หนี้สวาท

  “เอ่อ คือดิฉัน…ว้าย!!”พูดไม่ทันจบประโยค

ร่างบางก็ถูกสวมกอดทางด้านหลัง ธนินทรเข้าจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว

               “นี่คุณปล่อยฉันนะ! คุณเข้าใจผิดฉันไม่ได้….กรี๊ดดด  แคว่ก แคว่ก!!” ชายหนุ่มฉีกเสื้อผ้าจนขาดแหว่งวิ่นอย่างบ้าคลั่ง หญ้าแฝกน้ำตาไหลพรากเนื้อตัวสั่นเทาด้วยความกลัวสุดขีด

                “ฮือ ฮือ…ปล่อยฉันเถอะฉันไม่รู้เรื่องอะไร โอ๊ยย เจ็บ!” หญิงสาวปล่อยโฮอย่างหนัก ตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยโดนผู้ชายถูกเนื้อต้องตัว แนบชิดถึงเพียงนี้

               “อย่าดิ้นสิ! เดี๋ยวหมดอารมณ์พอดี ฉันซื้อเธอมาแล้วค่าตัวแพงซะด้วยอย่างนี้ต้องใช้ให้คุ้ม” ชายหนุ่มสลัดเสื้อผ้าออกโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี เป็นจังหวะเดียวกับหญ้าแฝกวิ่งหนีตรงไปยังประตู ชายหนุ่มฉุดดึงกระตุกข้อมือจนร่างบางเซถลาล้มลงกับพื้น แผ่นหลังบางสัมผัสกับพื้นที่เย็นเฉียบ ธนินทรคร่อมทับร่างงามไม่ให้ดีดดิ้น

                  “งานนี้ฉันไม่ยอมเสียเงินฟรีๆแน่ “เขาเข่นเขี้ยว