Resentment lost love แค้นร้าย พ่ายรัก

แค้นร้าย พ่ายรัก

Resentment lost love

เปอร์ติส อิทธิพล คาเวล

หนุ่มหล่อมาดเซอร์ หนึ่งในกลุ่ม infinite

ถึงผมไม่หล่อ แต่ผมหื่นน่ะครับ

“บอกฉันที ที่รู้สึกแบบนี้เรียกว่ารักหรือเปล่า”

ยองแอร์ จอง ยองแอร์

สาวน้อยหน้าหวานหัวใจแกร่ง

“ที่ทน เพราะรักคำเดียว”

ดายน์ รัตนภพ   พิลาศศิริกุล

หนุ่มหล่อหน้าหวาน หนึ่งในกลุ่ม infinite

เรื่องโหดก็พอตัว แต่เรื่องหื่นไว้ใจผม

เสือ สิวพล เอกสันติกุล

หนุ่มหน่าตี๋หนึ่งในกลุ่ม infinite

ผมหล่อน่ะ หื่นมากด้วย^^

Intro

ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าหนักๆของผมวิ่งไปตามทางเดินของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งก่อนที่จะมาหยุดลงที่หน้าประตูห้องผ่าตัด ในตอนนี้หัวใจของผมเต้นรัวราวกลับมีใครมาตีกลองอยู่ในนั้น เต้นแรงจนแทบระเบิดออกมาด้วยความกลัว กลัวว่าคนที่อยู่ด้านหลังประตูบานนี้จะเป็นอะไรไป คนที่ผมรักสุดหัวใจ คนเดียวที่เหลืออยู่ในชีวิตของผมตอนนี้

“คุณหนูใหญ่ค่ะ” เสียงเรียกแผ่วเบาจากด้านหลังทำไห้ผมหันกลับไปมองช้าๆ ป้าบัว แม่บ้านของผมนั่งอยู่บนเก้าอี้หน้าห้องผ่าตัด สภาพน้ำตานองหน้า ร้องไห้สะอึกสะอื้นจนตัวโยน

“ฮึก คุณหนู คุณหนูเล็กของป้า ฮือออออออ” พูดได้แค่นั้นก็ปล่อยโฮออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ ยิ่งผมมองเห็นสภาพของป้าบัวผมยิ่งกลัวขึ้นมาจับใจ

“ไม่ร้องน่ะครับป้า คุณหนูเล็กของป้าต้องปลอดภัย” ปากเอ่ยไปแบบนั้น แต่ขอบตาผมกลับร้อนผ่าวขึ้นมาเสียดื้อๆ

“คุณหนูเล็ก ฮือออออ ฮึก ฮือ.....”

“ป้าครับ ป้าบัว” ป้าบัวร้องไห้อย่างหนักและเป็นลมหมดสติไป พยาบาลวิ่งมาดูคนป่วยกันไห้ขวัก หลังจากส่งป้าบัวไห้เข้าไปพักผ่อนในห้องพักผมก็มานั่งเฝ้าที่หน้าห้องผ่าตัดต่อ ผ่านไปนานหลายชั่วโมง ก็ยังไม่มีใครออกมา ตอนนี้หัวใจของผมปวดร้าวเหมือนถูกบีบรัดอย่างหนัก การรอคอยแบบไร้จุดหมายแบบนี้มันทรมาณเสียจริง

ผลั่ก เสียงเปิดประตูทำไห้ผมเงยหน้าขึ้นมองผู้มาใหม่ทันที หมอหนุ่มก้าวออกมาจากห้องผ่าตัด มองหน้าผมอย่างชั่งใจ ทำไมหมอถึงมีท่าทางแบบนั้น ยัยตัวเล็กนั่นเป็นอะไรหรือไง

“เธอเป็นยังไงบ้างครับหมอ”

“ใจเย็นก่อนน่ะครับ” หมอพูดบอกผมเพราะเห็นท่าทางที่รนลานของผม

“เธอเป็นไงบ้าง” ผมพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลง

“หมออยากไห้ญาติคนไข้ทำใจน่ะครับ” ทำใจ คำๆนั้นราวกับคมมีดที่กรีดผ่านขั้วหัวใจของผมไป มันเจ็บร้าวจนจุกในอก หมายความว่ายังไงไห้ผมทำใจ

“หมายความว่ายังไง” ผมพูดออกมาเสียงแผ่ว หรือเธอไม่ได้อยู่กับผมแล้ว มาถึงตอนนี้น้ำตาของผมก็รื้นขึ้นมา ไห้ร้องไห้ออกมาตอนนี้ผมคงไม่อายใครแล้วล่ะ มันทรมาณจริงๆ

“เธอยังไม่ตายครับ” คำพูดของหมอราวกับน้ำยาชุบชีวิต ผมยิ้มกว้างออกมา แต่แล้วก็ต้องหุบยิ้มลงเมื่อได้ยินประโยคต่อมา

“แต่อาการของเธอหนักมากครับ ปอดฉีก หยุดหายใจไปแล้วแต่กลับมาได้ มีเหล็กแทงทะลุช่องท้องของเธอ ทำไห้อวัยวะภายในเธอเสียหายอย่างหนัก สมองได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ตอนนี้เธออยู่ในภาวะเจ้าหญิงนิทรา แต่โอกาสน้อยมากที่เธอจะรอด ตอนนี้เราทำได้เพียงยื้อเธอเอาไว้เท่านั้น หมออยากไห้ญาติทำใจไว้ครับ เราไม่รู้จะยื้อเธอไว้ได้อีกนานแค่ไหน” ราวกับโลกของผมหยุดหมุน มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของผม ทำไมทุกอย่างมันดูเลวร้ายขนาดนี้ เธอเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของผม แต่หากเธอต้องทรมาณขนาดนั้น หากเธอต้องเจ็บขนาดนั้น ผมควรปล่อยเธอดีใหม แต่ตอนนี้ผมคงยังทำไม่ได้ ไห้ปล่อยเธอตอนนี้ผมทำไม่ได้จริง หากปล่อยเธอไป ผมคงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้เหมือนกัน

“ครับ” ตอบหมอตรงหน้าแต่สายตาเหม่อลอยออกไป มันไม่เรี่ยวแรงเหลืออยู่แล้ว ภายในหัวใจของผมกำลังแตกเป็นเสี่ยงๆ ถึงเธอจะยังไม่จากไปไหน แต่การทรมาณอยู่แบบนั้นคงเหมือนกับตายทั้งเป็น ผมควรจะทำยังไงต่อดี

เมื่อหมอเดินจากไปผมทรุดนั่งคุกเข่าอยู่ที่ประตูห้องผ่าตัด น้ำตาที่ทั้งชีวิตไม่เคยมีกลับพรั่งพรูออกมาอย่างห้ามไม่ได้ผมเจ็บร้าวในอกจนไม่มีแรงจะหายใจ คำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัว เธอรู้สึกยังไง เธอจะทนได้ใหม เธอเจ็บปวดขนาดไหน แบ่งมาไห้ผมได้หรือเปล่า ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้ ใครที่เป็นคนทำไห้เธอต้องเป็นแบบนี้ มันเป็นใคร?

ไหนใครรอเปอร์ติสยกมือขึ้น มาเปิดเรื่องไว้ก่อน ดายน์จบแล้วจะมาอัพเปอร์ติสต่อ เอ๋ ใคร เป็นอะไร เกี่ยวอะไรกํบเฮีย มารอลุ้นพร้อมกันน่ะค่ะ ฝากเรื่องเฮียดายน์ด้วยน่ะค่ะ

Provo love ยั่วรักร้าย.......นายนักรัก

เซ็ตนี้มีสามคนน่ะค่ะ ดายน์ เปอร์ติส เสือ แต่ละคนก็จะมีคาแร็กเตอร์ที่แตกต่างกันออกไป มาร่วมกันเป็นกำลังใจไห้ไรท์ด้วยน่ะค่ะ

รักรีดทุกคนน่ะ