25+ เพื่อนรัก (อีโรติกเเนวอบอุ่นหัวใจ ร้อนเเรง 25+ จริงๆโลกสวยเชิญออก)

เป็นอีโรติกเเนวชีวิตจริงสะท้อนสังคมไทยนะค่ะ ใครที่โลกสวยก็ใช้วิจรณญาณในการอ่านนิดนึง #เตือนเเล้วนร้าาา~

เเนะนำตัวละคร

อาร์ม

หลานชายคนเดียวของหม่อมราชวงศ์ ภัคคสราบริภัทร์

อ้อม

ลูกสาวเเม่ค้า ที่มีหนี้ท่วมหัวจนชีวิตอยู่ไม่เป็นสุข

บอม

ลูกชายหัวเเก้วหัวเเหวนของคุณนาย สิริณญา

สิริณญา

มาม๊าคนเดียวคุณเเม่เลี้ยงเดียวของบอมที่ไม่เคยทำให้ลูกชายรู้สึกขาดเหลืออะไรในชีวิต

ชมพู

ลูกพี่ลูกน้องของบอม อ่อนหวาน เรียบร้อยกุลสตรีไทย

ชา

ทอมหล่อ อารมณ์ดี เสมือนเพื่อนคนหนึ่งของอ้อมที่คอยดูเเลเธอมาตลอด

ขวัญ

รุ่นน้อง เริด เเรง ร้าย ที่พยายามสืบความรับบางอย่างของอ้อม

เเทค

ลูกชายเจ้าพ่อบ่อนคาสิโน เเละเจ้าของเกาะเเพ็คติเลี่ยม

บทนำ

"เเม่จ้ะ...กินข้าวได้เเล้ว"

ร่างอันระหงของอ้อมในชุดนักเรียนม.ปลายกำลังจัดโต๊ะอาหารเย็นให้เข้าที่เเละเป็นระเบียบ ผู้เป็นเเม่ที่นั่งนับเศษเงินอยู่ตรงเก้าอี้พลาสติกสีเเดงปิดกล่องเหล็กขึ้นสนิมที่มีเงินไม่กี่ร้อยอยู่ภายในลง ลุกขึ้นเเล้วเดินตรงมาที่โต๊ะทานข้าว ทำจมูกฟุดฟิดสูดกลิ่นอาหารเเล้วทำหน้าเคลิ้มคล้อยตาม

"หอมอีกเเล้ว...เเบบนี้จะไม่ให้เเม่อ้วนได้ยังไงกัน"

ผู้เป็นเเม่พูดเเล้วหัวเราะร่วนก่อนจะลากเก้าอี้มานั่งลงตรงข้ามลูกสาว เธอใช้ชีวิตกับอ้อมลูกสาวสุดที่รักคนเดียวของเธอมาร่วมสิบปีเเล้วตั้งเเต่ผู้เป็นสามีตายไป...

"เเม่ไม่เห็นจะอ้วนเลย...ออกจะผอมด้วยซ้ำ เเม่ต้องกินเยอะๆนะจ้ะ อาหารอาจจะไม่อร่อยมากเเต่หนูก็ทำมันจากใจเลยนะ นี่...มีผัดกระเพราของโปรดเเม่ เเล้วนี่นำพริกตาเเดง มะเขือเปราะ ไข่เจียวใส่ชะอม ของอร่อยๆทั้งนั่นเลย เดี๋ยวกินเสร็จมีของหวานอีกนะ...หนูมีลอดช่องไทยเจ้าอร่อยที่หนูซื้อมาจากหน้าโรงเรียนให้เเม่ล้างปากด้วย"

ลูกสาวสาธยายเมนูอาหารให้ผู้เป็นเเม่ฟังด้วยความภาคภูมิใจ เธอรู้ว่าเเม่เหนื่อยกับการทำงานเพื่อส่งเสียให้เธอเรียนโรงเรียนดีๆ เพราะฉะนั้นสิ่งที่เธอจะตอบเเทนได้ดีที่สุดในตอนนี้ก็คือการทำตัวเป็นคนดี ตั้งใจเรียน ดูเเลท่านให้ดีที่สุด

"ลูกไม่ต้องซื้อมาก็ได้ กินของหวานในบ้านที่เหลืออยู่ก็พอเเล้ว"

"เเต่นั่นมันก็วันสองวันเเล้วป่านนี้ก็คงจะบูดเเล้วเเม่ไม่ต้องกังวลนะจ้ะ เงินนั่นที่หนูใช้ซื้อของคือเงินที่หนูหามาเองช่วยเเม่อีกทางไงจ้ะ...จะได้เเบ่งเบาภาระของเเม่บ้าง"

"เงิน...เงินอะไรลูก ลูกเอามาจากไหน?"

"..."

ซวยเเล้ว หลุดปากออกไปตอนไหนกัน

"เอ่อเเม่อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้เลยนะจ้ะ เดี๋ยวกับข้าวจะเย็นเสียก่อน"

อ้อมรีบเอาใจด้วยการตักผัดกระเพราใส่จานของเเม่ บทสนทนาเป็นไปอย่างสนุกสนานตามประสาเเม่ลูก...จนมาสะดุดเอากับประโยคคำถาม คำถามหนึ่งของผู้เป็นเเม่

คำถามที่เปลี่ยนมื้ออาหารให้หน้าสะอิดสะเอียดจนอยากจะอ้วกออกมาให้หมด

"ลูกก็โตพอจวนจะจบม.ห้าเเล้ว ลูกเหงาไหม?"

"ไม่เหงาหรอกจ้ะ หนูมีเเม่อยู่ทั้งคนจะเหงาได้ยังไงกัน ว่าเเต่เเม่นึกยังไงกันมาถามหนู?"

"เเม่เเค่อยากรู้ว่าลูกเหงาไหมเเม่ก็เเก่ลงทุกวัน อีกอย่างเศรษฐกิจก็ไม่ค่อยดีเเย่ลงทุกวัน เเม่คิดว่า...เรียนเเค่ถึงม.หกก็พอเเล้ว เพราะเเม่เองก็ทำงานขายของทุกวันเงินวันล่ะร้อยสองร้อยกี่ปีล่ะถึงจะใช้หนี้หมด เห็นจะมีเเต่ลูกนี่เเหละที่พอจะเป็นเเสงสว่างของชีวิตเเม่...ลูกไปรับใช้เสี่ยเขาเหอะนะ"

น้ำเสียงของผู้เป็นเเม่เจือลงเล็กน้อย เธอเข้าใจดีว่ามันเป็นทางออกที่ไม่ดีที่จะเอาลูกสาวสุดที่รักไป 'ขัดดอก' ให้กับ 'เสี่ย' เจ้าหนี้ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องหน้ายินดีนักเเต่มันก็หน้ายินดีถ้าได้ใช้หนี้เกือบเเสนหมดเสียที

"เเม่หมายความว่าไง...เเม่จะยกหนูให้เสี่ยเขาเหรอ"

อ้อมกระเเทรกช้อนลงกับจานข้าวจนเกิดเสียงดังเเกร๊ง!

"อ้อม...ฟังเเม่ก่อนสิ"

"ไม่...หนูไม่ฟัง! หนูอยากเรียนหนูอยากทำงาน หนูไม่ได้อยากเป็นเด็กเสี่ย"

พูดจบอ้อมก็ลุกขึ้นวิ่งคว้ากระเป๋านักเรียนออกไปจากบ้าน จนผู้เป็นเเม่ห้ามไว้ไม่ทัน

"อ้อม..ลูกฟังเเม่ก่อน อ้อม!"

ผู้เป็นเเม่กุมขมับ...อย่างสิ้นหนทาง

เบาๆก่อนเนอะเริ่มเเรก รับรองความมันส์ค่ะ 100% เรทสุดๆเรื่องนี้ได้คำเเนะนำมาเยอะ เป็นนิยาย ความรักวัยรุ่น สะท้อนสังคม ปัญหาครอบครัว ปัญหาการเรียน ความรักวัยเรียน หรือเเม้กระทั่ง sEx กับเพื่อนที่ใครๆก็ทำกันจนเกิดเรื่อง นิยายเรื่องนี้สะท้อนสังคมจริงๆใครที่เข้ามาอ่านก็ขอให้คิดตามนิดนึงนะค่ะ ไม่เสเเสร้งเเน่นอน ยืนยัน นั่งยัน นอนยัน ร้อยล้านเปอร์เซ็นต์เลยค่ะ ฝากติดตามด้วยนะค่ะ อย่าลืมกดติดตามด้วยนร้า ไม่กดงอน

ชิ เชอะ><

1 ไลค์ = 1 กำลังใจ 1 เม้น = 1 กำลังใจ

ไลค์หาย เม้นเงียบ งดอัพ!