#ข้อมูลตัวละครดูได้ที่ข้อมูลส่วนตัว
เช้าวันตรูที่ทุกคนวัยเด็กๆต้องไปโรงเรียนเเต่มีบ้านหลังนี้ที่ยังวุ่นวาย
"เเบมเเบมเสร็จหรือยังลูก"เสียงคนเป็นพ่อถามลูกที่มีชื่อต้นนว่าเเบมเเบมด้วยเสียงดูกังวล
"เเป็ปพ่อเขาใส่ถุงเท้าเเป๊ป" เสียงที่ดูรีบร้อน
หลังจากที่ทุกอย่างสงบลง"พ่อพี่เนียร์ไม่ไปหรอ"
คนตัวเล็กถามด้วยความสงใส. "พ่อหาที่เรียนให้พี่เขายังไม่ได้"
พ่อตอบด้วยเสียงอันเป็นเอกลักษณ์"ให้พี่เขาไปเรียนมหาลัยเดียวกับเเบมน่าพ่อ"
คนตัวเล็กเขย่าเเขนพ่อเบาๆ. "เออๆไว้พรุ่งนี้นะ"พ่อตอบคำสั้นๆ
"พ่อไปเเล้วนะลูก"คนเป็นพ่อทำสีหน้ากังวล
"อืม!!ไม่ต้องห่วงๆ เขาจะตั้งใจเรียน"คนเป็นลูกตอบเลือกตอบคำที่ดูมั่นใจ
ไม่ให้พ่อกังวล.
คนเป็นพ่อขี่รถสปอตสุดหรูออกไป
"เห้อ..คึดถึงพี่เนียร์จัง_" ึคนตัวเล็กตอบด้วยความรู้สึกน่าเบื่อ
" น้องเเบมรอพี่ด้วบ"เสียงที่คุ้นเคยสำหรับเเบมเเบม
"อ้าว! ยูคเอ้ย พี่ยูคยอมเรียนที่นี่หรอห้ะ"คนตัวเล็กถามคนร่างใหญ่
"ครับพี่เอง..เเล้วเนียร์ละ"ยูคยอมถามคนตัวเล็ก"พี่เนียร์มาพรุ่งนี้ฮ่ะ"
คนตัวเล็กตอบบูคยอมให้หายส่งใส่
ขณะที่นักเรียนเข้าชั้นกันหมด
"นี่นายหน้าหวานมีเเฟนยังอ่ะ"ผู้หญิงในห้องถาม
เเต่คนตัวเล็กตองด้วยการส่ายหน้า "งั้นนายต้องระวังพี่มาร์คที่อยู่ห้อง4.4/2นะ
เขาอาจจะมาป่วนนายก็ได้ฉันเตือนนาย"ผู้หญิงคนนั้นเตือนผมด้วยความ
หวังดีเเต่ผมเลือกที่จะไม่ตอบ
เลิกเรียนภาคเช้าเเล้วก็ต้องกินอาหารเเค่ผม
ยังไม่มีเพื่อนก็ต้องมารอหน้าห้องพี่ยูคยอมเเทน"เห้ยมึงดูย้องคนนั้นดิน่ารักดีว่ะมาร์ค"เเจ็คสันบอกมาร์คด้วยท่าทางสนใจ. เเต่มาร์ค ก็ต้องหันไปดูน้องว่าน่ารักจริงไหม"เดี๋ยวเย็นนี่ฉันจะกลับกับน้องคนนั้นนะยูคยอม"สิ้นเสียงยูคยอมก็หีนหน้ามาหามาร์คด้วยความตกใจ"อะ อะเอ่ออ..ก็ได้ เเต่พี่มันดุนะเว้ย"ยูคยอมพยายามหาเรื่องให้เเบมๆรอด"ห่ะ!!มีพี่ด้วยพรุ่งนี้กูขอไปส่งต่อ"ยองเเจเอ้ยขึ้น
' มันหันมามองอะไรหนักหนาเนี่ย'เเบมพูดในใจก่อนที่จะหลบสายตา
ไปมองที่อื่น'เห้ย!!นี นะนะ..ห้อง4.4/2นี่ว้า"เเบมๆพูดในใจก่อนที่จะเบิกตากว้าง
Guest
