เอาเถิด ข้าไม่เสียใจ เพราะข้าตายแล้ว (จีนโบราณ)

ข้าตายด้วยวัยเพียงยี่สิบ อ่า ช่างเป็นอายุที่หนุ่มเหลือเกิน ก่อนตายข้าถูกใส่ร้ายว่าวางยาพิษคนรักของท่านอ๋องสี่ ยังไม่ได้อ้าปากเอ่ยแก้ต่างด้วยซ้ำก็ถูกลงทัณฑ์จนตาย แต่กระนั้นข้าก็ไม่เสียใจ มีเพียงอย่างเดียวที่ข้านั้นเสียดายและคับแค้นใจยิ่งนัก

ข้าคงไม่มีโอกาสได้เห็น ‘เขา’ อีกแล้ว...

ความปรารถนาอันน้อยนิดอย่างเดียวของข้า แค่ขอมีชีวิตยืดยาวเพื่อจะได้เห็นเขาให้นานมากกว่านี้สักหน่อย แม้มันจะเจ็บปวดที่ได้แค่ยืนมองเขารักใคร่ผู้อื่น แต่ข้าก็อยากเห็นนัก อยากเห็นเขาผู้นั้นมีความสุข แล้วเหตุใดสวรรค์ถึงได้โหดร้ายนัก ข้ามักน้อยเพียงนี้ เหตุใดจึงไม่ให้ข้าสมหวัง!

เอาเถิด ยังไงข้าก็ตายแล้ว เฮ้อ!