Fiction: Jingyu x Weizhou: เด็กป๋า

Fiction: Jingyu x Weizhou

[ เด็กป๋า ]

นิยายเรื่องนี่เป็นนิยาย ชาย+ชายนะคะ ไม่ชอบหรือหลงเปิดเข้ามากดออกได้

นิยายเรื่องนี่ไม่มีส่สนเกี่ยวข้องใดๆกับเจ้าของชื่อ นักเขียนนำมาเป็นแรงบันดาลฟินส่วนตัวค่ะ555

หวงจิ่งอวี๋ _ผมคิดว่าเค้าเป็นคนสมบูรณ์แบบสุดๆ

....นั่นคือความคิดแรกของผม

สวี่เว่ยโจ_เด็กที่ผมพยายามจ้องมองเขาเพื่อรอยยิ้มแรก

แต่ก็น่าเสียดาย....เพราะผมไม่สนรอยยิ้มนั้นแล้ว

Intro 
สำหรับผม เรื่องบังเอิญไม่มีอยู่จริง

เพราะทุกสิ่งที่เกิดขึ้นคือความตั้งใจ

จังหวะร็อคหนักๆดังสะท้อนซ้ายขวาจนในหัวรู้สึกตึงๆ เพราะไม่บ่อยนักที่เขาจะเข้าผับประเภทนี้ ค่าเปิดขวดก็แพง แถมมีเด็กๆที่เร่งจะโตกันให้ตาย

นมนั่นถ้าจะดันก็ใช้ฟองน้พยีห้อดีๆหน่อย ดูสิเบี้ยวหมดล่ะ
"เฮ้ จิ่งอวี๋มองอะไรของแก เดี๋ยวนี้ริจะเคี้ยวเด็กหรอ"เสียงอ๋อแอ๋น่ารำคาญเรียกผมไว้ก่อนสายตาจะเบนขึ้นไปที่เวที
"เปล่า"ผมตอบไปทั้งๆที่กำลังจองไอ้หนุ่มตัวสูงมือกีตาร์วงที่กำลังจะเล่น
"แน่สิ ในนี้นะ ถ้าเกิดแกกินไปมีหวังคุกๆ"เสียงกวนประสาทยัฝดังไม่หยุด ขนาดมีเสียงดนตรีกระหึ้มขนาดนี้มันยังพยายามเสนอหน้ามาพูดด้วย
"ทำไมวงนี้ชั้นไม่เคยเห็นว่ะ"ผมหันไปหาหวังชิงที่ถามต้าอวี๋จอมจ้อ เจ้าคนพูดมากเบิกตากว้างก่อนยิ้มเต็มหน้าและเริ่มพูด
"เพิ่งมาเล่นเดือนก่อนไง ตอนที่พวกนายบินไปถ่ายแบบที่ปักกิ่งกัน วงนี้เจ๋งมากเลยนะแล้วยิ่งหัวหน้าวง"ต้าอวี๋หยุดพูดพร้อมชะเง้อคอไปทางเวทีแล้วชี้นิ้วให้มองตามไอ้หนุ่มตัวสูง น่าจะร้อยแปดสิบขึ้น ใส่แมสปิดปากกับหัวกลมๆผมเกรียนนิดๆ แต่เหมือนตาโตๆนั้นกำลังเป็นสระอิเลยแฮะ
"เว่ยโจวกีตาร์เทพ สาวๆติดตรึม"ต้าอวี๋ยืดอกอย่างวางมาดจนหวังชิงคงนึกมั่นใส้จึงตีปาปเข้ากลางอกจนคนที่เตี้ยสุดในกลุ่มตัวง้อ
"ไอ้ยักษ์นี่!!"หวังชิงไม่สลดยังคงหน้าด้านหัวเราะร้ายๆแล้วจับต้าอวี๋ล็อกคอแกล้งเจ้าปากมากนั่น
เสียงเพลงดังๆก่อนหน้าเงียบลง ไม่กี่อึดใจไฟในร้านก็หรี่ลงมห้เหลือแค่แสงสีฟ้าสลัวๆ มันส่องตรงไปยังเวที ผู้ชายสีห้าคนกำลังลงมือกับเครื่องดนตรีของพวกเขา เขาเองก็เช่นกัน คนที่ชื่อเว่ยโจวคนนั่นเขาก้มมองกีตาร์ในมืิขณะเปลี่ยนคีย์ไปตามจังหวะ นิ้วนั้นพริ้วไปตามจังหวะเสียงร้องหรือกลองผมก็เดาไม่ถูก เพราะผมไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้นัก เว่ยโจวยังคงก้มหน้าเอาแร่จ้องเส้นกีตาร์มต้นิ้วเรียวยาวนั้น เหมือนผมที่ยังจ้องเขาอยู่ตั้งแต่เขาก้าวขึ้นมาบนเวที ผมรออจังหวะให้เขาเงยหน้าขึ้นมาบ้างเขาต้องรู้ตัวสิว่าทีคนจ้องอยู่
นี่ผมตั้งใจรอเขาอยู่นะ
เด็กบ้านายจะสนใจกีตาร์นั่นเกินไปแล้ว เล่นจนเทพขนาดนั้นก็ปล่อยแค่ให้นิ้วมันพรมไปสิ
เงยหน้าขึ้นมาเว่ยโจว
กระทั่งเสียงเพลงเงียบลงหรือแม้แต่เสียงกรี้ดของสาวๆเบาลง ผมยังไม่ได้มองหน้าเขาชัดๆสักที
นักร้องพูดอะไรสักอย่างสวนกับต้าอวี๋ที่เริ่มโม้อีกรอบ ตอนนี้บนเวทีทีแต่นักร้องที่ยืนคุยไปเรื่อยๆ แต่มคนจะสนในเมื่อมือกีตาร์เดินลงจาดเวทีแล้ว
ถ้าผมเอาแต่จ้องเขาอยู่ที่โต๊ะคืนนี้คงไม่ได้เห็นหน้ากันชัดๆแน่ 
คุณคงสงสัย ผมจะสนใจไอ้หนุ่มมือกีตาร์ปิดหน้าปิดนั่นอะไรขนาดนี้
มันก็ใช่ถ้าผมจะปล่อยผ่านแล้วนั่งดื่มต่อ
แต่คุณคงไม่สังเกตเหมือนผมล่ะสิ
ก่อนที่คีย์ตัวแรกจะถูกกดด้วยนิ้วยาวๆนั่น เด็กบ้านั่นมองมาที่ผมก่อนก้มหน้าลงอย่างรวดเร็ว แต่โทษทีผมน่ะตาผีนะไอ้ยิ้มจนแก้มยกนั่นนะ
ผมอยากเห็นมันแบบจะๆคาตาไปเลย
ผมกำลังเดินไปหายิ้มของไอ้เด็กนั่น
เว่ยโจว นายยิ้มให้ชั้นก่อนใช่มั้ย

ถ้ามีเขียนผิดตรงไหนบอกด้วยเน้อ

ปล.ขอยืมตัวหวังอวี๋มาเป็นเพื่อนคุณป๋านะคะ 555

อินโทรนี่เอาแค่อิมเมจเด็กป๋าไปก่อนเนอะ ไว้มาเจอเด็กป๋าตัวเป็นๆตอนหน้านะจ้ะ