สวัสดีค่ะ!! กะละมัง เอ้ย!!!มังกร นะค่ะ
นี้นิยายเรื่องเเรกเลย ไม่รู้จะสนุกไหม ยังไงก็ฝากติดตาม
นิยายเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ เเละที่สำคัญ นายเอกต้องได้นะค่ะ
ไม่ชอบ X .ออกเลยนะค่ะ
Intro
เฮือก....
กลิ่นเหม็นคาวเลือดฟุ้งกระจายเต็มห้องสีเหลี่ยมที่มีสภาพทรุมโทรมม
เเละมีกลุ่มคนกำลังกระทืบผู้ชายอีกคนนั้นอย่างเลือดเย็น
เฮือก อั๊ก อะ!!
"เเกจะบอกฉันได้หรือยังว่าใครส่งเเกมานะห้ะ!! "ชายร่างสูง บิดเเขนของชายหนุ่มอีกคนด้วยความเลือดเย็นเหมือนว่าตัวเองไม่ใช่ มนุษย์ เเต่ที่เเท้ชายร่างสูง เป็น อมนุษย์ในร่างคนดีๆนี้เอง
...........เงียบ
"มึงจะไม่บอกกูดีๆๆสินะ ชาร์ป ! "
ครับนาย.
ลูกน้องคนสนิทเพียงเเค่เจ้านายเรียกชื่อก็รู้เเล้วว่าเจ้านายตัวเองต้องการอะไรในสถานการณ์เเบบนี้ เเละร่างของชายหนุ่มก็หายไปเพียงครู่ก็กลับมาพร้อมกับกล่องสีเงินมันเเวบ มาเปิดกล่องเเละว่างข้างผู้เป็น นาย เเละโคร้งตัวเคารพเเละเดินกลับมาทีของตัวเอง
"อึก!!! มึงจะทำอะไรกู ไอ้เหี้ย!!! "ชายหนุ่มตะโกนด่าร่างสูง เเละไม่มีท่าทีจะปริปากบอกความจริงเเก้ร่างสูงตรงหน้า "ให้ตายยังไงกูก็ไม่มีทางบอกมึง "
ถุ้ย!!
"ดีจังนะ มีหมาที่ซื่อสัตย์กับเจ้านาย เเต่มันน่าจะเห็นความซื่อสัตย์ของเเกที่มีให้มันไม่นะ" .ร่างสูงพูดไปเเละค่อยๆๆเลือกวัตถุสีมันวาวขึ้นมาทีละชิ้นทีละ เเละจับขึ้นมาค่อยๆๆกดกีดลงบนผิวหน้าอีกคน เลือดค่อยๆซึมออกมาที่ละนิดตามรอยเเผลที่กีด เเล้วกีดมันซ้ำๆจนทำให้เห็นกระดูกข้างใน เเละทำไปเรื่อย โดยำม่มีทีท่าจะหยุดลง เเละไม่สนใจเสียงกีดร้องความเจ็บปวดนั้นเลย
"อ๊าก!! พะ พอเเล้ว !! กูยอมมึงเเล้วเอริค เเต่ถ้ากูบอกมึงมึงต้องปล่อยกูไปนะ "ชายหนุ่มต่อรองขอชีวิตเเค่ลองเสี่ยงเพื่อเอาชีวิตของตัวเองรอดจากอมนุษย์ผู้นี้
'มึงมีสิทธิ์ต่อรองกูด้วยหรอ เเม็ค เมอร์รินสัน เเต่...ก็ได้ ถ้ามึงบอกกูว่าใคส่งมึงมากูก็จะปล่อยตัวมึงก็ได้" คิดหรอว่าเค้าจะปล่อยมันไปมีชีวิตได้ อย่าเเม้เเต่จะคิดว่าจะปล่อย ถ้าปล่อยคงแล่อยเเต่น่างไร้วิณญาณ ศัตรูมันไม่มีทางมีชีวิตรอดจากมือเค้าหรอก เพราะใครที่คิดจะหักเค้าต้องตาย
"อะ ไอ้ เจมส์ มันส่งกูมา มึงจะปล่อยกูได้หรือยัง"
จุ๊ๆๆ อย่าคิดว่ากูจะปล่อยมึงไปเลย เจมส์ เมอร์รินสัน "
"ตะ เเต่ มึ" ชายหนุ่มตรงหน้ากำลังกล่าวคำที่อีกฝ่ายบอกจะปล่อยตวเเต่ยังไม่พูดถึงครึ่งประโยค ลมหายใจก็สิ้นลง
ฉึก!
ร่างสูงเอานื้วชิดปาก เมื่อพูดจบ วัตถุมันวาวก็ตัดข้าที่หลอดลมของอีกฝ่ายทันทีเลือดสีเเดงสดกระเด็นไปที่หน้าของร่างสูง ร่างสูงมองร่างของอีกฝ่ายค่อยๆๆหมดลมหายใจที่ละนิดทีละนิด เเละหยิบเอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดตรงที่มีเลือดกระเด็นใส เเล้วทิ้งผ้าเช็ดหน้าที่หน้าของร่างที่ไร้วิณญาณ
"เอาศพมันไปจัดการซะ!! เเล้วเช็ดเลือดออกให้หมด"
ครับนาย!!/ครับนาย!!
***************************
TALK
ไม่รู่ว่าถูกใจลีดเดอร์ทุกคนหรือเป่ล่าเเต่ไรท์ก็จะพยายามเต็มที่นะค่ะ ถ้า มีต้องไหนติชมไรท์
ก็ติชมมาเลยนะค่ะ เพราะไรท์ก็ไม่ค่อยจะเก่งมากมาย ถ้าสนุก ก็ เม้น ไลค์ ติดตาม นิยายเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ
Guest
