วันนี้เป็นวันที่สามแล้ว ที่ฉันก้าวย่างเข้ามาในโรงเรียนประจำนี่!
แน่นอนว่าฉันยังรักษามาดเด็กแสนน่ารักใสๆเป็นบาร์บี้นางฟ้าตัวน้อยๆได้อยู่อย่างเหนียวแน่นเหมือนกับคุณป้าวัยทองที่เกาะคานด้วยมือตุ๊กแก
แต่ตอนนี้ฉันว่าฉันมีปัญหาแล้ว.. =[]=!!!
"เซย์?"เสียงนุ่มทุ้มครางชื่อฉันในลำคอ
ฉันกระดุกกระดิกตัวไม่ได้!
ฉันให้ใครในโรงเรียนรู้ไม่ได้ว่าจริงๆแล้วฉันไม่ใช่บาร์บี้จำลองนางฟ้า..
.
.
.
แต่เป็นบาร์บี้เถื่อน!
___________
ฉันรู้สึกแย่มากจริงๆนะ =_=
แย่มากจริงๆ!
เวลาคุณโดนผู้ชายโรคจิตที่เรียกร้องแต่จะให้คุณเปลืองเนื้อเปลืองตัวคนหนึ่งกุมความลับที่สำคัญระดับชาติของคุณไว้คุณรู้สึกยังไงล่ะ
ฉันรู้สึกอย่างนั้นล่ะ..
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายๆกับคำว่าอยากให้โลกแตกพรุ่งนี้หรือภูเขาเอเวอร์เรสเกิดประทุขึ้นมาในอีกสามนาทีข้างหน้า
ฉันกวาดสายตามองคนข้างหน้าอย่างพิจารณา
เขาหล่อนะ หล่อมากๆล่ะมั้ง?
ด้วยความที่ฉันโตมากับเทพบุตรเทวดาชั้นฟ้าถึงห้าตนทำให้ฉันสมองตื้บ แยกแยะหน้าตาเพศพ่อไม่ออกว่าคนไหนหน้าตาดีบ้าง
เพราะเมื่อเอาเพศที่ตรงกันข้ามกับชะนีทั้งหลายมาเปรียบเทียบกับพี่ชายที่น่ารักมุ้งมิ้งของเซย์คนนี้..
ฉันกล้าบอกเลยว่าบุรุษทุกคนคือขี้มูกไส้เดือน
ส่วนพี่ชายของฉันก็คือผึ้งนางพญาห้าตัว
แต่ถ้านำคนตรงหน้าฉันไปเปรียบเทียบแล้วคงเทียบได้กับมดงาน!
ใช่ ต้องมดงาน!
ระดับความหล่อเหลาของพี่ๆทั้งห้ามันไม่ใช่ของมนุษย์แต่เป็นของปีศาจ
ดังนั้น.. ฉันบอกได้เลยว่ามนุษย์ที่หน้าตาดีที่สุดคือ 'จินต์'
คนตรงหน้าฉันนั่นเอง! แต่ฉันก็แอบคิดนะ ว่าเขาสวยมากๆเลย =_=
ถ้าจับไปแต่งหญิงเป็น*สาวดุ้น คงเหมือนจนแยกแยะไม่ออก คงสวยกว่าฉันซะอีก เพราะฉันไม่ได้สวยหยาดเยิ้มอะไร หน้าตาดูน่ารักแต่ถ้าจะแต่งชายจะดูเหมือนชายหนุ่มวัยเอาะๆหน้าหวานคนหนึ่ง!
จริงๆแล้วถ้าฉันเกิดมาคนล่ะครอบครัวกับพี่ๆทั้งห้า ฉันคงจะจับพวกเขาเขมือบไปตั้งแต่วันแรกที่เจอกันไปแล้ว
ณ จุดๆนี้ ฉันขอพูดว่า'ฉันไม่ใช่**บราค่อน'
ดังนั้นคนที่รู้จักบราค่อนอย่าคิดอะไรมากนัก ปล่อยฉันพร่ามซักเดี๋ยว
อีกไม่นานฉันก็หุบปากไปเองแหละ
ฉันไม่ได้ขาดความอบอุ่นหรอก กลับกันฉันได้รับความอบอุ่นจนล้นปริ่มเลยต่างหาก
เชื่อฉันมั้ย?
ถ้าจะให้พูดจริงๆ ครอบครัวฉันเป็นมาเฟียอันดับต้นๆของโลกค่ะ
เยส.. อย่างที่คุณคิด ฉันเป็นลูกสาวสายตรงเพียงคนเดียวและคนสุดท้ายของตระกูลมาเฟียอย่างเอลาซซิส
อืม ถ้าพูดให้ถูกๆ ฉันเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวของตระกูลดีกว่าค่ะ ถ้าไม่นับพวกสะไภ้อ่ะนะ
ไม่มีใครในตระกูลรู้ว่าฉันเป็นผู้หญิงค่ะ นอกจากพ่อ พี่ๆและแม่ที่เสียไปแล้ว
ฉันเติบโตขึ้นมากลางดงของเหล่าบุรุษหน้าตาดีอย่างพี่ๆทั้งห้าของฉันเป็นต้น
บางคนอาจเริ่มสงสัยว่า 'ฉันยอพี่ชายตัวเองเหรอ?'
ฉันขอระบุฉลากไว้เลยว่าไม่ ถ้าพวกคุณมีสิทธิได้เห็นพี่ชายของฉัน คุณจะร้องตระโกนขึ้นมาว่า 'แม่เจ้า!' จากนั้นคุณก็จะรู้สึกเหมือนตาคุณบอด
คุณอาจจะตายในวันพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้เนื่องจากคุณเอาความสุขของทั้งชีวิตไปใช้หมดแล้ว
' ' เพราะพี่ๆเขาหล่อจริงๆนะ ที่หล่อที่สุดคงเป็นพี่รอง เพราะรายนั้นเอาแต่ดูแลหน้าตาตัวเองเพื่อเอาไปใช่จีบสาว พี่รองของฉันเป็นคาสโนว่าล่ะ!
.
.
.
ไม่น่าภูมิใจซักนิด =_=
____________________________
นิยายเรื่องนี้ ไม่ใช่***ยูริ!!
*ชายแต่งหญิง
**น้องสาวที่ชอบพี่ชาย
***หญิงรักหญิง
สวัสดีค่ะ! 'แ ส ง โ ส ม'เป็นนักเขียนหน้าใหม่นะคะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แสงโสมจะใช้ฝึกระดับทักษะการแต่งนิยายเพิ่มค่ะ!
ดังนั้น นิยายเรื่องนี้จึงมีการ
อู้บ้าง ดองบ้าง
อย่าว่าแสงโสมน้า~ ถือว่าแสงโสมเตือนแล้ว!
กำหนดการอัพ : 1 ตอน / 1 อาทิตย์
(เรื่องนี้พระเอกหน้าตาสวยค่ะ -,.-)
#รักเสมอคร้าบ >3<
Guest
