดิบอาบเทียนที่ห้อยร้อยเขี้ยวหมูป่าสร้อยเส้นสำคัญที่ไอ้ผาชิน คนเมื่อห้าสิบกว่าปีก่อนคล้องให้เขาด้วยมือของมันเอง..
"มึงกลับออกไปโลกของมึงเถอะไอ้คุณชาย..ไม่ต้องห่วงกู...."
เสียงกระซิบของมันยังคงดังแผ่วอยู่ข้างใบหู..
"ถ้าบ่ มีเวรต่อกันคงบ่ ป่ะกันแห๋ม เว้นแต่สูเจ้า...อย่าเอาชะตาไปผูกกับกรรมใคร"