หล่อเฉียบ เงียบ ร้าย
2
ตอน
1.95K
เข้าชม
54
ถูกใจ
5
ความคิดเห็น
9
เพิ่มลงคลัง

 

*****คำเตือน*****

 

ภาษาในนิยายเรื่องนี้ รุนแรงหยาบคาย หยาบมากๆ กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยเนอะ

 

***อิมเมจประกอบไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหา มีเพื่ออรรถรสในการอ่านเท่านั้น ****

 

 

 

ตี๋

 

เฮียคิน

 

 

ดิว

 

 

 

แฝดพี่แฝดน้อง เบส เบล

 

 

 

เต้ (พี่ชายตี๋)

 

 

 

_________//////////__________

 

 

" เฮ้ย ไอ้สัสตี๋เร็วๆเว้ย ไอ้ดิวมีเรื่อง!!"

 

เพื่อนผมวิ่งเข้ามาท่าทางลนลาน แต่พอมันบอกว่าเพื่อนอีกคนกำลังมีเรื่องเท่านั้นผมก็ไม่ถามอะไรมากรีบลุกขึ้นวิ่งตามมันออกไปจากร้านเหล้านี้ทันที

 

"เฮ้ยไอ้เบล ไอ้ดิวไปทำเชี่ยอะไรอีกวะ"

 

ไอ้เบสฝาแฝดผู้พี่ของไอ้เบลถามขึ้น ขณะกำลังวิ่งตามไอ้เบลไปพร้อมๆกับผม

 

"กูว่ามึงค่อยถามเหอะ ไปช่วยมันก่อน ฝั่งนั้นแม่งเป็นรุ่นพี่จากโรงเรียนคู่อริซะด้วย"

 

"ซวยแล้วมั้ยล่ะไอ้เหี้ยตี๋!!"

 

ผมวิ่งตามไอ้เบลไปโดยไม่พูดอะไรซักคำ แล้วมันก็พามาจนถึงตรอกถนนเล็กๆ แคบๆ แถบนี้เหม็นกลิ่นขยะฟุ้งไปทั่ว ภาพเบื้องหน้าภายในตรอกเล็กที่อีกฝากเป็นกำแพงสูง เป็นทางตันที่ไม่สามารถผ่านไปได้ ตรงกลางตรอกมีพวกนักเลงหัวไม้ ประมาณ สี่ถึงห้าคน รุมซ้อมไอ้ดิวอยู่ ผมรีบวิ่งเข้าไปหาไอ้ดิวที่สะบักสะบอม มือสองข้างกุมท้องตัวงอกองอยู่กับพื้น

 

"มึงทำเพื่อนกูถึงขนาดนี้เลยเหรอไอ้พวกเวร"

 

ผมตะโกนด่าไอ้พวกหมาหมู่ ทั้งสี่  ห้าตัว พวกมันหยุดกระทืบไอ้ดิวแล้วหันมาทางผม  หนึ่งในนั้นค่อยๆย่างสามขุมเข้ามาหาผมช้าๆ ไอ้เบสและไอ้เบลเข้ามายืนเป็นแบ็คให้ผมข้างหลัง

 

"กูจะกระทืบมันให้ตายคาตีนกูเนี่ย มึงจะทำไม"

 

"งั้นมึงก็ต้องกระทืบกับกูให้ตายกันไปข้างด้วยแล้วกันเว้ย"

 

ผลั่ก!!

 

ผมซัดหมัดเข้าไปที่หน้าที่ไร้รอยแผลเป็นใดๆของมัน หนึ่งที เพื่อนหมาหมู่ของมันต่างกรูเข้ามาจะกระทืบพวกผม แต่มันกลับยกมือขึ้นห้ามไว้ แถมใช้ปลายนิ้วโป้งปาดเลือดที่มุมปาก และใช้ลิ้นหยาบๆเลียเลือดนั่นอย่างใจเย็น

 

"มึงนี่กล้าดีนะ กูชักชอบแล้วสิ  หึ!"

 

ไอ้เหี้ยนี่มันพูดเหี้ยอะไรของมัน.  ผมไม่แยแสว่ามันจะพร่ามอะไร เตรียมจะซัดมันอีกรอบ ทันทีที่ผมเงื้อหมัดขึ้น มันก็เอื้อมมือไปคว้าบาเร็ตต้ากระบอกสีดำขลับออกมาจากด้านหลังจ่อปลายปืนไปทางไอ้ดิวที่นอนนิ่วหน้าอยู่ด้วยความเจ็บปวด

 

"ถ้ามึงยังอวดดี กูจะเป่าสมองเพื่อนมึงให้กระจุย"

 

"แม่งเอ้ย!!"

 

ผมสบทออกมาอย่าหัวเสีย มองหน้าไอ้ดิวที่เจ็บหนักแล้วตัดสินใจถามไอ้เดนนรกนี่ออกไป

 

"มึงจะเอายังไงวะ"

 

ไอ้บ้านั่นแสยะยิ้มมุมปากก่อนจะเข้ามาไกล้ผมอีกสองก้าว ความสูงของมันที่มากกว่าทำให้ผมต้องแหงนหน้ามองมัน เหี้ยเอ้ย เหม็นขี้หน้ามันชิบหาย

 

"ให้เพื่อนของมึงสองคนนั่น ลากไอ้สวะนี่กลับไปได้"

 

ดะ..เดี๋ยวว่าไงนะ มันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอวะ

 

"แล้วมึงต้องการอะไร"

 

ผมถามมันทันที

 

 

"หึ!!  มึงไง!  มึงต้องไปกับกู!"

 

"....."

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว