บ่วงรักข้ามน้ำ
( แฝดคนที่ 2 )
มัคคีนท์ การ์เซีย (เคเยร์) 'เจ้าชายแห่งหาดนาตาล' เจ้าของโรงแรมเคเยร์ บนหาดนาตาล ประเทศบราซิล ผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลก เมื่อเขาประมูลของชิ้นสำคัญได้ไปครอบครอง เพื่อนผู้แสนดีจึงส่งของกำนัลมีชีวิตร่างบอบบางน่าทะนุถนอมมาให้ถึงที่ ผู้ชายอย่างเขาจะปฏิเสธได้อย่างไร แต่ต้องตกใจเมื่อมารู้ทีหลังว่าเธอเป็นหัวหน้าทีมงานออกแบบภายในโรงแรมของเขา จึงรู้สึกผิดไม่น้อย พยายามจะไปขอโทษเธอหลายครั้ง แต่ก็ถูกเธอปฏิเสธและเลี่ยงที่จะเจอเขา
ไกรวี คทาวุธ หัวหน้าทีมตกแต่งมือหนึ่งของบริษัทได้รับมอบหมายงานชิ้นสำคัญ คือการให้พาลูกทีมเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลไปที่หาดนาตาล ประเทศบราซิล แม้ว่าเธอจะปฏิเสธหัวชนฝาก็ไร้ผล เพราะถูกยื่นข้อเสนอแสนยั่วยวนใจคือการพักร้อนยาว 3 เดือน แต่ใครจะรู้ว่าการที่เธอตอบรับไปนั่นมันทำให้เธอหมดโอกาศเป็นอิสระตลอดกาล...
ชุด Ms. Glaciers
คืนรักข้ามแดน (มัคเคนท์ การ์เซีย + เขมรุจี กีรติ)
บ่วงรักข้ามน้ำ (มัคคีนท์ การ์เซีย (เคเยร์) + ไกรวี คทาวุธ)
สยบรักข้ามฟ้า (มัคไคท์ การ์เซีย + จิรัชยา คุณานนท์)
By. รานีญา
ฝากทั้ง 3 เรื่อง ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนักอ่านทุกคนด้วยนะคะ ^___^
……………………………
“นี่นะเหรอผู้หญิงเรียบร้อยที่แกบอก”
ชายหนุ่มมองดูสภาพสาวเจ้านึกสมเพช แล้วผละก้าวเดินเลี่ยงเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนออกมาพร้อมกะละมังน้ำและผ้าขนหนูผืนเล็ก จากนั้นจัดการเช็ดเนื้อตัวให้สาวเจ้าอย่างเบามือ สายตาคู่คมพลันเหลือบไปประทะเข้ากับหน้าอกอวบอิ่มที่โผล่พ้นคอเสื้อเดรสตัวสวยคว้านลึก และนั้นเหมือนมีแม่เหล็กอันใหญ่ดึงเขาเข้าไปหาทันที
มือหนาทิ้งผ้าลงอ่างโดยไม่รู้ตัว ไล้นิ้วไปตามกรอบหน้าเรียวเรื่อยต่ำลงมาลำคอระหง ก่อนมาหยุดลงที่เนินอกอิ่ม จากนั้นกดกรีดนิ้วเรียวยาวปลดเปลื้องชุดสวยออกจากจนเผยให้เห็นร่างงามสีชมพูอวบอิ่ม ความปรารถนาที่ถูกปิดตายมานานปริแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
"ทำไมเขาถึงได้มีความรู้สึกเช่นนี้..."
ริมฝีปากหนาฝังจุมพิตลงที่เนินอกอวบเนินนานเหมือนจะตีตราจองบอกให้รู้ว่าเธอเป็นของเขา !
ฟางเส้นสุดท้ายขาดลง ร่างกระทิงหนุ่มรีบผละห่างลงจากเตียงพร้อมถอดชุดของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว แล้วก้าวขึ้นเตียงมาหาร่างบางที่ทำให้เขาคลั่งได้ทั้งที่พึ่งเจอหน้ากันครั้งแรก
“เธอเป็นใครกัน...”
กระทิงหนุ่มพูดพลางเงยหน้าขึ้นจากหน้าอกอวบอิ่ม มือหนาไล้เรียวขางามสูงขึ้น ลากจมูกโด่งลงไปที่หน้าท้องแบบราบ ดูดเม้มเบาๆ จนเกิดรอยจางๆ ตีตราจองเจ้าหล่อนเอาไว้เป็นของเขาคนเดียว
“ยะ อย่า...”
ไกรวีตื่นจากฤทธิ์ยา ปรือตาขึ้นพร้อมร้องบอกคนที่อยู่บริเวณหน้าท้องเสียงแหบพรา พยายามขื่นกายออกห่าง แต่เรี่ยวแรงไม่รู้หายไปไหนหมด
“ไม่ทันแล้ว...”
เสียงทุ้มครางต่ำ ความอุ่นร้อนที่แตะลงกลางลำตัวทำเอาร่างบางผวาเฮือก กอดร่างหนาแน่น แต่ชายหนุ่มไม่ได้สนใจอาการนั้นนัก รับรู้เพียงว่าคนใต้ร่างตอบสนอง มันยิ่งทำให้เขาได้ใจ ก่อนจะโถมตัวเข้าหามากขึ้นเรียกอารมณ์ดิบในตัวให้รุกขึ้นมาอีก ฝ่ามือหนา บีบเคล้นหน้าอกอวบอิ่มอย่างเผลอไผล
“อะ...อย่า”
ไกรวีเผลอครางออกมาเมื่อถูกสัมผัสลงกลางตัวด้วยนิ้วเรียวยาว ความรัดแน่นที่ได้รับสร้างความพอใจให้ชายหนุ่มเป็นอย่างมาก
“รอก่อนนะ…”
พูดจบชายหนุ่มก็แทรกกายลงกลางลำตัวคนใต้ร่าง คนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเผลอกรีดร้องออกมาจนเขาตกใจรั้งร่างบางมากอดเอาไว้แน่น พยายามไม่ขยับเพื่อที่หญิงสาวจะได้เจ็บน้อยที่สุด
"นี่เธอยัง..." แรงตอดรัดที่บีบรัดเขาอยู่มันสร้างความทรมานให้ไม่น้อย
“อย่าเกร็ง... ปล่อยตัวตามสบาย” บอกเสียงแหบพร่า
“เอาออกไป ...จะ เจ็บ” ไกรวีร้อง บอกทั้งน้ำตา พลางกอดคนตรงหน้าแน่นขึ้นไปอีก
“ชู่ร์ นิ่งไว้ก่อน”
มัคคีนท์กดจุมพิตลงกุมผมนุ่มเป็นการปลอบโยน เพราะเขาไม่ชอบเวลาผู้หญิงร้องไห้
.......................................
ติดตามข้อมูลข่าวสารได้ที่...
เฟชบุ๊คแฟนเพจ : รานีญา (Raniya)
ปล. อ่านแล้วคิดอย่างไรกับนิยาย เม้นท์ติชมกันได้ เป็นกำลังใจให้กัน
หรือจะมาพูดคุยกันได้นะคะ.... >>___<<
อยากได้เนื้อเรื่องประมาณไหนบอกได้ ไปติดตามกันได้แล้วจร้า...
ฝากติดตาม ชุด Ms. Glaciers ไว้ด้วยนะคะ
……………………............
Guest
