ในส่วนของฉากเลิกซีน ไรเตอร์จะขอล็อกไว้นะคะ
ถือเป็นการกรองนักอ่านที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะส่วนหนึ่ง (งบน้อย)
สำหรับนักอ่านที่อายุสมวัยแล้ว
ก็จะมีทรัพย์ในการให้กำลังใจสำหรับปลดล็อกการอ่านได้
เข้าใจไรเตอร์ด้วยนะคะ ครั้งหลังจะล็อกทั้งหมดค่ะ
"ถ้าเธอไม่ตอบ ไม่พูด งั้นฉันจะทำอะไรเธอก็ได้น่ะซิ" เขากระซิบข้างหู ส่งลิ้นอุ่นของเขาเลียไล้ที่ใบหูของหญิงสาว เธอได้แต่ร้องไห้ด้วยความกลัว ตัวสั่นขึ้นจนเห็นชัด จนชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม
เพลินจิตไม่ตอบ กัดปากแน่นด้วยความหวาดกลัว แต่ภายใต้ความหวาดกลัวนั้น อารมณ์วูบวาบมันก่อตัวขึ้นช้าๆ ชวนให้หญิงสาวแปลกใจในอาการของตนเอง
"ฉันน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ" เขากระซิบถามน้ำเสียงอ่อนโยน เริ่ม
โอบกอดหญิงสาวให้กระชับมากยิ่งขึ้น จับใบหน้าของเธอเอียงมาหาเขา เขาอยากจะมองดูแววตาเป็นประกายของเธอ แต่ก็หลับตาแน่น
"งั้นฉันจะซับน้ำตาให้นะ...สาวน้อย" แล้วเขาก็ก้มลงจูบเธอที่ปาก
หญิงสาวปิดปากแน่นด้วยความกลัว มือข้างหนึ่งเขาจับที่คอเธอให้เงยขึ้น ออกแรงบีบกรามเล็กน้อย ไม่นานริมฝีปากที่ปิดสนิทก็ถูกเปิดออกมา เขาสอดลิ้นอุ่นเข้าไปในช่องปากของเธอ ไม่นานก็ควานหาลิ้นเล็กๆ ของเธอพบและเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อเล่นเหมือนเป็นของสนุก
ลมหายใจของเธอเริ่มหอบกับรสจูบที่เขามอบให้ จูบแรกของเธอที่เขาเอาไป เขาเองก็รู้สึกได้ว่านี่เป็นจูบแรกของเธอ รสจูบของเขายาวนาน จนเธอแทบจะขาดอากาศหายใจ เขาต้องถอนจูบออกมาอย่างเสียดาย เธอหายใจหอบเหมือนคนวิ่งมาเหนื่อย รสจูบของเขาทำเธอมึนงง ร่างกายไม่มีแรง
"ไม่เลว....จูบฉันได้ไม่เลว" เชนพูดเพราะเขารู้สึกตื่นเต้นไปด้วย
หญิงสาวมองหน้าเขา ใบหน้าของเขาแดงนิดๆ ใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ กับจูบแสนหวานอันดูดดื่มที่เขามอบให้
“ฉันคงต้องสำรวจเธอให้ทั่วแล้วล่ะ ว่าเธอเด็กจริงรึเปล่า” เชนพูดอย่าง
วาบหวามใจ เขาอยากสัมผัสเธอให้มากขึ้นกว่านี้จริงๆ