Change old boyfriend is the new boyfriend (เปลี่ยนแฟนเก่าเป็นแฟนใหม่)

Change old boyfriend is the new boyfriend

เปลี่ยนแฟนเก่าเป็นแฟนใหม่

ตัวละครหลัก

เนตรดาว - ปริญญาตรีปีหนึ่ง คณะนิเทศศาสตร์

มาร์ค - ปริญญาตรีปีสาม คณะวิศวะกรรมศาสตร์

คิว - ปริญญาตรีปีสาม คณะแพทย์ศาสตร์

บทนำ

"มาร์ครักดาวนะ"มาร์คพูดพร้อมยื่นตุ๊กตาหมียักษ์มาให้ "หายโกรธมาร์คนะ คนดี" ฉันยิ้มบางๆให้มาร์คพร้อมรับตุ๊กตาหมีใหญ่ยักษ์

"ดาวหายโกรธมาร์คแล้วจ๊ะ"

.

.

ฉันได้แต่นึกความทรงจำเก่าๆ ที่เคยที่ความสุขด้วยกัน

ฉันเคยคิดว่าฉันกับมาร์คจะเป็นคู่รักที่จะอยู่ด้วยกันนานแสนนาน แต่เรื่องมันจบลง เพราะวันนั้น... มันทำให้ฉันทุกข์ทนมานจนถึงทุกๆวันนี้ ฉันไม่เคยลืมเขาได้เลย เขาหลอกหลอนทุกครั้งที่ฉันหลับ

แต่แล้ววันหนึ่ง....

พอไปหาต้นต่อที่ทำให้ฉันเลิกกับมาร์คถึงกับชะงัก นี่ฉันเลิกกับเขาทั้งๆที่เขาไม่ผิดอะไรเลยงั้นเหรอ แล้วฉันจะสานสัมพันธ์กับเขาต่อได้อย่างไร...

..

.

.

ฉันตอนนี้กำลังยื่นอยู่หน้าห้องของมาร์ค ฉันรู้สึกเกร็งๆ แต่ก็สามารถเคาะประตูห้องได้

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"ใคร?"เสียงอีกฟากของประตูดังขึ้น ช่วงเวลานี้ฉันรู้สึกใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก

"ฉ...ฉันเอง" อีกฝ่ายเงียบนิ่งไปสักพัก

"ออกไปให้พ้น"หัวใจของฉันดับวูบทันที น้ำเสียงของเขาชั่งดูเย็นชาเสียจริง

"ฉันอยากคุยกับนายนะ  เปิดประตูให้ฉันหน่อย"ฉันตบประตูไปหลายครั้ง

"เรื่องของเรามันจบไม่แล้ว ไปสะ"

"ไม่ ฉันจะต้องคุยกับนาย ให้ได้ วันนี้"ฉันทรุดเข่าพิงประตู ถึงฉันจะดูด้านที่เป็นฝ่ายเลิกก่อนแล้วมาขอคืนดี แต่ใช่ว่าฉันจะไม่เจ็บนะ ฉันเจ็บมากจนแทบไม่มีน้ำตาเหลือให้ไหลแล้ว

"ตามใจ"

..

.

.

ฉันนั่งรอจนหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่พอตื่นขึ้นมาฉันกลับนอนอยู่ห้องนอนของเขา เอ...ฉันจำได้ว่าฉันนอนหน้าประตูห้องนะ ร..หรือว่าเขาอุ้มฉันมานอนนี่!? ใบหน้าของฉันร้อนแผ่วทันทีที่เหลือบไปเห็นใครบางคนกำลัง

เดินตรงมา "มาร์ค"ฉันเรียกชื่อเขา แต่สีหน้ามาร์คก็ยังเย็นชาเหมือนเดิม

"ตื่นแล้วก็ไปสะ ฉันเห็นเธอนอนหน้าห้องฉันแล้วมันอุจาดตา"

"น..นายไม่คิดจะให้ฉันพูดอะไรหน่อยเหรอ?"ฉันถามเขา เขาพยักหน้า

"ฉันเกลียดคำแก้ตัวสุดๆ" นี่เขาเห็นฉันเป็นตัวอะไรกัน? เขาเกลียดฉันมากขนาดนั้นเชียวเหรอ?  ถึงหัวใจฉันจะแหลกไม่มีชิ้นดี แต่ปากของฉันยังอยากสานสัมพันธ์กับเขาต่อ

"งั้นฉันนอนล่ะ"พูดจบฉันล้มฟุบนอนเตียงของเขาทันที

"เธอยังด้านเหมือนไม่มีอะไรอีกนะ จำไม่ได้เหรอไง! คนที่เป็นฝ่ายทิ้งฉัน! คือเธอ!"สีหน้าเขาดูน่ากลัวจนฉันแอบกลัวเขานิดๆ

"ใช่.. ฉ..ฉันรู้"เขาเดินเข้ามาใกล้ๆ แล้วลากฉันออกจากห้องเขาทันที ถึงฉันพยายามดิ้นหนี แต่สู้แรงเขาไม่ได้ เขาเหวี่ยงฉันสุดแรง แล้วปิดประตูใส่ทันที

ตึง!!

คงไม่มีวันที่จะกลับมาคืนดีกันได้อีกแล้วสินะ น้ำตาไหลของฉันไหลเป็นสายธาร ฉันลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องเขาทันที...