หลงเงาลวง (ฉบับรีไรท์)

หลงเงาลวง 

เขา (ภูวินท์ อัคราธร)... 

ไม่ต่างจากเปลวเพลิงที่รุ่มร้อนดั่งไฟโลกันตร์ พร้อมจะผลาญเผาเธอให้มอดไหม้เป็นจุณทุกเมื่อ 

เธอ (ช่อแก้ว อสิตานันท์)... 

กลับเก็บเปลวเพลิงนั้นไว้ในหัวใจ หวังจะได้รับเพียงไออุ่นในยามที่ใจเหน็บหนาว 

หนึ่งคนต้องการผลาญเผา อีกคนต้องการเพียงที่พักพิง 

สุดท้ายหัวใจของเธอจะมอดไหม้ หรือเปลวเพลิงนั้นจะมอดดับ 

เขาเท่านั้นคือผู้กำหนด 

! 

*** 

เพราะคำของแฝดผู้น้องที่ทิ้งไว้ในคราวที่มีลมหายใจ ทำให้เขามองว่า 

เธอ 

คนเดียวคือต้นเหตุแห่งการสูญเสีย 

และ...เพราะหลงเชื่อในคำลวงของผู้หญิงที่แฝดผู้น้องบอกว่าแสนดีและรักปานดวงใจ ทำให้เขาทำร้าย 

เธอ 

อย่างเลือดเย็นทั้งร่างกายและจิตใจ 

เมื่อคิดจะกลับมารักษาแผลที่เขาฝากรอยลึกเอาไว้ในใจเธอ หญิงสาวแสนรักก็บอบซ้ำเกินจะหาสิ่งใดมาเยี่ยวยา 

!!! 

*** 

เธอ 

...ผู้ที่เฝ้าบอกตัวเองทุกลมหายใจ โลกใบนี้มีไว้ให้คนเข้มแข็งเท่านั้นได้หยัดยืน และเธอผู้นี้คือหนึ่งในนั้น เธอจะไม่อ่อนแอ จะไม่ท้อแท้ จะไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อปัญหาเหมือนดั่งมารดา เธอจะไขว้คว้าอ้อมอกอบอุ่นของบิดาคืนมาเป็นของเธอกับแม่ให้ได้ 

สิ่งที่ตั้งมั่นแรงกล้าในหัวใจดับมอดลงเพราะ 

เขา... 

อสูรร้ายที่เธอต้องยอมจำนนเป็นนักโทษให้เขาลงทัณฑ์ นั่นเพราะเธอผิดจริงที่เป็นต้นเหตุให้แฝดผู้น้องของเขาต้องจากไป 

หวังเพียงวันหนึ่งวันใดที่เขาสาสมแก่ใจแล้วจะยอมปลดปล่อยร่างกายและหัวใจเธอให้เป็นอิสระ แต่เขากลับปรักปรำกล่าวหาแม้สิ่งที่เธอไม่ได้ทำ อิสระที่เฝ้ารอเริ่มมืดมิดอับแสงลงทุกวัน จนสุดท้ายมองไม่เห็นแม้เส้นทางให้ก้าวต่อ หัวใจที่พยายามแข็งแกร่งถึงคราวไม่อาจฝืน เธออ่อนล้า เธอสิ้นแรง เธอเข้าใจในวินาทีนั้น...ทำไมแม่ถึงเลือกที่จะทิ้งเธอไป ตลอดกาล... 

!!! 

“แม่พิมพ์จ๋า ช่อกับลูกพร้อมแล้วจะไปอยู่กับแม่ โลกใบนี้ไม่มีที่ว่างให้เราแม่ลูกได้พักพิงอีกแล้ว ช่อแก้วขอพาหลานไปหาแม่นะคะ แม่มารอรับช่อกับหลานด้วยนะ” ริมฝีปากหวานยิ้มละมุน สายตาอ่อนโยนทอดมองไปยังผิวน้ำทะเลที่ต้องแสงตะวันยามใกล้จะลาลับพราวระยิบระยับส่องประกายสีทองงามจับตา อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าเธอกับลูกจะไม่ต้องทนกับความทุกข์ทรมานอีกแล้ว มือบางลูบหน้าท้องบอกกับอีกสองชีวิตที่จะร่วมเดินทางไปกับเธอให้รู้ตัว 

*** 

“เธอจะฝากท้องไปทำไม ในเมื่อยังไงเด็กนั่นก็ไม่มีวันได้เกิดมา” 

“คุณคิดจะทำอะไรลูกฉัน ฉันขอล่ะเด็กไม่เกี่ยว 

อย่าทำร้ายแก” 

“ในเมื่อแม่มันเลว ลูกมันก็คงไม่ต่างกัน ฉันไม่มีวันปล่อยให้เด็กนรกนั่นเกิดมา” 

*** 

“ลูกรักไม่ต้องกลัวนะคะ แม่อยู่เคียงข้างหนูเสมอ หากต้องตายเราจะตายด้วยกัน เขาจะไม่มีวันพรากชีวิตหนูไปจากแม่ได้ แม่สัญญา”