เพราะรักฝาแฝด

Into ..

"พี่ยองวอนครับ น้องชายสุดหล่อมีมีเรื่องเดือดร้อน อยากขอร้องให้พี่ชายสุดหล่อช่วยหน่อยจะได้มั้ยยย" เสียงอ้อนที่ไม่รู้ว่ามาดังข้างหูผมตั้งแต่เมื่อไหร่ และยังมาพร้อมกับนิ้วที่กำลังจิ้มๆไหล่ผมอยู่ ไม่ใช่ใครที่ไหนเลยครับ "ยองแจ" น้องชายฝาแฝดผมเองที่เกิดห่างกันเพียงไม่กี่นาที

"ให้ช่วยอะไรล่ะ ไหนว่ามาสิ" ผมถามทั้งๆที่ไม่ได้มองห้าน้องชายที่นั่งลงข้างๆเลย ก็ไม่ใช่ว่าไม่สนใจนะ แต่เพราะผมละสายตาที่กำลังเพลิดเพลินจากจอไอแพดที่ผมกำลังขับเคลื่อนด้วยเกมส์อยู่นั่นเอง.. ชอบมาขัดจังหวะก็ต้องโดนเมินแบบนี้แหละ

"ง่าาาา พี่ยองวอนหันมาคุยกันดีก่อนสิ ขอเวลาไม่นานนะะะ" เสียงที่อ้อนไม่ทำให้ผมละจากจอไอแพดได้เลยนะ 55555

"นี่แหน่ะะะะ......."

แล้วน้องชายตัวดีของผมก็ดึงไอแพดไปจากมือผมอย่างรวดเร็ว ผมอยากจะบ้าตายให้ได้เลย ด่านนี้ยิ่งเล่นยากๆอยู่ด้วย

"เฮ้ยยๆ เอามาคืนพี่เดี๋ยวนี้นะยองแจ เอามา" ผมพูดพร้อมกลับกวักมือให้ยองแจเอามาคืนอย่างหน้าตาไม่เล่นสนุกด้วยแล้วนะะ แต่ไอ้น้องนี้มันไม่สนใจเลยยย

"โอ๋ๆ อย่าเครียดจิ นี่ผมอยากให้พี่สนใจคุยกับผมแป๊ปนึงหน่าา"

ยองแจผู้อธิบายให้พี่ชายที่กำลังเท้าเอวโมโหให้เข้าใจ ในขณะที่ตัวเองยังถือไอแพดพี่ชายเอาไว้ข้างหลัง และมีเพียงเสียงเกมส์ที่ดังลั่นห้องในขณะทั้งคู่กำลังเงียบมีเพียงยองวอนเท่านั้นที่มีคราบโมโหอยู่บางๆ หลังจากที่น้องชายอธิบายไป

"เห้ออออ...นายมีอะไรล่ะะ ว่ามาๆวันหลังห้ามทำแบบนี้อีกนะ" ผมพูดพร้อมกับค่อยเอามือลงจากเอวที่เคยเท้าไว้

"ก็ผมมีเรื่องอยากให้พี่ช่วยหน่อยไง แต่คือนั่นแหละช่วยหน่อยนะ....." ยองแจทำหน้าอ้อนเป็นเด็กผู้หญิงเลย ผมจึงหลุดฉีกยิ้มออกมาก่อนที่จะเพ้งถามคำถามต่อไป

"ไม่รู้ว่าจะช่วยได้มั้ย? ว่าแต่มันเรื่องอะไรล่ะ" ผมทวนถามยองแจอีกครั้ง

"คืออย่างนี้นะ คือไหนๆเราก้เป็นแฝดกันแล้วใช่ม้ะ? อะไรๆก็เหมือนกันทุกอย่าง คือว่ามีพี่ผมในคณะอะเค้าชอบผมมาก แล้วผมก็ไม่รู้จะทำยังไงคือผมรำคาญอะเอาง่ายๆเลย ผมอยากจะให้พี่ไปเป็นไม้กันเค้าให้หน่อยเลย [[[อยากให้เราสลับตัวกัน]]]"

.

.

.

.

.

.

.

ห๊ะ!!!!!!!!

นะ ๆ นะ ๆ น า ย นายยยยย ว่าไง นะ . . . . . .

ผมได้ยินไม่ผิดแน่ๆในสิ่งที่ยองแจพูดเมื่อกี้นี้ คือถึงผมจะเป็นพวก "Play Boy" ก็เถอะนะจะให้ผมสลับตัวกับยองแจคงเป็นไปไม่ได้แน่ๆ แม้เราจะคล้ายกันมากๆก็ตาม คือผมก็ไม่ได้คล้ายหมดมีอย่างนึงที่แตกต่างคือการพูดนี่แหละ ผมอาจจะพูดเป็นผู้ใหญ่ไปหน่อยแต่ยองแจดูเด็กมากๆ เห้อออ... แล้วอีกอย่างคือต้องไปปราบผู้หญิงที่มาชอบน้องแล้วมันก็สนุกนะ แต่ผม...

"อืมมม ว่าไงอะ ช่วยผมหน่อยนะๆ น๊าาาาา" ผมถูกยองแจอ้อนวอนด้วยความน่ารักคล้ายเด็กผู้หญิงเลย

".............."

"นะๆ เราก็เรียนคณะเดียวกัน สาขาเดียวกันแค่คนละมอเฉยๆเองนะ จะไม่ช่วยน้องหน่อยหรอ?"

"อะๆ ช่วยก็ได้"

เย้ >>>>>

ที่ผมยอมช่วยไม่ใช่เพราะอะไรหรอกนะ เราเหลือกันอยู่แค่2คนจริงๆพ่อแม่เราไม่อยู่ตั้งแต่เราขึ้นมัธยมต้นแล้วล่ะ ญาติก็เป็นญาติห่างๆไม่ได้ผูกพันอะไรมากมายเลย และผมก็รักและหวงน้องชายผมมากๆ เราเลยต้องช่วยเหลือกันครับ เพราะยองแจก็เคยช่วยผมหลายๆเรื่องมากๆ คราวนี้ก็อยากจะทดแทนบ้าง 55555 เราอยู่คณะเดียวกัน สาขาเดียวกันด้วย แต่ที่สำคัญคือคนละมอล่ะครับเพราะยองแจขี้เกียจรอผมตอนเลิกเรียนเพราะช่วงนั้นผมค่อนข้างติดผู้หญิงพอสมควรล่ะและสิ่งที่เราเหมือนกันมากๆละก็'หน้าตา 'ทรงผม 'รูปร่างและส่วนสูงด้วยนะะ แตกต่างสิ่งเดียวคือการพูดเท่านั้นครับ

เอาล่ะเป็นอันว่าผมยอมช่วยยองแจละกันโน๊ะะะะะ

แต่ ..........