จอมเวทย์(ชื่อซ้ำขออภัย)ตาล เอง

บทนำ

ณ ดินแดนอันกว้างใหญ่ ที่เต็มไปด้วยจอมเวทย์มากมาย มีทั้งดี และ ร้าย  ปะปนกันไป แต่เมื่อเวลาไม่นาน

มีบางสิ่งเกิดขึ้น. สิ่งชั่วร้ายที่จะมาทำลายเหล่าผู้คนบนโลกใบนี้ แต่ใครเล่าจะมาปราบปรามสิ่งชั่วร้ายที่ขึ้นชือว่า"เลว"อย่าง "ดาย"  ผู้คนก็รอขอพรอ้อนวอนจากผู้เป็นเจ้าว่าให้ส่งคนมากำจัดดายสิ่งชั่ว

ร้ายที่น่ากลัว

หลายเดือนต่อมา..

ณ วังแพททีเรีย พระชายากำลังให้กำเนิด

"โอ๊ยยยย!!ข้าเจ็บเหลือเกิน"เสียงร้องของพระชายาดังมากจนทำให้ผู้เป็นสามีอดเป็นห่วงมิได้ เกรงว่าพระชายาอันเป็นที่รักจะเป็นอะไรไป

"นี่ๆเจ้าว่าพระชายาของข้าจะเป็งเยี่ยงไรบ้าง ข้าเป็นห่วงนางเหลือเกินกลัวนางจะทนรับความเจ็บไม่ไหว"

พระองศ์ทรงพูดกับคนสนิทอย่าง"ขุน"ด้วยท่าทีร้อนรนใจนัก

ขุนเห็นดังนั้นก็ตอบไปว่า"พระชายาของพระองศ์จะไม่เป็นอะไรแน่นอนขอรับ การคลอดก็เจ็บแบบนี้ไปเป็นธรรมดา ทรงอย่ากังวลไปเลย" ถึงจะพูดปลอบไปก็เถอะ พระองศ์ก็ทรงเป็นห่วงอยู่ดีนั่นแหละ

*ภายในห้องคลอด*

"ใกล้แล้วเพคะ พระองศ์ทรงแบ่งอีกนิดเถอะ"

ตอนนี้นางเจ็บเหลือเกินแต่ก็ต้องแบ่งเพื่อลูกน้อยที่จะออกมาดูโลก ในขณะที่เเบ่งอยุ่นั้น หมอก็พูดขึ้นว่า

"โอ้ววออกแล้วเพคะ" และหมอก็ให้ผู้ช่วยไปตามพระราชามา"นี่เจ้าน่ะไปตามพระราชามาเดี่ยวนี้"และแล้วพระราชาก็มาโดยด่วนเพราะเป็นห่วงภรรยาตนและลูกน้อย. หลังจากนั้นหมอก็ส่งเด็กทารกไปให้กับพระชายาและพระองศ์ได้ดูกัน

เมื่อพระชายาเห็นนั่นถึงกับตะลึงกันไปเรยเพราะลูกของนางช่างสวยมาก

"โอ้วลูกแม่เจ้าชั่งงดงามยิ่งนัก"เมื่อเห็นดังนั้นพระองศ์ทรงพูดว่า"ใช่ๆจริงๆด้วยทั้งดวงตาเจ้าไม่เหมือนใครเรยจริงๆจะมีแค่แต่สีผมเท่านั่นที่เหมือนข้า"พระองศ์พูดเสร็จก็ยิ้มให้ลูกน้อย

และพูดขึ้นอีกว่า"ต่อไปนี้เจ้ามีชื่อว่า"ริเซีย"

.......................................................................................

ขอโทษที่ไม่ได้เอารูปลง

เพราะ แต่งในทรศัพท์เอารูปลงในเนื้อหาไม่เป็นค่าา