It Rain...นายร่มที่รัก
เมื่อคนเกลียดกับคนรักฝนต้องมาเจอกัน เพียงแค่ร่มหนึ่งคันจะสามารถผูกสายสัมพันธุ์ของเขาสองคนไว้ได้หรือไม่ ติดตามได้ที่ it rain..นายร่มที่รัก
ตัวละคร
"อัน"
"ไอ้เชี่ยร่ม....กูเอาร่มมาคืน"
"ฐานทัพ"
"....ร่ม....ให้นาย"
"ฝนตกไอ้เชี่ยยกูไม่ได้เอาร่มมาไอ้สัส!!...กูเกลียดคุณมึงคับไอ้เชี่ยฝน"
วิ่งมาที่ป้ายรถเมย์ไม่นานฝนก็กระหน่ำเทลงมาซะเต็มที่ ผมยืนโวยวายชี้มือขึ้นฟ้าหน้านี้ไม่ต้องพูดถึงบูดเป็นของหมดอายุไปเรียบร้อย สุดท้ายทำไรไม่ได้ได้แต่นั่งรับชะตากรรมตัวเองอย่างเลี่ยงไม่ได้ ผมนั่งยองๆกอดเข่าตัวเองพร้อมกับหน้าที่ฟุบลงเข่า เพื่อกันไอฝน
.
.
.
จึก...จึก
ผมสะดุ้งกับแรงสะกิด เงยหน้าขึ้นมาจากเข่าก่อนที่จะเห็นกับร่มพับสีชมพูหวานแหวที่ใครอีกคนยื่นให้ ผมพยายามชะโงกหน้าขึ้นดู แต่ไม่ทันไรไอ้คนตรงหน้ารีบยัดร่มใส่มือผม พูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะวิ่งผ่าฝนไป
"..ให้..ร่ม.."
เชี่ยย เดี๋ยวคับคุณมึง...กูยังงงอยู่คับ
"ดะ..เดี๋ยว.."
ห้ามไม่ทันมันวิ่งสี่คูณหมื่นเมตรไปเรียบร้อย..ผมขึ้นยืนเต็มความสูงของตัวเองมี่มีอันน้อยนิด ก้มมองร่มพับในมือชีชมพู ก่อนจะเผยยิ้มบางๆออกมา
สัสสส..เเล้วกูจะยิ้มทำไมคับ...อย่าให้เจออีกนะมึงพ่อจะตีด้วยร่มนี้เลย.." ไอ้เชี่ยร่ม"
.
.
.
.
.
.
.
#ติดตามกันนะ