มาเฟียไวท์😄😄😄

 [ห่าเเบงค์ มึงจะกลับพร้อมกูไหมว่ะ]

          [มึงกลับก่อนเลย กูจะเดินเล่นก่อนอ่ะ]

          [ห่า !!! กูรู้นะว่ามึงจะหาเตาะสาวเเถวนี้อีกอ่ะ]

                                   [เเสนรู้ !!! เอ้อไปล่ะไว้เจอกัน]

ผมเดินเเยกจากไอ้เเบงค์ตรงหน้าร้านชาบูผมเดินมาที่ลานจอดรถชั้น 2 ก่อนจะสจาทร์เครื่องบิ๊กไบท์

ผมลืมเเนะนำตัวไปผมกัปตันคนเดิมเพิ่มเติมคือหล่อขึ้นครับ:)ผมขับรถออกจากสยามตอนนี้ก็ประมาณบ่าย   3 กว่าๆเเล้วครับเเต่ขับยังไม่ถึงไหนก็มีผู้ชาย คนหนึงวิ่งตัดหน้ารถผมไป เเละมีคนอีกประมาณ 10 วิ่งตาม เห็นเเคผม ผมก็จำได้ว่าใครที่วิ่งจัดหน้            [พี่ไวท์ !!! พี่ไวท์ !!!]

ผมตะโกยเรียกพี่ไวท์ เเต่พี่มันไม่หันมามองผมเลย

ผมรีบจอดรถเเล้ววิ่งตามไปในซอยเล็กๆที่มีชายกว่า 10 ยืนล้อมพี่ไวท์อยู่ ดูสิครับ 10/1 หมาหมู่ว่ะเเม่ง

ผมเป็นคนที่ไม่ชอบความรุ่นเเรงหรอกครับ เเต่ถ้า.....

มันจำเป็นเเบบนี้คงต้องทำเเล้วล่ะครับไม่งั้นไม่รอด

ผมหยิบไม้หน้าสามในกองขยะขึ้นมากำเเน่น เเต่ก็อย่างว่าล่ะครับเศษไม้อ่ะ จะสู้ไม้เบสบอลได้ไง

เอาว่ะ !!! ค่อยคิดล่ะกัน ผมวิ่งเข้าหาคนที่ใกล้สุด เเละเหวี่ยงไม้ไปที่ท้ายทอยอย่างสุดเเรงเกิด ก่อนที่มันจะหัวทิ่มลงไปกองสลบกับพื้นอย่างอนาจ

ผมรีบคว้ามือพี่ไวท์ให้วิ่งเเต่......พี่ไวท์ยืนทื่อเลยครับ

    [กัปตัน !!! มาทำไรเนี้ย !!!]

                          [วิ่งสิ !!! พี่ไวท์วิ่ง !!!]

เพราะมัวเเต่อึ้งนี้เเหละพวกมันเลยจับผมกับพี่ไวท์ อ่วมสิครับงานนี้ผมโดนพวกนั้นซ้อมอย่างมันมือเลย

ครับ ผมไม่ชอบความรุยเเรงหรอกครับ เเล้วก็สู้คนไม่เป็นด้วยตรงกันข้ามกับพี่ไวท์ ที่กำลังตะลุมบอนกับพวกมันสบายๆ

ทั้งที่ตอนนี้ผมจะสลบคาตีนอยู่เเล้ว ก็ยังมีมาเพิ่มอีก

เเม่งเอ๊ยยย !!! นี่ยังไม่พออีกหรอว่ะ กูจะตายเเล้ว

[พวกมึง !!! เเม่งหมาหมู่ว่ะ !!!] คนมาเยือนตะโกน

[แตมส์ ไปเอากัปตันออกมาดิ !!! เร็ว !!! รอเหี้ยไรว่ะ]

ค่อยยังชั่วหน่อยเพื่อนพี่ไวท์มาช่วยทันพอดีครับ เเล้วพี่ตัวสูงก็กระชากคนที่ลุมผมไปกระทืบหมดเลย

[ตุ๊บ !!! ตั๊บ !!! ผลั๊ก !!!อึก !!! โคร้ม !!! สัดเอ้ย !!!!]

ผมทรุดลงนั่งกับพื้นมันเจ็บมากเลยนะเเบบนี้เเรงก็ไม่ เหลือเท่าไหร่เเล้ว ผมเห็นพี่ไวท์เดินดุ่มๆมาหาผม

พี่ไวท์เดินผ่านไอ้ที่มันกระทืบผมมาเเต่..............

เเต่มันฮึดสู้เฮือกสุดท้ายคว้ามีกพกขึ้นมาเเละวิ่งตรง มาหาพี่ไวท์ผมที่เห็นเเบบนั้นรีบลุกขึ้นเเล้วเหวี่ยง

พี่ไวท์ให้หันหลังจากมัน เเล้วก็ เฮือกกกกกก !!!

มีดเล่มนั้นปักเข้ามาที่เอวของผมจนมิด ผมรู้สึกชา

ผมรู้สึกเย็นเเปล๊บๆที่เอว  ผม....ผม...ผมเจ็บ

 [พี่...พี่ไวท์..พี่...ปะ..เป็นไร..ระไหม]

       [กัปใจเย็นๆนะ อย่าหลับนะ อย่าหลับนะกัปตัน]

         [พี่...พะ...พี่ไวท์...เจ็..เจ็บ...พรึ่บบ !!!!]

น้องยกมือขึ้นจับหน้าผมเบาๆก่อนที่มือนั้นจะหล่น ลงไปกระเเทกกับตัวน้อง ผมตกใจมากเลยที่เห็น

 [ภีมร์ !!!! เหี้ยภีมร์รถมายังว่ะ ไอ้ภีมร์]

         [กำลังมาเเล้วใจเย็นดิไวท์ เเล้วพวกนี้ล่ะ]

             [เก็บมันให้หมด โดยเฉพาะไอ้เหี้ยนี้]

           [เดียวกูจัดการเก็บหลักฐานให้ละกัน]

           [ทำไมช้าจังว่ะ !!! ภีมร์รถมายังว่ะ !!!]

               ปลื๊นนนนน !!!! ปลื้นนนนนน !!!!

ผมอุ้มน้องขึ้นรถอย่างเร็วเเละตรงดิ่งไปโรงบาลเลย