💓Love forever💓
💓รักหนึ่งคำจดจำตลอดไป💓
"เห้ออ...."
ประตูกระจกที่เป็นดั่งจุดเริ่มต้นและจุดจบของคำว่ามิตรภาพ ครอบครัว ความสุข หรือแม้แต่...ความรัก ถูกเปิดออกอย่างเชื่องช้าขายาวก้าวขาออกมาจากห้องใบหน้าเปื้อนยิ้มที่แฝงไปด้วความเศร้าหมองแววตาปกปิดความรู้สึกที่แท้จริง เพียงไม่นานก็ต้องถอนหายใจออกมาเพื่อระบายความรู้สึกกดดัน ฐิติพันธ์จำเป็นต้องทำ...
"นิว...." เสียงแผ่วเบาเอ่ยเรียกอย่างกล้าๆกลัวๆ ใบหน้าที่แสดงถึงความกังวลได้อย่างชัดเจน
"ครับ?..." ฐิติพันธ์หันหลังกลับไปมองใบหน้าที่เคยมีรอยยิ้มสดใส รอยยิ้มที่น่าดึงดูด รอยยิ้ม...ที่เขาหลงรักมัน ต่อจากนี้คงไม่เห็นอีกแล้ว ขาเรียวยาวเดินก้าวเข้าหาคนตรงหน้าทันทีที่ประชิดตัวฐิติพันธ์ก็ตกอยู่ในอ้อมกอดของร่างเล็กกว่า ใบหน้าหวานวางลงบนลาดไหล่อย่างลงตัวเอียงหัวเข้าองศากับศรีษะคนที่สวมกอด ความรู้สึกถูกส่งผ่านอ้อมกอดที่แสนอบอุ่น มือหนายกขึ้นลูบหลังร่างเล็กด้วยความเข้าใจ
"เป็นอะไร?.." เสียงทุ้มเอ่ยถามคนที่สวมกอดอย่างแนบแน่น มือหนายกขึ้นลูบหัวอีกคนอย่างออนโยน แม้คนที่สวมกอดจะเป็นคนเข็มแข็งเสมอ แต่เหตุการ์ณที่ผ่านมาคนคนนี้ก็กลายเป็นคนจิตใจอ่อนไหวง่าย การที่คนตรงหน้าจะอ่อนไหวกับเรื่องแบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
"อยากให้มึงอยู่กับกูนานๆ....ฮึก.." เสียงหวานเอ่ยอย่างแผ่วเบา เสียงสะอื้นดังเล็ดลอดออกมาใบหน้าก้มลงซุกกับลาดไหล่กว้าง ความชื้นบริเวณหัวไหล่บ่งบอกถึงน้ำตาของคนอ่อนไหวง่าย
"ก็ยังอยู่ อยู่นี่ไงครับ" เสียงนิ่งเอ่ยตอบกลับอีกคนด้วยเสียงแน่วแน่ แต่ความจริงหัวใจเขาก็แทบจะวูบดับไปแล้ว ร่างเล็กผละออกจากอ้อมกอดที่แสนอบอุ่น มือหนายกขึ้นปาดน้ำตาที่ไม่เหมาะกับใบหน้าสวยๆเอาซะเลย รอบยิ้มปลอบประโลมถูกส่งให้ร่างบาง ใบหน้าหวานเคลื่อนตัวเข้าหาใบหน้าอวบอย่างเชื่องช้าริมฝีปากบางซีดประกบกับส่วนเดียวกันของอีกฝ่ายอย่างอ่อนโยน ฐิติพันธ์ไม่ได้มีท่าทีรังเกลียดแต่อย่างใด ริมฝีปากหนาตอบรับทุกสัมผัสทุกความรู้สึกที่ส่งมาให้ ทั้งหอมหวาน อ่อนโยน น่าครอบครอง จูบที่ยาวนานหวานเชื่อมเพื่อแสดงถึงความรักของเขา
"เก็บความรู้สึกแบบนี้ไว้นะ ให้" เสียงใสเอ่ยบอกหลังถอนริมฝีปากน่าหลงไหลออก คราบน้ำตาที่เปื้อนแก้มทั้งสองข้างของคนร่างเล็กทำให้เขาไม่อยากจะไปไหน รอยยิ้มแป้นแล้นถูกส่งมาให้อย่างเต็มใจ
"เก็บความรู้สึกแบบนี้ไว้นะ แล้วจะรอวันที่เราได้ใช้ความรู้สึกแบบนี้พร้อมกัน แบ็ครักนิวนะ" รอยยิ้มที่เป็นรอยยิ้มจริงๆไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำ รอยยิ้มที่เป็นแบบฉบับของร่างบาง ทุกท่วงท่า ทุกกริยาบถ ทุกถ้อยคำที่เอ่ยออกมาจากใจจริง แม้คำอื่นจะมีความหมายมากเพียงใด แต่คำว่ารักของอีกคนมันมีความหมายมากกว่า เขาจะเก็บทุกอารมณ์ ทุกความรู้ ทุกรอยยิ้ม หรือแม้แต่จูบที่อ่อนหวานหรือมากกว่านั้นเขาก็จะเก็บมันไว้ รอวันที่จะกลับมาใช้กลับคนคนนี้....
ไรต์เตอร์
จากไปแล้ว จากไปไม่นานเดี๋ยวก็กลับมาเนอะฐิติพันธ์เนอะ ไม่นานหรอก
ฟิคเรื่องนี้มันสั้น แล้วก็เข้าใจอยากในความรู้สึก ผมพยายามจะสื่อในทางที่ รักกัน อยากให้เก็บความทรงจำ เก็บความรู้สึก เก็บรอยยิ้มไว้แล้วกลับมาใช้สิ่งเหล่านี้พร้อมๆกัน พล็อตก็มาจากเพลง 'รักหนึ่งคำจดจำตลอดไป' ของหมอริทน่ะนะ เปิดไปทำการบ้านไปจนมาเจอเพลงนี้ มันตรงกับ #นิวแบ็ค จริงๆ ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมแบ็คถึงอ่อนไหวง่าย หลังจากที่แต่ง #โจ๋โอ๊ต ให้โอ๊ตดูมีความเด็กที่ใสซื่อไปนั้น มันก็ติดเป็นนิสัยมา ขอบคุณที่เข้ามาอ่านฮะ
-NEVADA TAN-
Guest
