Magic of Love เวทมนต์นี้ เพื่อเธอ ที่รัก

ชิน : เด็กหนุ่มที่มีผู้หญิงหลายคนชื่นชอบและคลั่งไคล้มากแต่เขาก็ยังคิดที่จะรักผู้หญิงเพียงคนเดียวคนนั้นก็คือยูกิ

ยูกิ : สาวน้อยหน้าตาน่ารักที่ชีวิตต้องมาเจอทั้งเรื่องดีและเรื่องร้ายจึงทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้นเพื่อคนที่เธอรัก

โคตะ : ชายหนุ่มที่ถูกดึงตัวมาในอีกโลกหนึ่งด้วยเขามีนิสัยที่ขี้รำคาญ

ซานะ/ซาริ : หญิงสาวผู้มีหน้าตาสวยคมซึ่งเธอเป็นต้นเหตุทั้งหมดของเรื่องนี้

บทนำ

โลกนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ ทำไมข้างนอกช่างเสียงดังวุ่นวายจริงๆ เกิดเรื่องอะไรขึ้นอีกล่ะเนี่ยรบกวนเวลานอนของฉันอยู่เรื่อย แต่ก็นะจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง เพราะที่นี่คืออีกโลกหนึ่งที่ฉันถูกส่งตัวมาล่ะนะ ฉันชื่อ ยูกิ เป็นเด็กสาวมอปลายธรรมดาๆ ที่ชีวิตเจอเรื่องไม่ธรรมดาเลยจริงๆ  ไม่ธรรมดายังไงน่ะเหรอ ก็โลกที่ฉันอยู่ตอนนี้เป็นโลกแห่งเวทมนต์นะสิฉันถูกดึงตัวมาในโลกใบนี้ด้วยเหตุผลที่ว่าจะต้องไปช่วยหยุดใครบางคนที่กำลังจะโจมตีโลกนี้อยู่ แต่บางครั้งฉันก็คิดนะว่า “ทำไมต้องเป็นฉัน”  = m =”
                เอาล่ะ ! ฉันคงต้องไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วรีบออกไปข้างนอกหน่อยล่ะ เพราะคนที่เสียงดังนั่นคงจะเป็นเพื่อนของฉันเองแหละ เพื่อนคนฉันคนนี้เขาชื่อ ซานะ เธอมีความลับมากมายที่พวกเราไม่รู้ ทั้งฉันและซานะอาศัยอยู่ในบ้านหลังหนึ่งบนภูเขากับคุณลุงแก่ๆ หัวหงอกๆคนนึง 555+ จะพูดให้ถูกเขาเป็นอาจารย์ที่สอนวิชาเวทมนต์ให้กับฉันและซานะและเขายังเป็นคนช่วยฉันไว้เมื่อตอนที่ฉันพึ่งจะมาถึงโลกใบนี้น่ะนะและตอนนี้ฉันกับซานะเป็นเพื่อนรักกันมาก เราทั้งคู่ฝึกวิชากันที่นี่ ฉันว่าเราแข็งแกร่งพอๆกันเลยล่ะ เอาล่ะออกไปข้างนอกดีกว่า
 “ซานะทำอะไรอยู่น่ะเสียงดังจนฉันนอนไม่หลับเลย”
“นี่ยูกิ นี่มันไม่ใช่เวลานอนแล้วนะ เวลานี้เราควรมาฝึกกันไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่ฝึกเธอก็จะแพ้ฉันได้นะ”
“ไม่มีทาง!  ฉันมั่นใจว่าฝีมือของฉันเหนือกว่าเธออยู่แล้ว”
“แต่ฉันรู้จุดอ่อนของเธอนะ ฉันอาจจะชนะเธอด้วยเรื่องนี้ก็ได้ เพราะงั้นฉันขอเตือนเธอว่าให้ทำลายจุดอ่อนบ้าๆของเธอทิ้งไปซะ”
ถึงซานะจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ มันทำได้ง่ายๆซะที่ไหนกันล่ะ “เอาล่ะๆ วันนี้ฉันของพักวันนึงนะ เหนื่อยมาทุกวันแล้ว”
“แล้วเธอจะไปไหนล่ะ”
“ฉันว่าจะลงเขาสักหน่อยน่ะ จะเข้าเมืองด้วยไปด้วยกันมั้ย?”
“ก็ดีนะตอนนี้อาจารย์ก็ไม่รู้หายไปไหน ไปเดินเล่นสักหน่อยดีกว่า”
ณ เมืองแห่งหนึ่ง
“นี่ยูกิ”
“อะไรหรอ”
“ว่าแต่ยูกิมาอยู่ที่นี่นานแค่ไหนแล้วนะ”
“ก็ประมาน1ปีได้แล้วมั้ง”
“’งั้นเหรอ เราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไปมั้ยนะ”
“แน่นอนสิ”ฉันรักซานะมากๆเลยล่ะ เพราะเธอคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันในโลกใบนี้ และเธอยังเป็นคนพิเศษมากสำหรับฉัน” (แต่เดี๋ยวนะที่บอกว่ารักฉันไม่ได้รักแบบหญิงรักหญิงนะอย่าคิดไปเองเชียวล่ะ^^)
กรี๊สสสส~~~ >o<
“นั่นเสียงอะไรน่ะเราไปดูกันเถอะซานะ”
                แล้วสิ่งที่พวกเราเห็นนั่นก็คือ ศพ ศพ ศพของ...อาจารย์ ตอนนั้นหัวใจของฉันเหมือนหยุดเต้น ฉันพูดได้เต็มปากว่าช็อคมาก! ฉันรู้สึกเหมือนว่าตัวฉันถูกมนต์สะกดไว้ไม่ให้ขยับได้พร้อมน้ำตาที่กำลังรินไหล และซานะที่ทรุดลงไปนั่งร้องไห้ข้างๆศพของอาจารย์ จากนั้นฉันคิดเสมอว่าจะต้องหาตัวคนที่ฆ่าอาจารย์และฆ่ามันให้ได้! แต่ก็มีบางคนแอบซุบซิบคุยกันว่าเห็นซานะอยู่กับอาจารย์ก่อนที่อาจารย์จะตายและบางคนก็คิดว่าซานะเป็นคนฆ่าอาจารย์(ไม่จริงหรอกมันเป็นไปไม่ได้อย่างซานะเนี่ยนะจะฆ่าอาจารย์ ซานะเป็นคนดีมากจะให้มาฆ่าอาจารย์เป็นไปไม่ได้หรอก)
                หลังจากที่ฝังศพของอาจารย์แล้วเราสองคนก็กลับมาที่บ้าน เราสองคนกลับไม่พูดอะไรกันเลย ด้วยบรรยากาศที่เงียบสงบพร้อมกับเสียงของฝนที่กำลังโชยลงมา พวกเราทำได้แค่นั่งปลอบใจตัวเองเท่านั้น
“ยูกิ”
“ว่าไงเหรอ”
“ยูกิคิดว่าฉันเป็นคนฆ่าอาจารย์รึป่าว”
ฉันรู้สึกตกใจกับคำถามของซานะมาก “ไม่จิงหรอก ซานะจะฆ่าอาจารย์ทำไม แล้วก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องฆ่าด้วยจริงมั้ย”
“นั่นสินะคนดีๆอย่างฉันจะไปทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไง ”แต่ฉันก็รู้สึกตะหงิดๆกับคำพูดนี้ของซานะเข้า แต่ฉันคงคิดมากไปเอง
“ยูกิ ฉันน่ะจะออกเดินทาง ฉันจะไปตามหาคนที่ฆ่าอาจารย์เพื่อจะแสดงความบริสุทธิ์ของตัวเองให้ได้ฉันจะไม่ยอมเป็นคนถูกกล่าวหาอยู่แบบนี้หรอก”
“ไม่ได้นะมันอันตราย” แล้วจู่ๆซานะก็วิ่งออกไปท่ามกลางสายฝนที่โหมกระหน่ำ ตอนนี้ฉันทำได้แค่ยืนมองการจากไปของซานะเท่านั้น
                เอาล่ะฉันก็จะออกเดินทางในเมื่อไม่มีอาจารย์และไม่มีซานะแล้ว ฉันจะตามล่าพวกปีศาจนั่นและจะตามหาเธอให้เจอนะซานะ เอาไว้เป็นพรุ่งนี้เช้าละกัน ตอนนี้ก็ดึกเต็มทีละ ฉันจะต้องทำสิ่งที่ได้รับมอบหมายในการมาที่นี่สักที ขอบคุณนะคะอาจารย์ที่ช่วยสอนสิ่งต่างๆให้ฉันมาตลอด T^T
เช้าวันต่อมา... 
                เฮ้อ~~~ นี่เราก็เดินผ่านมาตั้งสองเมืองแล้ว แต่เมืองนี้น่าสนใจจังเลยนะมีข้าวของที่ทันสมัยกว่าเมืองก่อนๆ และการป้องกันพวกปีศาจก็ดีเยี่ยมกว่าเมืองอื่น ฉันว่าฉันน่าจะซื้อเสื้อคลุมสักหน่อยดีกว่า ฉันจะได้ดูลึกลับมันดูเท่ชะมัดเลย^^ อ่ะนี่ชุดนี้และเสื้อคลุมตัวนี้เหมาะกับฉันมาก แต่ถ้าตอนนี้มีซานะอยู่ด้วยล่ะก็มันคงจะน่าตื่นเต้นกว่านี้ เอาล่ะเดินทางต่อดีกว่าฉันเดินไปเรื่อยๆตามทางพร้อมทั้งหยิบสร้อยที่อาจารย์ให้ไว้ขึ้นมาดูมันก็ทำให้ฉันนึกถึงอาจารย์และซานะขึ้นมา เรื่องที่ว่าซานะเป็นคนฆ่าอาจารย์น่ะต้องไม่จริงแน่ๆฉันจะตามหาซานะและต้องพิสูจน์ให้ได้ อุ้ย! เจ็บชะมัดฉันรู้สึกว่าเดินไปชนใครบางคนเข้าซะแล้ว
“เอ่อ ขอโทษนะคะ ฉันเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลยอ่ะค่ะ”
“ไม่เป็นไลครับ ผมเองก็เดินไม่ได้มองทางเหมือนกัน มัวแต่คุยกับเพื่อน”
“ยังไงก็ขอโทษจริงๆนะคะ”เมื่อฉันมองหน้าเขา ฉันรู้สึกโลกหยุดหมุนกะทันหัน>< ผู้ชายอะไรกันหน้าตาดี๊ดี ผมสีบลอน ตาสีฟ้าน้ำทะเล จมูกโด่งราวกับดาราในโลกของฉันเลย  แต่เอ๊ะคนๆนี้อาจจะมาจากโลกเดียวกับฉันก็ได้แต่ว่าตอนนี้ยังด่วนสรุปไม่ได้หรอกแต่ดีนะที่ฉันใส่เสื้อคลุมไว้เขาจึงไม่เห็นหน้าที่แดงก่ำของฉัน น่าอายจังเลยแหะเรา><
“งั้นฉันไปก่อนนะขอโทษจริงๆ”
“ขอโทษเสร็จแล้วก็รีบไปสักทีสิเกะกะขวางทาง”เสียงผู้หญิงคนนึงในกลุ่มดังออกมา
และเมื่อฉันเงยหน้าขึ้นมองคนที่พูดเมื่อกี้ก็คือซานะ ฉันจึงเผลอพูดออกไป ”ซะ..ซานะ”
“เธอพูดอะไรน่ะฉันได้ยินไม่ชัด แต่ก็ช่างเถอะเลิกมาใกล้กับชินได้แล้ว” ผู้หญิงคนนี้ผลักฉันออกไปแล้วรีบไปเกาะแขนผู้ชายคนนั้นทันที
                ฉันได้แต่ยืนอึ้งอยู่แบบนั้น ไม่จิงใช่มั้ยซานะเธอไม่ใช่คนแบบนี้สักหน่อย ทำไมกันทำไมเธอเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ฉันคงจะไม่กล้าที่จะทักเธอในตอนนี้จริงๆ แต่ฉันก็ยังอยากรู้อยู่ดีว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
“นี่ซาริปล่อยฉันเถอะน่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”
“เธอชื่อซาริงั้นหรอ”
“ก็ใช่นะสิทำไมเหรอหรือว่าจะมาเป็นคู่แข่งฉัน! เธอจะจีบชินงั้นสิ ”
“ห๊า จะบ้ารึไงฉันจะไปจีบคนที่พึ่งเจอกันครั้งแรกได้ยังไงกันล่ะแล้วฉันก็ไม่มีธุระอะไรกับพวกเธอด้วยขอตัวก่อน”
                นี่แหละคือจุดเริ่มต้นที่ฉันจะตามสืบให้ได้ว่าทำไมซานะถึงนิสัยเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เหมือนกับคนละคนเลยและทำไมต้องเปลี่ยนชื่อเป็นซาริด้วย