ธกฤต วุฒิชยานันท์
ไปรยา อิทธิกิตติคุณ
“เธอทำอะไรฉัน?” ธกฤตเปิดปากถามขึ้นทันทีที่ประตูปิดลง เขาจำได้ว่าไม่ได้เดินเข้าห้องเธอมาแน่ๆ เพราะฉะนั้นคนที่ทำเรื่องบ้าๆนี้ขึ้นมาก็มีแต่เธอคนนี้คนเดียว
“ฉันเปล่านะ คุณนั่นแหละแอบเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง? คุณกำลังจะแต่งงานกับน้องสาวฉันนะ แล้วทำไมคุณทำกับฉันแบบนี้” ไปรยาเริ่มน้ำตาไหลเมื่อนึกถึงสิ่งที่ตัวเองเสียไป
“มารยา!!! คนอย่างฉันไม่เคยคิดจะแตะต้องตัวเธอสักนิด มีแต่เธอนั่นแหละ ทำไม? อยากได้ฉันเป็นผัวจนตัวสั่นเลยหรือยังไง หรือว่าติดใจฉันขึ้นมาถึงขนาดแย่งน้องตัวเองได้ลงคอ”
“เพียะ!!!”
ธกฤตหน้าหันไปตามแรงตบของไปรยา
“สารเลว คุณทำลายฉันแล้วยังกล้ามาด่าฉันอีกหรือ”
“สารเลวอย่างนั้นหรือ ด่าแค่นี้มันยังไม่ใช่หรอก มันต้องแบบนี้ต่างหาก” ธกฤตกระชากตัวหญิงสาวให้เข้ามาอยู่ในอ้อมอกแกร่งของเขา ใบหน้าคมคายก้มลงไปซุกไซ้บดขยี้ทุกซอกส่วนบนตัวเธอเท่าที่จะทำได้ ไม่ว่าเธอจะหลบเลี่ยงยังไงก็หนีไม่พ้นการรุกรานของเขา การกระทำจาบจ้วงไร้ความอ่อนโยนนั้นเรียกน้ำตาให้เอ่อล้นท่วมดวงตาหวานๆของไปรยามากขึ้นเรื่อยๆ
“ปล่อยฉัน ได้โปรด” เมื่อสิ้นเรี่ยวแรงจะต่อต้าน ร่างงดงามที่ตอนนี้แดงเป็นจ้ำไปทั่วเปลี่ยนมาเป็นขอร้องมารร้ายในคราบเทพบุตรแทน
“ไหนๆเธอก็จ้องจะจับฉันอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง จะปล่อยโอกาสให้หลุดมือไปทำไมหล่ะ?”
ความรักที่เกิดจากความเข้าใจผิด ความอ่อนหวานท่ามกลางความบาดหมาง
เธอและเขาและรักกันได้หรือไม่
ฝากติดตามด้วยนะคะ
หนึ่งไลค์หนึ่งเม้น เพื่อกำลังของEveningglory
ปอลอ..ใครที่เคยตามในเว๊บนิยาย มาอ่านกันให้จบที่นี่ได้เลยนะคะ
แฟนเพจตั้งแต่ตอนเป็นเว๊บนิยาย
เข้าไปร่วมสนุกเล่นเกมกันได้นะคะ
EveningGlory
EveningGlory
EveningGlory
เนื้อหาลบออกครึ่งเรื่องแล้วนะคะ
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=48952
อยากอ่านจนจบพร้อมกับกลอนเพราะๆท้ายบททุกบทจิ้มตามลิ้งเลยค่ะ
Guest
