Hopeful
รุ่นพี่ครับ... ถ้าไม่รักก็อย่าให้ความหวังผม
.
.
.
.
[Tin ทิน]
การที่พี่ทำแบบนี้กับผม ผมก็อดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่าพี่ก็คิดแบบเดียวกับผม...
ผมขอโทษ ที่ผมไปชอบพี่...
ผมจะหายไปจากพี่เอง...
.
[Sailom ลม]
กูไม่รู้ว่าที่กูทำไปมันด้วยเหตุผลอะไร แต่ที่แน่ๆ มันเป็นเพราะกูอยากทำก็เท่านั้น...
แต่กูไม่ได้ชอบมึง...
แต่กูไม่อยากให้มึงหายไป...
.
[Yothin โยธิน]
พี่รักน้องนะ พี่จะไม่ยอมให้น้องต้องร้องไห้เพราะมันอีก พี่จะทำให้น้องลืมมันให้ได้
.
[Ken เคน]
ฉันมีความสุขที่เธอมีความสุขเวลาอยู่กับเขา ถึงจะเป็นความสุขที่เจ็บปวดก็ตาม
.
.
.
[Phun พัน]
ทำไมกัน... แค่เพราะพี่ไม่เหมือนเดิม ทำไมผมต้องกระวนกระวายขนาดนี้ด้วย
.
[Fahkram ฟ้าคราม]
มึงจะทำอะไรก็เรื่องของมึง กูจะไม่ยุ่งกับมึงอีก
.
.
.
[Tan แทน]
ทำไมพี่ต้องทำหน้าแบบนั้นด้วยอ่ะ แทนกลัวนะรู้มั้ย ยิ้มบ่อยๆ สิ
.
[Phing ผิง]
หน้ากูเป็นแบบนี้อ่ะ จะให้ยิ้มทำไมนักหนา แค่กูรักมึงกูหลงมึงนี่ยังไม่พออีกหรอ
ความรักที่ก่อตัวขึ้นจากใครอีกคนที่สร้างมันขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
และเขาก็เป็นคนทำลายสิ่งที่เขาสร้างมันขึ้นมาเอง
ความรักที่อบอุ่นของเขา มันทำให้ใครอีกคนก็ต้องการเช่นกัน
และมันก็ไม่มีทางเป็นไปได้เลยในเมื่อเขามีใครอยู่ในใจที่ไม่ใช่เขา
ความรักที่เกิดขึ้นมาตอนไหนหรือเกิดขึ้นมาได้ยังก็ไม่รู้
และเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงมันทำให้เขาทนไม่ได้อีกต่อไป
ความรักที่เกิดขึ้นจากการหลง หลงเพราะความน่ารัก ถึงแม้เขาจะไม่ใช่แบบนั้น
และเขาต้องการที่จะครอบครองมาเป็นของตัวเอง
V
V
สวัสดีค้ะนักอ่านทุกคน นามปากกาของไรท์คือ ‘ดาเมะ’ เองค้ะ นี่ไม่ใช่เรื่องแรกที่แต่งของดาเมะ แต่ก็เป็นเรื่องแรกที่ลงในเว็บ ยังไงก็ขอฝากผู้อ่านทุกคนติดตามเรื่องราว และก็อ่านกันด้วยนะค้ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะน้า ขอบคุณที่เข้ามาติดตามกันด้วยน้า ติชมกันได้ดาเมะน้อมรับทุกอย่าง 5555
*ขออภัยถ้าหากไม่มีรูปของตัวละครของแต่ละคน แต่รับรองว่าจะไม่เสียอรรถรสในการอ่านแน่นอนค้ะ