บทที่ 1
"ผมนี่ช็อกเลย"
อืม....ผมคิดไปเองหาเปล่าว่ามีคนตามมา พอหันหลังไปมอง 2-3 ทีก็ไม่มีใคร ช่วงนี้รู้สึกบ่อยมากๆ ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือตาฝาดไหนจะจดหมายแปลกๆที่ส่งมาของขวัญที่มีหน้าผมติดกับตุ๊กตาหมี(เมื่อผมเจอะแบบนี้บ่อยๆ เป็นใครก็ทนไม่ไหวจึง.... โทร.หาผู้จัดการให้หาคอนโดใหม่ให้ผม )
ณ คอนโด K
ผมจอดรถเสร็จก็เดินเข้าไป ตุบ! "ขอโทษครับ"เด็กแว่นออกปากขอโทดทั้งๆที่ไม่ได้เงยหน้าออกมาจากหนังสือแล้วก็เดินจากไปโดยที่ไม่รอคำตอบผมรอผู้จัดการเอากุญแจมาให้ผมที่ล็อบบี้ได้กุญแจแล้วผมก็เดินเข้ามาในลิฟต์พอลิฟต์กำลังจะปิดก็มีแขนข้างหนึ่งมากันประตูไว้แล้วเดินเข้ามาทายสิว่าใคร ฮึ ไอ้เด็กแว่นคนเดิม "ขึ้นชั้นไหนครับ"ผมถามอย่างสุภาพ อืม.....เงียบเว้ยยยย อีกทีล่ะกัน"ขึ้นชั้นไหนครับ" เงียบผมเลยหันไปดูแบบอารมณ์เสียพูดด้วยไไม่พูด อืม....ผมนี่เงิบเลย มันแม่งใส่หูฟังแถมยังอ่านหนังสือแบบเดิม ติ๊ง! ลิฟต์เปิดผมเดินออกมามันก็เดินตามมาติดๆ ผมเลยหันไปด่า"นี่ น้องถึงจะเป็นแฟนคลับตามติดชีวิตนักร้องยังไงก็ให้มันพอประมาณเอาเวลาไปตั้งใจเรียนหนังสือนู่น"ผมล่ะเบื่อแฟนคลับที่ตามติดผมชอบในผลงานผมน่ะผมไม่ว่าแต่มาตามเป็นสโตกเกอร์แบบนี้มันเกินไป"ว่าไงนะ"มันเงยหน้าออกมาจากหนังสือดึงหูฟังออกทำหน้างง และกดรหัสเดินเข้าห้องไปเฉย
******แผล่ง+++ เสียงอะไรล่ะก็หหน้าผมเองไงที่มันหล่นลงพื้นอายชิบหายเลยด่าเค้าอยู่ตั้งนานกลายเป็นว่าเค้าอยู่ข้างห้อง ย้ายมาวันแรกก็เอาเรื่องเลยกู -,,-
ผมลืมแนะนำตัวไปผมชื่อ เจสัน หรือเพื่อนๆเรียกกันว่า เจ ผมเป็นลูกครึ่งเกาหลี ไทย อังกฤษ ตาที่ฟ้าอมเทาผิวขาวจมูกโด่งเป็นสันได้จากพ่อ ผมสั้นซอยสไลด์สีควันบุหรี่ที่เข้ากันได้ดีกับรูปหน้า ผมเป็นนักร้องดังมาก( ไม่ค่อยหลงตัวเองเลย ) ตอนแรกก็อยู่กับเพื่อนในวงพอวงยุบ ผมก็แยกออกมาทำอัลบั้มเดียว ผมก็ไปปาตี้กับเพื่อนที่ผับ เมาได้ที่ผมเลยกลับคอนโด ติด ติด ติด ทำไมรหัสมันเปิดไม่ว่ะ "เปิดดดดดดดดิว่ะะะะปาาาาตูเฮงซวย" ภาพตัด ฉับ!!!!!!!!!
ผมตื่นขึ้นมาบนเตียงคิงไซขนาดใหญ่มองเห็นวอเปอร์ที่ไม่คุ้นตาพอก้มมองใต้ผมผ้าห่มอ๋อผมเปลือย ฮะะะเปลือย มีรอยคิสมาคเติมเลย ด้วยความตกใจผมพยายามหาเสื้อผ้าตัวเองพอก้าวขาลงจากเตียงผมเสียศูนย์ล้มไปกองกับบพื้น"ปวดเอวสัดดดดดดดดด"อย่าบอกนะว่ากูโดนสอยตูดไม่นะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ
แอดดดดดดดดดดดดดดดด
ทันใดนั้นประตูก็เปิดออก -[]-" เหตุการณ์จะเป็นเช่นไร
โปรดติดตามชมตอนต่อไป
Guest
